Ποιο linux distro και με ποιο DE είναι το αγαπημένο σας και γιατί;

[Maras]

Καλησπέρα σας, εγώ χρησιμοποιώ τον παππού, Slackware current στο desktop, το οποίο είναι αρκετά rolling release distro (πολλές αναβαθμίσεις πυρήνα έρχονται πιο νωρίς από το Arch). Ήμουν στο stable branch (τώρα είναι το 15) για αρκετό καιρό αλλά λόγω προβλημάτων με την NVIDIA (9500 GT), μεταπήδησα στο current ούτως ώστε να χρησιμοποιώ latest legacy drivers (υπάρχει αυτό?). Λόγω των δυνατοτήτων του μηχανήματος (2008) ξεκίνησα με KDE (από τα DE το αγαπημένο μου), έπεσα σε XFCE (χωρίς χοληστερίνη) και στην συνέχεια στην fibonacci σπείρα του tiling BSPWM (strange kind of WM beast!). Όμως! επειδή έφτιαξα καινούριο μηχάνημα μετά από 14 χρόνια! Ξαναγύρισα στο KDE (τώρα είμαστε άνετοι… και “ξανά-επιπλέουμε”) να δώ το καινούριο plasma!

Έχω ένα λάπτοπ για την δουλειά όπου βάζω την τελευταία έκδοση Ubuntu με GNOME κάθε 9μηνο. Και κάποια μηχανήματα που τρέχουν Slackware 32bit…

Αυτήν την περίοδο έβαλα σε ένα partition, στο desktop, το EndeavourOS , καθαρά για τον pacman και για τα default χρώματα. Δεν είναι άδικα 2η στο Distrowatch, προσφέρει επίσημα τόσα DE και WM που καταντάει απολαυστικό. Ψάχνω χρόνο να δοκιμάσω το κοινοτικό Sway flavor τους.

[geogr]

Η αλήθεια είναι οτι δεν έχω κάποιο αγαπημένο, αν έπρεπε να διαλέξω ένα όμως για όλα . Θα πήγαινα με Ubuntu. Είναι stable έχει τεράστιο community και τεράστιο support. Αυτό που θέλω είναι να δουλεύει το λειτουργικό για εμένα και όχι εγώ για αυτό, και ότι πρόβλημα έχω να το λύνω μέσα σε 1-2 google searches.

Έχω αφήσει πίσω μου τις μέρες όπου σκαλίζα και εφέρνα την κάθε μικρή λεπτομέρεια όπως τα θέλω. Δεν θέλω να ψάχνω drivers, να ανανεώνω ppas, να προσπαθώ να βρώ γιατι δουλεύει ένα extension σε openSuse Gnome και όχι σε PopOS gnome κλπ.

Μετα απο κουβέντα με έναν έμπειρο φιλο και dev, με έπεισε ότι όσο λιγότερα χρειάζεται να σκαλίσεις κάτι τόσο το καλύτερο. Και είχε δίκιο.
Λόγο δουλειάς και χόμπι χρησιμοποιώ και τα 3 μεγάλα λειτουργικά σε καθημερινή βάση. Κρατάω τα πάντα όσο πιο vanilla και κοντά στα default γίνεται, κυρίως για να έχω εναν κοινό παρονομαστή σε όλα.

Πέραν απο 3-4 πραγματάκια που μπαίνουν παντού λόγο productivity λίγη σημασία έχει τι λειτουργικό τρέχω.

[Termite]

Το Void Linux είναι μία από τις διανομές που θέλω να δω κάποια στιγμή. Είναι κάτι διαφορετικό και πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον.
Αν και έχει και διάβασμα το documentation. Αρκετό…

[Termite]

Μια από τις διανομές που δεν άφησα ποτέ ήταν το MX Linux. Πάντα δηλαδή υπήρχε εγκατεστημένο σε έναν εξωτερικό δίσκο και σίγουρα (ακόμα και σήμερα) υπάρχει σε VM στο macOS.
Στον εξωτερικό έχω επιλέξει το KDE ενώ στο VM το XFCE γιατί δυστυχώς μέσω VM το KDE δεν τρέχει είτε καθόλου είτε με άπειρα προβλήματα.

Όσο για το Arch… δεν ξέρω. Με κουράζει είναι η αλήθεια όλο αυτό το ψάξιμο και οι δοκιμές μέχρι το τελικό στήσιμο. Δεν έχω ακόμα και την εμπειρία που έχετε αρκετοί από εσάς εδώ, οπότε το level δυσκολίας ανεβαίνει αρκετά για μένα. Το έχω επιχειρήσει βέβαια στο παρελθόν και με μεγάλη δυσκολία κάτι κατάφερα, αλλά προτιμώ κάτι σε Manjaro που ναι ξέρω δεν είναι Arch ουσιαστικά.

[Stelios_Haralabidis]

Σε αντίθεση με τα Windows, που στηρίζονται στην “απόλυτη επιβολή”, το Linux στηρίζεται στην “απόλυτη προσωπική επιλογή” και προσαρμόζεται, στην ψυχοσύνθεση, στον χαρακτήρα, στη διάθεση του καθενός μας!

Οι διανομές Linux, δεν διαχωρίζονται σε “καλές ή κακές”, αλλά σ’ αυτές, που ανταποκρίνονται καλύτερα, στον χαρακτήρα μας, στο γούστο μας, στις εμπειρίες μας, στις προσωπικές επιλογές μας, σε μια περίοδο της ζωής μας, που αργότερα, βέβαια, μπορεί ν’ αλλάξουν! Ευτυχώς, όμως και τότε, θα υπάρχει κάποια διανομή Linux, που θα ανταποκρίνεται σ’ αυτές και θα μπορούμε να την επιλέξουμε!

Όταν τα Windows, με τα τεχνικά λάθη τους, τα μπλοκαρίσματα, τους ιούς, τα “φορμαρίσματα σκληρού”, με οδήγησαν στην απόγνωση…, γνώρισα το Ubuntu 8.04, σαν “σανίδα σωτηρίας”. “Έκανα τη δουλειά μου”, χωρίς κριτική και συγκρίσεις…, ώσπου γνώρισα το openSUSE, που ήταν “πιό όμορφο”, ύστερα, το Mint, που ήταν “πιό κομψό”, ύστερα, το…, το…, το…, το Archlinux, που ήταν “πιό δύσκολο”… και χρειάστηκα μερικούς μήνες, για να το εγκαταστήσω! Διαπίστωσα, όμως, τότε, ότι ήταν “πιό όμορφο, πιό κομψό, πιό γρήγορο, πιό απλό, πιό σταθερό, πιό ευπροσάρμοστο στα γούστα μου”…

Ακόμη και οι διανομές SalientOS, ArcoLinux, EndeavourOS, που στηρίζονται σ’ αυτό, δεν μπορούν να συγκριθούν μ’ αυτό, σε κομψότητα, σταθερότητα και ταχύτητα.

Αυτό δεν συμβαίνει στις άλλες “μητρικές” διανομές, όπως π.χ. στο Ubuntu και το Debian. Ειδικότερα, οι “θυγατρικές” διανομές, MX-Linux και Spiral OS, είναι πολύ πιό γρήγορες, πιό κομψές και πιό σταθερές, απ’ το “μητρικό” Debian και θα τις συνέκρινα με το Archlinux, αν δεν είχαν το μειονέκτημα, να “αποπνέουν, κάτι το παρωχημένο”, που “κληρονόμησαν”, απ’ τη “μαμά τους”.

Όπως εξήγησα, όμως, όλα αυτά, είναι καθαρά προσωπικές απόψεις και δεν έχουν χροιά αντικειμενικότητας.

Το μόνο αντικειμενικό, είναι το γεγονός, ότι σήμερα, η εγκατάσταση του Archlinux (με όποια επιφάνεια εργασίας θέλουμε, σε PC, Labtop, Virtualbox, Gnome-Boxes), γίνεται, πανεύκολα, μέσα σε 3-4 λεπτά της ώρας και διαρκεί, πολύ λιγώτερo, από πολλές άλλες διανομές Linux (https://www.makeuseof.com/install-arch-linux-on-virtualbox-guided-installer/).

[Termite]

Συμφωνώ ότι οι διανομές δεν πρέπει να χωρίζονται σε καλές και κακές. Είναι όπως πολύ σωστά λες προσωπική επιλογή και όλα τα υπόλοιπα που ανέφερες. Επίσης, δεν θα πρέπει να υπάρχει αυτός ο διαχρονικός σκοτωμός στις συζητήσεις των μεν και των δε. Π.χ. εγώ χρησιμοποιώ Arch btw και όλους τους άλλους σας κοιτάζω από ψηλά , κλπ. τα γνωστά (το λέω με χιούμορ μην με παρεξηγήσει κανένας). Και δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στις κοινότητες του Linux αυτό, αλλά και αλλού. Βλέπε Apple fanboys, κλπ. που λένε έχω Apple κι άντε γεια! Κάπως έτσι. Και τι θέλω να πω με αυτό; Ότι αν και ξεκίνησα από MS-DOS, μετά σε Windows και κατόπιν σε macOS, είδα (όπως είναι ολοφάνερο άλλωστε) ότι το proprietary software (αν το εκφράζω σωστά), κάποια στιγμή σε βάζει μέσα σε ένα καλούπι και σε τσιμεντώνει. Οπότε, εάν είσαι ασυμβίβαστος με το “έτοιμο φαγητό” όπως εγώ, ψάχνεσαι για κάτι άλλο. Και αυτό το άλλο είναι μόνο το Linux. Σίγουρα δεν είναι και τόσο εύκολο να μάθεις νέα πράγματα, αλλά ευτυχώς υπάρχουν διανομές που μπορείς να πας step-by-step. Να ξεκινήσεις π.χ. από Ubuntu, Mint ή Elementary και να φτάσεις στο Arch. Με άλλα λόγια να φτάσεις εκεί που θέλεις εσύ και όχι εκεί που θέλει μια εταιρία. Το πιο βασικό όμως, είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι και η αλληλοβοήθεια. Κάτι που σπάνια μπορείς σήμερα να το βρεις σε κοινότητες. Και ο λόγος που κάνω αναφορά σε αυτό (θίγω κι άλλα πράγματα, sorry) είναι γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορεί να τα ξέρει όλα αλλά ούτε και μπορεί να μάθει από μόνος του χωρίς καμία βοήθεια ή καθοδήγηση.

Από το συγκεκριμένο ερώτημα προσωπικά αποκομίζω αρκετά πράγματα κι αυτό γιατί πραγματικά με ενδιαφέρει να ακούσω από ανθρώπους που ασχολούνται χρόνια με το αντικείμενο την άποψή τους. Όποια κι αν είναι αυτή.
Το να εκφράζουμε το σκεπτικό μας μέσα από την εμπειρία μας, είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί μπορεί να βγουν πληροφορίες πάρα πολύ χρήσιμες για κάποιους.

Μέχρι στιγμής βλέπω ότι αρκετούς σας έχει κερδίσει το GNOME ως DE ανεξαρτήτως διανομής.

[Edit] Πάνω σε αυτό που είπες Στέλιο

Σε αντίθεση με τα Windows, που στηρίζονται στην “απόλυτη επιβολή"

και η Apple με το macOS το ίδιο έχει κάνει. Πλέον ο χρήστης είναι απλά θεατής-φιλοξενούμενος.

[m01]

@Termite

και η Apple με το macOS το ίδιο έχει κάνει. Πλέον ο χρήστης είναι απλά θεατής-φιλοξενούμενος

Τι άλλο θα μπορούσε δηλαδή να είναι ο χρήστης;
H Apple είναι εταιρεία κατασκευής hardware. Δεν πουλάει software. Αναπτύσει τέτοιο για τα δικά της μηχανήματα αποκλειστικά. Σκέψου το λίγο.
Αλοίμονο αν ήταν διαφορετικά.

Στο θέμα του post, ξεκίνησα πριν από 20+ χρόνια με Ubuntu. Την τελευταία δεκαετία χρησιμοποιώ μόνο arch. Παντού σε όλα τα boxes, servers, laptops. Προσωπικά ή πελατών. Λατρεύω το systemd.
Θέλω να ξέρω τι γίνεται ή γιατί κάτι δεν γίνεται. Και αυτό το βρίσκω μόνο στην arch (άντε με λίγη βοήθεια από gentoo). Και στην τελική, αν κάπου κολήσω (συμβαίνει), το arch forum θα με κατευθύνει. Χωρίς spoon-feeding.

Εκτός από το raspberry-headless.
Αυτό το καημενούλι δουλεύει 24/7/365 αρκετές σερβεροδουλειές του σπιτιού και τρέχει dietpi (μετά από προτοπή του @Asfodelus). Αφού του ξήλωσα πρώτα αυτές τις αηδίες της debian με networking services, ifupdown, apparmor κλπ και το γύρισα σε systemd-networkd. Ελα μ… στον τόπο σου δηλαδή.

Από ετοιματζίδικα (λολ) μόνο xfce4 αν και τα τελευταία χρόνια έπρεπε να αναστήσω μηχανήματα 20ετίας, οπότε μονόδρομος το openbox. Για το οποίο μόνο καλά λόγια έχω να πω, ειδικά αν συγκατοικεί με jgmenu. Μακράν ο ευρηματικότερος συνδυασμός για DIY καταστάσεις. Μα να τρέχεις τα πάντα με μόλις 250Mb; Μηχανήματα που τα είχα για να ακουμπάω πάνω τους άλλα.
Θεϊκό (από τέτοιο γράφω τώρα).

Ο δικός μου κύκλος του prêt-à-porter κλείνει με αρκετά εκτεταμένη χρήση docker containers γιατί έχουν καταπληκτικό portability.

Cheers

[Termite]

@m01

Τι άλλο θα μπορούσε δηλαδή να είναι ο χρήστης;
H Apple είναι εταιρεία κατασκευής hardware. Δεν πουλάει software. Αναπτύσει τέτοιο για τα δικά της μηχανήματα αποκλειστικά. Σκέψου το λίγο.
Αλοίμονο αν ήταν διαφορετικά.

Δεν το λες σωστά, γιατί ίσως δεν το ξέρεις ή δεν το θυμάσαι. Πούλαγε κάποτε το Software, πλέον δεν το πουλάει. Και δεν πουλάει γιατί δεν έχει ανάγκη για να το κάνει.
Αναπτύσσει το δικό της OS για τα δικά της μηχανήματα και πάρα πολύ καλά κάνει γιατί όπως είπες από τη στιγμή που είναι εταιρία hardware έχει τη δυνατότητα να το φέρνει στα μέτρα της. Γι’ αυτό και το macOS πλέον είναι ένα ιβρίδιο και με τη βούλα. Δηλαδή maciOS
Το macOS όμως, παρόλο που η Apple το αναπτύσσει για τα δικά της μηχανήματα, μπορεί πάρα πολύ άνετα να τρέξει και σε Hackintosh. Μέχρι στιγμής δεν έχει φτάσει στο σημείο να γίνει κι αυτό μη εφικτό και δεν ξέρω εάν ποτέ θα το κάνει γιατί μόνο συμφέρον έχει από αυτό.
Όσο για τον χρήστη (το άφησα στο τέλος αυτό), θα μπορούσε η Apple να αφήσει ένα περιθώριο μερικών αλλαγών τουλάχιστον στο UI όπως μπορούσες να κάνεις κάποτε. Να αλλάξεις, π.χ. το dock, να βάλεις διάφορα widgets, να αλλάξεις τους φακέλους, κάπως τέλος πάντων να δώσεις έναν διαφορετικό τόνο στον Finder ή τέλος πάντων να βάλεις μια δική σου πινελιά στο περιβάλλον. Το μόνο που μπορείς να κάνεις πλέον είναι να αλλάξεις το wallpaper. Δεν θέλω να αναφερθώ στο system που πλέον δεν ακουμπάς τίποτα λόγω του SSV και το πόσα προβλήματα έχει δημιουργήσει αυτό από μόνο του, ούτε στο γεγονός ότι ότι app εγκαθιστάς μέσω του App Store είναι με δεκανίκι λόγο του sandbox. Κάτι που έχει τρελάνει και τους devs και όσους τα χρησιμοποιούν.

Τέλος πάντων. Δεν είναι το θέμα μας η Apple όμως. Αυτός είναι ένας άλλος κόσμος που πρέπει να τον έχεις ζήσει με το πέρασμα των χρόνων για να καταλάβεις πως ήταν τα πράγματα κάποτε και πως είναι σήμερα. Τις αλλαγές που έχουν γίνει και γιατί λέω ότι ο χρήστης είναι μόνο θεατής-φιλοξενούμενος πλέον. Αν τον έχεις ζήσει, τότε αυτά που έγραψα σου είναι γνωστά, δεν περιμένεις από εμένα να τα διαβάσεις. Αν επιλέξεις Apple, όλα ΟΚ, απλά συμβιβάζεσαι. Μονόδρομος.

Sorry για την μεγάλη παρένθεση, στο θέμα μας.
Για Arch και OpenBox μου έλεγε κάποια στιγμή ένας φίλος σε forum για apple products. Το είχα περάσει και το έτρεχα για λίγο καιρό σε VM σε Arco. Πάρα πολύ light κατάσταση όντως.

*(Το ύφος γραφής σου κάτι μου θυμίζει, εάν σε λένε και Χρήστο, τότε ξέρω με ποιον μιλάω σίγουρα).

[m01]

Σωστά τα λες.
Μόνη ένσταση η χρήση της λέξης “συμβιβάζεσαι”. Αυτό όμως είναι δική μου αιτίαση, κυρίως λόγω ηλικίας.

Οχι δεν ονομάζομαι Χρήστος.

[Termite]

Το “συμβιβάζεσαι” πάει αποκλειστικά και μόνο όταν (όπως έγραψα) επιλέξεις Apple. Αυτή η π@@τ@να εταιρία έχει τον τρόπο να σε εγκλωβίζει στο οικοσύστημά της και μετά δύσκολα μπορείς να φύγεις. Και στο λέω από ανθρώπους που ξέρω και έχω μιλήσει μαζί τους που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά γιατί έχουν χτίσει όλη τη δουλειά τους ανάμεσα στο macOS, iOS με iCloud κλπ. Δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις.

Καταλαβαίνω πάντως την ένστασή σου.

[Georgie2]

Πρώτη επαφή με Linux επί Ubuntu 12.04. Η διαφορά του γραφικού περιβάλλοντος με τα τετριμμένα των Windows, δεν με ενθουσίασε και δεν παρέμεινα. Αργότερα έπεσα σχεδόν τυχαία στο Mint με Cinnamon (εποχή 18.1). Η μετάβαση μού φάνηκε εύκολη, και έμεινα σε Linux.

Ως νέοπας, έκανα το παραίτητο distrohopping ανακαλύπτοντας νέους κόσμους. Δεδομένου του παλιού hardware (ΜΒ και επεξεργαστές τού 2014 περίπου), τα μηχανήματά μου χαρακτηρίζονται ως “χρέπια” πλέον, και οι όποιες διαφορές σε απόδοση, ανάμεσα σε διανομές/γραφικά περιβάλλοντα, φαίνονται με “γυμνό μάτι”. Από τα τρία DΕs που έχω ασχοληθεί τόσο, ώστε να έχω άποψη, θεωρώ το KDE το πιο όμορφο αλλά και το πιο βαρύ συνάμα. Το XFCE είναι όντως τόσο ελαφρύ όσο ακούγεται, σε τέτοια μηχανήματα είναι ξεκάθαρα πιο γρήγορο από το Cinnamon. Το Cinnamon, σε “out of the box” κατάσταση, το θεωρώ πιο κατανοητό/όμορφο/εύχρηστο από το XFCE. To XFCE είναι τόσο παραμετροποιήσιμο, που μπορεί να γίνει τέλειο μεν, αλλά καταντάει περίπλοκο δε.

Μάλλον το αναπάντητο μέχρι τότε ερώτημα “άραγε μπορώ να τα καταφέρω;” με ώθησε να ασχοληθώ με το Arch. Χρειάστηκε να μάθω πολλά για το Linux μέχρι να καταφέρω να στήσω κάτι σωστό, και αυτό με έδεσε μαζί του.

Τώρα έχω dual boot με Arch ως βασική και Mint ως δευτερεύουσα (όλα Cinnamon). Η κατάσταση μοιάζει με γκαράζ που συνυπάρχουν μια καλογυαλισμένη Mercedes* (Mint) και ένα καθαρόαιμο DIY αγωνιστικό (Arch). Χαίρεσαι που έχεις τη Mercedes, αλλά παίρνεις το αγωνιστικό και για την καθημερινή χρήση στην πόλη, αλλά και για την Κυριακάτικη βόλτα, για να ανακαλύψεις κάποια στιγμή ότι δεν έχεις βάλει air condition, και πρέπει να ξαναρχίσεις το διάβασμα για να το κάνεις (ή να δεις πως είναι στη Mercedes!!!). Αν δεν έχεις πολύ συγκεκριμένους λόγους να έχεις αγωνιστικό (δεν είσαι επαγγελματίας ραλλίστας π.χ.), καταντάει λίγο μαζοχιστικό. Αλλά είναι θρησκεία.

• Σχεδόν τυχαία η μάρκα. Βάλτε Bentley, Lexus, RR, ή ότι άλλο είναι πολυτελείας και δουλεύει ρολόι.

[Athanasios_Fortis]

Γιά την Ελλαδα και τις δυνατότητες των υπολογιστών που έχει ο μέσος χρήστης και τις ανάγκες του,MXLINUX Xfce
Ολα λειτουργούν.
Σε πολύ αδυνάτους υπολογιστές αναγκαστικά antix με πολλά bugs όμως και δυσκολία γιά τους μη ασχολούμενους που θέλουν απλά κάτι γιά να κάνουν τη δουλειά τους απλώς

[chris_on_linux]

Εγώ έχω Arch Linux με KDE γιατί απλά λατρεύω τις rolling release διανομές και επέλεξα το KDE μιας και είναι πολύ βολικό για εμένα(και εξατομικεύσιμο)και δεν θα δυσκολευτεί κάποιος άλλος να το χρησιμοποιήσει(οι φίλοι μου μισούν το xfce και gnome)

[remalI_alhths]

Αν σταματησει να βγαινει το περιβαλλον KDE plasma αυτοματως θα γυρισω στα windows . Εξαιρειται το cinnamon

[anon88072451]

Το καλο με ολα τα opensource projects ειναι οτι ακομα και να το παρατησει η ομαδα που το αναπτυσει μπορει ανετα να βγει μια αλλη ομαδα ειτε με το ιδιο ειτε με ενα fork να το συνεχισει.

Εταιρειες που επρεπε να ανοιξουν τον κωδικα λιγο πριν παρατησουν τα project θα ειχαν δωσει πολλα στην τεχνολογια. Πχ το blender ηταν ενα λογισμικο κλειστου κωδικα. Αν δεν ειχε ανοιξει ο κωδικας δεν θα ειχε ποτε η κοινοτητα ενα 3d animation software με δυνατοτητες εφαμιλες του 3d studio max.

Οποτε το καθε de οπως το kde το βλεπω απιθανο να σταματησει εντελως η αναπτυξη του. Εντωμεταξυ μιλαω για το kde που ειναι δημοφιλες ενω υπαρχουν 1002 αλλα προτζεκτ που αναπτυσονται και προσπαθω να καταλαβω αν εχουν καποιο κοινο

[Stelios_Haralabidis]

Χρησιμοποιώ, πάντοτε, “σκουρόχρωμα” παράθυρα, στο Archlinux με Gnome, για να μη κουράζονται τα μάτια μου και η συνεχής εναλλαγή τους, με “ανοιχτόχρωμα”, μετά τον Απρίλιο του 2021, είναι υπερβολικά, ενοχλητική! Τώρα, διαδίδεται, ότι η Gnome θα λύσει το πρόβλημα, σε ένα εξάμηνο, την άνοιξη του 2023…
Ύστερα από αρκετό ψάξιμο, διαπίστωσα, τελικά, ότι το Archlinux με Cinnamon, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μου. Δεν θέλω, άλλωστε και πολλά… Μια διανομή, κομψή, λιτή, λειτουργική, ελαφριά (1-2 Gib), με γρήγορη εκκίνηση (2-4 sec), με όλα τα παράθυρα σκουρόχρωμα, με δυνατότητα, να τη ρυθμίζω, όπως θέλω εγώ, χωρίς να έχει κάτι που δεν χρειάζομαι…, κάτι, που διαπίστωσα με μεγάλη ικανοποίηση, ότι συμβαίνει στην Archlinux-Cinnamon και τα συνολικά, 904 προγράμματά της (εντολή στο τερματικό, “sudo pacman -Q | wc -l”)

[Tokros]

Fedora Xfce.

Fedora γιατί είναι εύκολη και σταθερή σαν Ubuntu αλλά με 2 πλεονεκτήματα:

1. Πιο σύγχρονο software.
2. Δε «σπρώχνει» το snap. Δε «σπρώχνει» ούτε το flatpak, που είναι «το δικό της». Μόνο μου τα δίνει σαν επιλογή.

Xfce γιατί:

1. Πλέον έχω μάθει να το ρυθμίζω, του έχω κάνει πολλές ρυθμίσεις, και βαριέμαι να μαθαίνω και να ρυθμίζω άλλο DE.
2. Δοκίμασα από Live-USB τα KDE, Mate, Gnome και Cinnamon και βρήκα ότι δεν έχουν να μου προσφέρουν κάτι παραπάνω από το Xfce. Μπορεί το Cinnamon (το κατ’ εμέ πιο όμορφο απ’ αυτά) να δείχνει λίγο πιο «μοντέρνο» από το Xfce, αλλά αυτό δε με συγκινεί να κάνω την αλλαγή. Το Xfce είναι επαρκώς όμορφο για τα γούστα μου.
   Εξάλλου τη λίγη ώρα που δοκίμασα το Cinnamon, βρήκα κιόλας 2 προβλήματα:
   1. Δεν είναι πολύ σταθερό ακόμα. (Εγκατέστησα ένα extension και το Cinnamon κράσαρε.)
   2. Από το λίγο που έψαξα, είδα ότι δεν έχει αυτόματο window tiling. (Μιλάω για εντελώς αυτόματο, όχι με keyboard shortcut.) Αυτό με το Xfce που βάζει αυτομάτως κάθε νέο παράθυρο σε μια ελεύθερη γωνία της οθόνης, το έχω συνηθίσει και θα μου φανεί άσχημο να μην υπάρχει.

[DarkGoth]

2008 με ubuntu 8.04 gnome. 2009 με ubuntu 9.04 gnome, το οποιο κρατησα για χρονια. ωντας ακομα αρχαριος ηταν η μονη διανομη που ηξερα. δεν πηγα παραπανω γιατι μετα απο το 9.04 αρχισανε τις βλακειες στην canonical και εχουν κανει πλεον το ubtuntu σαν τα μουτρα τους. αρχισανε πλεον να βαζουν ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΕΜΣΩΜΑΤΩΜΕΝΕΣ στο λειτουργικο, που προωθουν καποια προ εκδοση (εχει φτασει να γινει μεχρι και meme στο 9gag)

πλεον στο desktop εχω ενα (αρχαιο) debian gnome3. σταθερο, αξιοπιστο, ταχυτατο, τα updates δεν σπανε ποτε, τιποτα, και εξακολουθω να εχω κανονικα προσβαση στις πηγες του, παρολο που εχει “ληξει” η υποστηριξη του εδω και χρονια (ενω σε αλλες διανομες οταν ληγει η υποστηριξη οι πηγες αφαιρουνται και δεν εχεις πλεον προσβαση). και φυσικα γιατι ειναι συστημα που οσο και να το ξεσκισεις στις μοντες δεν καταλαβαινει μια (και εγω κανω ΣΥΝΕΧΕΙΑ μοντες)

στο λαπτοπ εχω LMDE xfce. ειναι πρακτικα debian οποτε εχω ολα τα παραπανω, αλλα με εμφανιση mint που ειναι πιο μοντερνα και ευχρηστη. το xfce το εχω κυριολεκτικα αγαπησει με την παρανοικη του παραμετροποιηση ΚΑΙ με γραφικο τροπο αλλα ΚΑΙ με μοντες εκτος γραφικου (ειδικα αυτες τις λατρευω )

---

status update: επισης ξεχασα οτι και στα 2 (debian και LMDE), χρησιμοποιω σαν δευτερο «γραφικο» και τον ποντικοφαρμακο (τον εχω κυριως σαν εφεδρικο αν κλασει πομολα το xfce απο καμια μοντα). ειναι ενα « εξαιρετικα ευχρηστο γραφικο» που θα μπορουσα να πω οτι εχει «κατι ξεχωριστο» (δεν εχει ΤΙΠΟΤΑ )

[remalI_alhths]

η πρωτη διανομη ηταν το ubuntu γιατι μ αυτη μπορεσα και εκαν εγκτατασταση (ευκολα ). Ομως δεν εμεινα πολυ δεν μου πολυ αρεσε. Ωσπου ανακαλυψα την Mint (cinnamon). Επαθα την πλακα μου . Απο τοτε σχεδον κολλησα σ αυτην .Οταν (τοτε) ανακαλυψα το περιβαλλον kde-plasma . Mε λιγα λογια αυτο το περιβαλλον εχω σε διαφορες διανομες (manjaro ) . Για αρκετο καιρο μεχρι που καποια τσαλιμακια μετα απο update με εκαναν να παω σε kubuntu. Aνακαλυψα μετα την MX. σΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΘΙΣΑ μου φαινοταν δυσκολη. Οταν την εμαθα κολλησα. Την θεωρω την πιο αξιοπιστη - αν και λιγο δυσκολη για πρωταρηδες .Τωρα εργαζομαι με 2 διανομες σε dual boot. 1 ΜΧ - KDE 2 ΜΙΝΤ -CINNAMON . προτιμω τωρα την πλατφορμα Debian .