Σήμερα το πρωί, 3.7.2022, ανοίγοντας τον Libreoffice Writer, ξαναθυμήθηκα, ότι δεν ρυθμίζονται τα χρώματα και ο Gnome, σταμάτησε τις extensions, argos, dash to dock κ.ά., μετά την αναβάθμιση, του Μαΐου… και ξανανευρίασα…
Ύστερα από ένα αρχικό, “απολαυστικό, εξαμηνιαίο, παίδεμα”, για να το εγκαταστήσω, “κόλλησα”, εδώ και αρκετά χρόνια, στο Archlinux-Gnome! https://cerebrux.net/2017/06/29/egkatastasi-arch-linux-se-bios-pc/
Άριστη διανομή!
Βέβαια, με το παραμικρό πρόβλημα, κάνω “κλασική” επανεγκατάσταση, μέσα σε λίγες ώρες ή, όταν βιάζομαι, χρησιμοποιώ εγκαταστάτη Archon ή Calameres. https://users.auth.gr/users/4/7/050074/public_html/A5%2000%202.%20Arch%20Linux.pdf
Χρησιμοποίησα, κατά καιρούς και διανομές, SalientOS, Arcolinux, EndeavourOS…, όμως, ξαναγυρίζω, στο “κλασικό” Archlinux-Gnome…
Σήμερα, όμως, το αποφάσισα. Θα εγκαταστήσω το Archlinux-Xfce! Δεν περιμένω, άλλο να “διορθωθεί” το Gnome, που “δουλεύει”, σε όλες τις διανομές, όπως διαπίστωσα στο Virtualbox, εκτός απ’ το δικό μου, Archlinux!
Η εγκατάσταση έγινε, σε ένα τέταρτο…, μόνο, που ο calamares, εγκατέστησε το Archlinux σε UEFI κι έπρεπε, να χρησιμοποιώ F12, για το booting, επειδή το σύστημά μου, είναι BIOS… Πάντοτε την “πατάω”…, γιατί, πρέπει να πω, ότι είμαι “χρήστης”, με περιορισμένες γνώσεις.
Επανέλαβα την εγκατάσταση, με Archon, για να έχω την επιλογή…
Όλα τέλεια! Όταν, όμως, θέλησα να μεταφέρω, τα “κρυφά αρχεία”, της παλιάς εγκατάστασης, στην νέα εγκατάσταση…, έκπληκτος, διαπίστωσα, ότι δεν αναγνωρίζονταν, καμία θύρα, κανένα USB, παρά, το γεγονός, ότι με το gparted, όλες οι μονάδες “φαίνονταν”…
Και τώρα;
Σκέφτηκα, να εγκαταστήσω, το EndeavourOS-Gnome, αλλά θυμήθηκα, κάτι “προβληματάκια”, απ’ το παρελθόν και δεν προχώρησα… Για τον ίδιο λόγο, απέκλεισα και το Arcolinux… Επίσης, απέκλεισα, το SalientOS, το Manjaro, το openSUSE (Tumbleweed) και το Ubuntu, που τώρα, οι επιλογές αυτές, για μένα είναι, πάρα πολύ “αργές”, αφού έχω συνηθίσει, στην εκκίνηση των 4-5” δευτερολέπτων…
Απέκλεισα και το Debian, γιατί δεν κατάφερα, ποτέ, να κάνω, μια εγκατάσταση “της προκοπής”…
Αποφάσισα, να εγκαταστήσω το Spiral linux, αλλά δεν άνοιγε, το .iso, απ’ το USB-Ventoy…
Είχα, μόνο, μια τελευταία επιλογή. Το MX-linux!
Άρχισα, την εγκατάσταση. Περίμενα, από στιγμή σε στιγμή, κάτι, “να πάει στραβά”. Θα ήταν, άλλωστε, πολύ, φυσιολογικό!
Όμως, όχι! Όλα, πήγαιναν άψογα! “Απαράδεκτα, άψογα!” Κατά βάθος, ήθελα, “με την πρώτη, στραβή”, να επαναλάβω την “κλασική” εγκατάσταση Archlinux-Gnome…, να τελειώνουμε… Όμως, “στραβή”, δεν προέκυψε…
Ως τώρα, όλα δουλεύουν, ταχύτατα, άψογα… και, ορισμένα, διστάζω να το πω, αλλά είναι, καλύτερα, απ’ όσα ήξερα… Ίσως, ανεπαίσθητα, νιώθω να “μου λείπει”, κάπως, ο pacman και το systemd…