Στον σύνδεσμο που ακολουθεί θα βρείτε την εργασία, την παρουσίαση και τα σχετικά αρχεία που έφτιαξα στα πλαίσια του μαθήματος “Εφαρμοσμένη Κρυπτογραφία” του μεταπτυχιακού προγράμματος “Κυβερνοασφάλεια” του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
Συγχαρητήρια @nparafe .
Πολύ επίκαιρο και διαχρονικό θέμα η κυβερνοασφάλεια. Όπως επίσης και η προστασία προσωπικών δεδομένων. Τα πρόστιμα και στη χώρα μας έχουν αρχίσει να πέφτουν.
Υπάρχει πολύ μεγάλος χώρος για την ανάπτυξη φορέων που θα παρέχουν υπηρεσίες κυβερνοασφάλειας.
Ευχαριστώ @nikaskonstantinos . Το έβαλα για να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση.
Πιστεύω ότι τα ζητήματα της ιδιωτικότητας και της τεχνολογικής ελευθερίας είναι καθοριστικά για τη ζωή μας.
Δυστυχώς σήμερα οι πιο επικίνδυνοι είναι υπεράνω προστίμων (big tech, κρατικές υπηρεσίες κτλ).
Και να προσθέσω πως ότι ακόμα και η Ελλάδα πλέον έχει αναπτύξτει Cyber Security Self-Assesment Tool: https://mindigital.gr/wp-content/uploads/2022/03/cybersecurity-self-assessment.xlsm
και έχουμε και δημιουργία και Ανεξάρτητης Αρχής Κυβερνασφάλειας.
Δεν το νομίζω, τα πρόστιμα βέβαια διαφέρουν…
Ανοίγεις μεγάλη συζήτηση @sv1sjp . Σαν επαγγελματίας των συστημάτων διαχείρισης (το πρώτο μου μεταπτυχιακό είναι στη διασφάλιση ποιότητας) θεωρώ τις πιστοποιήσεις κούφιες από μόνες τους. Συνήθως είναι φύλλο συκής για εταιρείες και κρατικές υπηρεσίες για να μην γίνεται σωστά μια δουλειά και τα κάνουν μόνο για βιτρίνα .
Στην κυβερνοασφάλεια τα πράγματα δε θα λυθούν με πρόστιμα αλλά με εκπαίδευση (ακόμα και από το σχολείο) και ουσιαστική δημιουργία χρήσης της τεχνολογίας στην κοινωνία.
Εδώ δεν έχουμε πάρει ακόμα σαφείς απαντήσεις για το τι έγινε με το σκάνδαλο του predator…
Οι κίνδυνοι όμως δεν είναι βιτρίνα είναι υπαρκτοί. Τι πρέπει να κάνει ένας δημόσιος οργανισμός σε αυτή την περίπτωση για να προστατευθεί;
Και για τι μέγεθος κόστους μιλάμε, εννοώ για την πρόληψη.
Υπάρχουν τέτοιες υπηρεσίες στην Ελλάδα, είτε σε εκπαίδευση προσωπικού, είτε σε συστήματα ασφάλειας;
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και ποιους προστατεύουν τα μέτρα;
Στην Ελλάδα (αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο) τα μέτρα είναι οριζόντια. Οι νομοθεσίες π.χ. περί κατάργησης της κρυπτογράφησης στις επικοινωνίες (που ψήφισαν ΗΠΑ και Βρετανία, ενώ είναι υπό διαπραγμάτευση στην Ε.Ε.) αν εφαρμοστούν στο σύνολο του πληθυσμού καταργούν την ελευθερία.
Το δημόσιο ας κοιτάξει να βάλει GNU/Linux στις υπηρεσίες (και ειδικά στις κρίσιμες) αντί να χρησιμοποιεί τα spyware της microsoft. Ας αποδεσμεύσει τα δεδομένα των πολιτών της Ελλάδας από τις πλατφόρμες της Apple και της Google καθώς (πρακτικά) αναγκάζει τους πολίτες της χώρας να βάζουν ταυτότητες, διπλώματα και λοιπά στοιχεία στους server των διαφόρων “app store” και ας τα αντικαταστήσει με ελεύθερο λογισμικό.
Συμφωνώ φυσικά ότι ζούμε σε τεχνολογική ζούγκλα.
Η κυβερνοασφάλεια όμως ας μην μείνει απλά κούφια μόδα που τη συζητάνε οι πολιτικοί και ακόμα χειρότερα οι τεχνοκράτες.