Ποιο linux distro και με ποιο DE είναι το αγαπημένο σας και γιατί;

[Termite]

Καλησπέρα σε όλη την παρέα.

Άνοιξα αυτό το θέμα για όποιον θέλει να πει δύο λόγια για την διανομή και το DE που χρησιμοποιεί.
Προσωπικά για αρκετά χρόνια (μετά από το Windows) χρησιμοποιούσα macOS (ακόμα έχω δηλαδή, αλλά σπάνια κάνω boot σε αυτό).
Σαν διανομές και λόγω του Hardware που διαθέτω, έχω καταλήξει σε δύο. Στο MX και στο Manjaro. Μου αρέσει και το Debian και το Arch. Δεν έχω κολλήματα γενικά, αν και περισσότερο για να είμαι ειλικρινής προτιμώ το Debian. Πιο σταθερή κατάσταση. Όπως και να χει, είναι οι μοναδικές που δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα κυρίως με την GPU ή τον grub, κλπ.
Ως DE μου αρέσει πάρα πολύ το KDE λόγω του ότι είναι πιο εφετζίδικo και το XFCE λόγω της απλότητάς του. Από το ένα άκρο στο άλλο… I know.
Δεν συμπαθώ με τίποτα το GNOME γιατί μου θυμίζει το macOS.
Τώρα σε ότι έχει να κάνει με tiling… με ΤΙΠΟΤΑ. Με εκνευρίζει απίστευτα αυτός ο χειρισμός των παραθύρων. Και πρέπει να είσαι και λίγο geek.

Θα ήθελα την γνώμη σας και πιστεύω να μην ξεσηκωθεί καμία θύελλα με κόντρες κλπ.
Κουβέντα να γίνεται που λέμε.

[akis61]

Ubuntu 22.04.1 με Mate Desktop 1.26.0

[Termite]

Το ερώτημα είναι κυρίως το γιατί κάποιος έχει επιλέξει ένα συγκεκριμένο distro με ένα συγκεκριμένο DE.

Μπορεί οι διανομές ή τα περιβάλλοντα να είναι περισσότερα φυσικά.

Αλλά τι ήταν αυτό που τον έκανε να καταλήξει εκεί. Το hardware που διαθέτει, η εμπειρία του, η ευκολία χρήσης που του προσφέρει, το οπτικό κομμάτι, από άποψη και μόνο, τι; Αυτό είναι που ρωτάω ουσιαστικά.

[orcrist]

Καλησπέρα και από μένα. Κι εγώ ακριβώς με αυτές τις δύο διανομές παίζω Μου αρέσουν γιατί ενώ χρησιμοποιούν το Debian η μία και το Arch η άλλη σαν βάσεις, έχουν τις δικές τους πινελιές και εργαλεία που κάνουν την ζωή ευκολότερη Αν και αποκλειστικός χρήστης Linux εδώ και 20 χρόνια, πάντα βλέπω τον εαυτό μου σαν απλό χρήστη και προτιμώ διανομές που προσφέρουν ευκολίες και eye candy, χωρίς το τελευταίο να είναι και εντελώς απαραίτητο. Και το Manjaro κρατάει τα πακέτα λίγο πιο πίσω από το Arch, οπότε έχω (ή τουλάχιστον νιώθω ότι έχω) περισσότερη σταθερότητα. Από desktop όμως τα χαλάμε. Μου αρέσει πολύ το Gnome στο Manjaro, είναι πολύ όμορφο και με αρκετές για μένα δυνατότητες παραμετροποίησης, όχι τόσες βέβαια όσο το Plasma, αλλά δεν είναι και Elementary. Στο MX με Xfce, αν και ώρες ώρες το βρίσκω πολύ Win XP αρχαία κατάσταση. Το Plasma είναι απίστευτα παραμετροποιήσιμο και εφετζίδικο, αλλά όλες αυτές οι δυνατότητές του με κουράζουν. Προτιμώ όμως σίγουρα τον Dolphin από τον Nautilus . Βρίσκω τον Package Manager του MX μοναδικό, με την test και flatpak καρτέλες του αλλά και τα προγράμματα που οι developers του φροντίζουν να διαθέτουν και που δεν τα βρίσκεις στο Debian stable, παρά μονάχα στο AUR. Αυτά, μην κουράσω άλλο.

[Termite]

Εγώ, λόγω του Hardware (iMac 27" 2012) που έχω, μόνο στο MX μπορώ να περάσω το KDE plasma. Σε όλες τις άλλες διανομές έχω πάντα προβλήματα. Στο Arch ειδικά ή με την GPU (NVIDIA GeForce GTX 675MX) ή με το WiFi (Broadcom BCM4331 802.11a/b/g/n) ή με τον grub.
Οπότε έχω επιλέξει να κρατήσω σε Debian-based το MX με KDE γιατί μου αρέσει λίγο το εφετζίδικο στυλ. Πιο παλιά είχα το MX σε XFCE.
Σε Arch-based οτιδήποτε είναι σε XFCE δεν έχω θέμα. Εκεί έχω επιλέξει το Manjaro για την ελαχιστοποίηση των προβλημάτων και στο software γιατί με το Arch σε κάθε update όλο και κάτι θα δεις να μην τρέχει σωστά ή να μην ανοίγει ποτέ στο τέλος. Όχι ότι είμαι και κανένας power user στο Linux, απλά τα πάω αρκετά καλά λόγω των γνώσεών μου από το macOS. Εννοώ ότι τα περισσότερα κάθομαι και τα ψάχνω και βρίσκω τη λύση μόνος μου. Θα μπω στην διαδικασία να ρωτήσω μόνο στην περίπτωση που δεν ξέρω κάτι ή γιατί βαριέμαι να ψάξω ( μην πυροβολείτε τον πιανίστα).
Μεταξύ των δύο το Debian μπορώ να πω ότι είναι πιο φιλικό στη χρήση του σε σχέση με το Arch και πιο stable.
Δεν απορρίπτω το GNOME σε καμία περίπτωση αλλά δεν μου πάει στο μάτι να το περάσω σε Linux γιατί το βαρέθηκα κάπως το ύφος ( Launchpad) από το macOS και το iOS. Από άποψη που λέμε με άλλα λόγια

[christ0s]

Arch Linux σε ό,τι χρησιμοποιώ για προσωπική χρήση. Σταθερό, laptop pc δουλειάς κλπ. Debian και Ubuntu για servers. Ο λόγος για το arch είναι ο pacman, η γρήγορη ενημέρωση των πακέτων (που δεν είναι και τόσο τραγικά γρήγορη. Βλέπε thunderbird 102, kernel 6.0 etc). Δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ πρόβλημα μετά από updates αλλά και να έγινε κάτι ήταν πταίσμα που διορθώθηκε κατευθείαν. Το στήσιμο του pc μου με τα πακέτα που ήθελα εγώ και το “διάβασμα” που έριξα μου έμαθε σίγουρα πολλά για το linux. Είναι ωραία η φιλοσοφία του KISS γενικά.

Από γραφικά ήμουν πάντα gnome guy. Πριν από 2 χρόνια περίπου έφαγα ένα άσχημο chrashάρισμα του gnome σε manjaro μετά από μία αναβάθμιση και από τότε ήμουν με i3. Έχει έναν χρόνο περίπου που το γύρισα σε sway στο laptop και κανένα 2μηνο που έκανα το ίδιο στον σταθερό. Το tilling μου αρέσει σαν διάταξη στην οθόνη από τα άπειρα επικαλυπτόμενα παράθυρα. (επειδή συνήθως έχω πολλάααα ανοικτά.). Επίσης επειδή είμαι blind typer μου αρέσει να μη σηκώνω πολύ τα χέρια από το πληκτρολόγιο. (οπότε μου αρέσουν πολύ τα shorcuts που είναι απλά μία γραμμή στο config file για ό,τι θέλεις να κάνεις)

Με μερική παραμετροποίηση δηλώνω λάτρης του Cinnamon desktop. Το έχω χρησιμοποιήσει λίγο ως daily driver αλλά το έχω στον πατέρα μου στο mint που δουλεύει σε σταθερό και laptop.

[MetFM]

void linux me xfce φυσικα. μου αρεσει γιατι οι ενημερωσεις γινονται πολυ γρηγορα, τολμω να πω και το arch kαι φυσικα γιατι ερχεται “γυμνο”

[Asfodelus]

Αν ήμουν νεότερος και γνώριζα λιγότερα πράγματα μάλλον θα ήμουν στο τρένο του Arch. Αλλά πλέον επιλέγω μια Mainstream διανομή, που να θέλει ελάχιστες ρυθμίσεις και να έχει καλή υποστήριξη και μένω σε αυτήν χρόνια. Linux Mint με cinnamon στο παρελθόν και Pop OS με Gnome σήμερα.

Θα κοιτάξω διανομές που έχουν πραγματικά καινούργιες ιδέες αν δώσουν, όπως πχ το Clear Linux ή το Silverblue αλλά δεν θα τις έχω σαν κύριες διανομές. Θα γκρινίαξω στην αρχή για κάποιες καινοτομίες, αλλά κάποια στιγμή θα κάτσω κάτω να τις μάθω και να καταλάβω γιατί έγιναν κάποιες σχεδιαστικές επιλογές.

Για παράδειγμα δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάποιο περιβάλλον εργασίας χωρίς κάποιο menu με τις εφαρμογές. Αλλά μια μέρα διαπίστωσα πως απλά δεν το χρησιμοποιώ καθόλου. Και με τίποτα δεν με τραβάνε διανομές και γραφικά περιβάλλοντα που αντί να προσπαθούν να πάνε τα πράγματα παραπέρα, μένουν κολλημένες σε πρότυπα του παρελθόντος.

Με άλλα λόγια σταθερότητα και καινοτομία. Είμαι καλά γιατρέ μου;

Αν το Pop OS δεν τα καταφέρει στο καινούργιο γραφικό περιβάλλον που φτιάχνει με βλέπω σε Elementary ή σε κάποια βασισμένη σε Fedora, ίσως ακόμα και σε Silverblue.

[anon88072451]

Elementary για τα pc που χρησιμοποιω εγω η συνεργατες μου. Ο λογος απλο και ευκολο για οποιον ανοιξει το pc, και βασισμενο σε ubuntu οποτε οτι χρειαστω αν δεν το βρω απο elementary το ψαχνω σε ubuntu η debian.

Σε συσκευες ψυχαγωγιας οφειλω να πω οτι εντυπωσιαστηκα απο fydeos γιατι μπορει να χρησιμοποιηθει σαν υπολογιστης ας πουμε στο 70% σαν android συσκευη ας πουμε παλι στο 70% και σαν browser λειτουργικο 100%. Δηλαδη τα εχει ολα και ειναι σε πολυ καλο επιπεδο. Αν ειχε και 3d acceleration σε linux και android πιθανων να καταργουσα και το elementary σε μερικα pc.

Για de δεν μπορω να εκφερω γνωμη. Το pantheon του elementary μου φτανει αν και ουσιαστικα βασιζεται σε gnome. Στο fydeos δεν ξερω καν ποιο ειναι αλλα ειναι μια χαρα για τη δουλεια του οποτε αυτο που ερχεται πακεταρισμενο οποιο κι αν ειναι ειναι οκ

[GNUTechie]

Debian απο το 2008 και τα μυαλα στα καγγελα. DE αναλογα το hardware. Στο Desktop εχω MATE σε παλιοτερα μηχανιματα εχω LXQt και σε νεοτερα κανελλα (Cinnamon).

[nikaskonstantinos]

Debian, προς το παρόν σε δοκιμαστικό διακομιστή και debian με gnome στο raspberry pi.
Για καθημερινή χρήση όμως laptop, έχω επιλέξει pop os 22.04 βασισμένη σε Ubuntu, με gnome και περιμένω και γω το νέο desktop environment της εταιρείας system 76(pop os), με την ονομασία cosmic, με τη χρήση της προγρ. γλώσσας rust, η οποία(rust) μπαίνει επίσημα και στις νέες αναβαθμίσεις kernel για πρώτη φορά.
Τέλος σκοπεύω να πάρω έναν φορητό υπολογιστή με windows 11 για να δοκιμάσω τις δυνατότητες του υποσυστήματος linux(wsl2) με systemd.

[Termite]

Το Fydeos δεν έχει DE γι’ αυτό και δεν το ξέρεις.

[Edit] Ως DE έχει το Chromium ή τουλάχιστον με αυτή την ονομασία αναφέρεται. Επίσης για την ιστορία να πούμε ότι το Fydeos προέρχεται από το FlintOS. H Flint Innovations εξαγοράστηκε από την Neverware το 2018.

[getimiskon]

Στα 5 χρόνια που χρησιμοποιώ Linux, έχω χρησιμοποιήσει αρκετές διανομές, έχω πειραματιστεί λίγο-πολύ με όλα τα γνωστά γραφικά περιβάλλοντα καθώς και με μερικά WMs, καθώς και με διαφορετικά εργαλεία στο σύστημα, όπως init systems, package managers κλπ. Επίσης έχω δοκιμάσει κι άλλα λειτουργικά συστήματα, όπως Windows, macOS, BSD κλπ.

Προσωπικά, δεν έχω κάποια συγκεκριμένη αγαπημένη διανομή Linux, γιατί δεν είναι όλες το ίδιο. Άλλες τις θεωρώ καλύτερες για desktops/laptops και άλλες καλύτερες σε servers. Όμως αν θέλεις μια απάντηση, προς το παρόν, η διανομή της επιλογής μου είναι το Void Linux. Το χρησιμοποιώ από το Δεκέμβρη του 2020 και μέχρι σήμερα δε με έχει απογοητεύσει. Είναι απλό, λιτό και αρκετά γρήγορο. Επίσης (παραδόξως) σε κάποια θέματα μοιάζει αρκετά σε συστήματα BSD.

Όσο για το γραφικό περιβάλλον, προσωπικά χρησιμοποιώ περισσότερο σκέτους window managers αντί για πλήρη desktop environments. Εδώ και μερικά χρόνια χρησιμοποιώ το dwm, το οποίο είναι αρκετά απλό, λιτό και απέριττο, αλλά μπορεί να προσφέρει πολλές δυνατότητες αν ξέρεις να παίξεις με τον πηγαίο κώδικά του.

Στα πλήρη γραφικά περιβάλλοντα, για μεγάλο διάστημα χρησιμοποιούσα το Xfce, μέχρι την έκδοση 4.14. Η έκδοση 4.16 έφερε πολλές αλλαγές, ειδικότερα τη μετάβαση από το GTK 2 στο GTK 3 στις εφαρμογές του Xfce. Ενώ δεν έχω πρόβλημα με το GTK, δυστυχώς για 'μενα, έφερε και τα CSD (client-side decorations), κάτι το οποίο θεωρώ ως πρόβλημα όταν θέλεις ένα theme να ταιριάζει με όλο το σύστημα. Έτσι, πριν λίγο καιρό, αποφάσισα να δοκιμάσω το KDE, το οποίο εγκατέστησα στο partition με το GhostBSD (από το οποίο γράφω αυτήν τη στιγμή ), το οποίο δουλεύει υπέροχα, και ίσως μπορεί γίνει το μελλοντικό γραφικό περιβάλλον της επιλογής μου.
Όσο για το GTK, πιστεύω ότι το GNOME το στραγγαλίζει αργά και βασανιστικά.

[Stelios_Haralabidis]

Είμαι φανατικός του Archlinux-Gnome, του Pacman και του Systemd, τόσο στο PC, όσο και στο Labtop. Δοκίμασα και άλλες διανομές και άλλες επιφάνειες εργασίας…, αλλά ξαναγύρισα, γιατί έλκομαι απ’ την απλότητα, την ταχύτητα, την κομψότητα της Gnome, τη δυνατότητα, που παρέχει το Archlinux, να τα ρυθμίζω, όλα, όπως θέλω, μόνος μου και κυρίως, να “συγχωρεί” τις παράτολμες τροποποιήσεις, που κάνω (την σταθερότητα και την ασφάλεια του Archlinux, την συγκρίνω μόνον, με του MX-Linux).

Βέβαια, η παράξενη “αναβάθμιση”, που έγινε στη Gnome, τον Απρίλιο του 2021, τα ανέτρεψε, όλα, προς επιβεβαίωση της ρήσης, “ουδέν το δεδομένο” κι εγώ, άρχισα να “ψάχνομαι”, για “εναλλακτικές”. Ξαναδοκίμασα τις περισσότερες απ’ τις διανομές στο Distrowatch (https://distrowatch.com/), αλλά ελάχιστες κάλυπταν τις απαιτήσεις μου.

Μοναδικές εναλλακτικές για το Archlinux-Gnome (3-4 sec), αποδέχτηκα, ότι θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να είναι…, στην ακραία των περιπτώσεων…, το Archlinux-KDE (3-4 sec), το MX-Linux-KDE (6-7 sec) και το MX-Linux-GNOME (6-7 sec). Στα δύο τελευταία ενεργοποίησα το Systemd (Systemd – MX Linux).

Αλλά, τί τα αναλύω, όλα αυτά; Αφού και αν αναγκαζόμουν ν’ αλλάξω το Archlinux-Gnome, πάλι το ίδιο θα εγκαθιστούσα!

[Maras]

Καλησπέρα σας, εγώ χρησιμοποιώ τον παππού, Slackware current στο desktop, το οποίο είναι αρκετά rolling release distro (πολλές αναβαθμίσεις πυρήνα έρχονται πιο νωρίς από το Arch). Ήμουν στο stable branch (τώρα είναι το 15) για αρκετό καιρό αλλά λόγω προβλημάτων με την NVIDIA (9500 GT), μεταπήδησα στο current ούτως ώστε να χρησιμοποιώ latest legacy drivers (υπάρχει αυτό?). Λόγω των δυνατοτήτων του μηχανήματος (2008) ξεκίνησα με KDE (από τα DE το αγαπημένο μου), έπεσα σε XFCE (χωρίς χοληστερίνη) και στην συνέχεια στην fibonacci σπείρα του tiling BSPWM (strange kind of WM beast!). Όμως! επειδή έφτιαξα καινούριο μηχάνημα μετά από 14 χρόνια! Ξαναγύρισα στο KDE (τώρα είμαστε άνετοι… και “ξανά-επιπλέουμε”) να δώ το καινούριο plasma!

Έχω ένα λάπτοπ για την δουλειά όπου βάζω την τελευταία έκδοση Ubuntu με GNOME κάθε 9μηνο. Και κάποια μηχανήματα που τρέχουν Slackware 32bit…

Αυτήν την περίοδο έβαλα σε ένα partition, στο desktop, το EndeavourOS , καθαρά για τον pacman και για τα default χρώματα. Δεν είναι άδικα 2η στο Distrowatch, προσφέρει επίσημα τόσα DE και WM που καταντάει απολαυστικό. Ψάχνω χρόνο να δοκιμάσω το κοινοτικό Sway flavor τους.

[geogr]

Η αλήθεια είναι οτι δεν έχω κάποιο αγαπημένο, αν έπρεπε να διαλέξω ένα όμως για όλα . Θα πήγαινα με Ubuntu. Είναι stable έχει τεράστιο community και τεράστιο support. Αυτό που θέλω είναι να δουλεύει το λειτουργικό για εμένα και όχι εγώ για αυτό, και ότι πρόβλημα έχω να το λύνω μέσα σε 1-2 google searches.

Έχω αφήσει πίσω μου τις μέρες όπου σκαλίζα και εφέρνα την κάθε μικρή λεπτομέρεια όπως τα θέλω. Δεν θέλω να ψάχνω drivers, να ανανεώνω ppas, να προσπαθώ να βρώ γιατι δουλεύει ένα extension σε openSuse Gnome και όχι σε PopOS gnome κλπ.

Μετα απο κουβέντα με έναν έμπειρο φιλο και dev, με έπεισε ότι όσο λιγότερα χρειάζεται να σκαλίσεις κάτι τόσο το καλύτερο. Και είχε δίκιο.
Λόγο δουλειάς και χόμπι χρησιμοποιώ και τα 3 μεγάλα λειτουργικά σε καθημερινή βάση. Κρατάω τα πάντα όσο πιο vanilla και κοντά στα default γίνεται, κυρίως για να έχω εναν κοινό παρονομαστή σε όλα.

Πέραν απο 3-4 πραγματάκια που μπαίνουν παντού λόγο productivity λίγη σημασία έχει τι λειτουργικό τρέχω.

[Termite]

Το Void Linux είναι μία από τις διανομές που θέλω να δω κάποια στιγμή. Είναι κάτι διαφορετικό και πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον.
Αν και έχει και διάβασμα το documentation. Αρκετό…

[Termite]

Μια από τις διανομές που δεν άφησα ποτέ ήταν το MX Linux. Πάντα δηλαδή υπήρχε εγκατεστημένο σε έναν εξωτερικό δίσκο και σίγουρα (ακόμα και σήμερα) υπάρχει σε VM στο macOS.
Στον εξωτερικό έχω επιλέξει το KDE ενώ στο VM το XFCE γιατί δυστυχώς μέσω VM το KDE δεν τρέχει είτε καθόλου είτε με άπειρα προβλήματα.

Όσο για το Arch… δεν ξέρω. Με κουράζει είναι η αλήθεια όλο αυτό το ψάξιμο και οι δοκιμές μέχρι το τελικό στήσιμο. Δεν έχω ακόμα και την εμπειρία που έχετε αρκετοί από εσάς εδώ, οπότε το level δυσκολίας ανεβαίνει αρκετά για μένα. Το έχω επιχειρήσει βέβαια στο παρελθόν και με μεγάλη δυσκολία κάτι κατάφερα, αλλά προτιμώ κάτι σε Manjaro που ναι ξέρω δεν είναι Arch ουσιαστικά.

[Stelios_Haralabidis]

Σε αντίθεση με τα Windows, που στηρίζονται στην “απόλυτη επιβολή”, το Linux στηρίζεται στην “απόλυτη προσωπική επιλογή” και προσαρμόζεται, στην ψυχοσύνθεση, στον χαρακτήρα, στη διάθεση του καθενός μας!

Οι διανομές Linux, δεν διαχωρίζονται σε “καλές ή κακές”, αλλά σ’ αυτές, που ανταποκρίνονται καλύτερα, στον χαρακτήρα μας, στο γούστο μας, στις εμπειρίες μας, στις προσωπικές επιλογές μας, σε μια περίοδο της ζωής μας, που αργότερα, βέβαια, μπορεί ν’ αλλάξουν! Ευτυχώς, όμως και τότε, θα υπάρχει κάποια διανομή Linux, που θα ανταποκρίνεται σ’ αυτές και θα μπορούμε να την επιλέξουμε!

Όταν τα Windows, με τα τεχνικά λάθη τους, τα μπλοκαρίσματα, τους ιούς, τα “φορμαρίσματα σκληρού”, με οδήγησαν στην απόγνωση…, γνώρισα το Ubuntu 8.04, σαν “σανίδα σωτηρίας”. “Έκανα τη δουλειά μου”, χωρίς κριτική και συγκρίσεις…, ώσπου γνώρισα το openSUSE, που ήταν “πιό όμορφο”, ύστερα, το Mint, που ήταν “πιό κομψό”, ύστερα, το…, το…, το…, το Archlinux, που ήταν “πιό δύσκολο”… και χρειάστηκα μερικούς μήνες, για να το εγκαταστήσω! Διαπίστωσα, όμως, τότε, ότι ήταν “πιό όμορφο, πιό κομψό, πιό γρήγορο, πιό απλό, πιό σταθερό, πιό ευπροσάρμοστο στα γούστα μου”…

Ακόμη και οι διανομές SalientOS, ArcoLinux, EndeavourOS, που στηρίζονται σ’ αυτό, δεν μπορούν να συγκριθούν μ’ αυτό, σε κομψότητα, σταθερότητα και ταχύτητα.

Αυτό δεν συμβαίνει στις άλλες “μητρικές” διανομές, όπως π.χ. στο Ubuntu και το Debian. Ειδικότερα, οι “θυγατρικές” διανομές, MX-Linux και Spiral OS, είναι πολύ πιό γρήγορες, πιό κομψές και πιό σταθερές, απ’ το “μητρικό” Debian και θα τις συνέκρινα με το Archlinux, αν δεν είχαν το μειονέκτημα, να “αποπνέουν, κάτι το παρωχημένο”, που “κληρονόμησαν”, απ’ τη “μαμά τους”.

Όπως εξήγησα, όμως, όλα αυτά, είναι καθαρά προσωπικές απόψεις και δεν έχουν χροιά αντικειμενικότητας.

Το μόνο αντικειμενικό, είναι το γεγονός, ότι σήμερα, η εγκατάσταση του Archlinux (με όποια επιφάνεια εργασίας θέλουμε, σε PC, Labtop, Virtualbox, Gnome-Boxes), γίνεται, πανεύκολα, μέσα σε 3-4 λεπτά της ώρας και διαρκεί, πολύ λιγώτερo, από πολλές άλλες διανομές Linux (https://www.makeuseof.com/install-arch-linux-on-virtualbox-guided-installer/).