Να σου το δώσω περιγραφικά για να καταλάβεις πώς κατέληξα στο «έντιμο»: παίρνεις (οι του Mint) αυτούσια σχεδόν όλα τα πακέτα που παράγονται από το Ubuntu, χωρίς ιδιαίτερη δική σου συνεισφορά. Κάθε τόσο κάνεις ναζάκια αλλά συνεχίζεις να ακολουθείς. Χρωματίζεις εξόχως αρνητικά την ιδιοταγή πτυχή του snapd αλλά δεν το κάνεις με τον ίδιο αρνητικό τρόπο για ιδιοταγείς drivers, firmware και λοιπά που συμπεριλαμβάνεις, άρα χρησιμοποιείς το «proprietary» ως αρνητικό κατά το δοκούν. Λες ότι η εγκατάσταση του Chromium με το snap ενώ χρησιμοποιείται εντολή του apt λειτουργεί ως backdoor, και έχεις απόλυτο δίκιο. Σε αντίθεση με άλλες δικές σου περιπτώσεις, δεν παρουσιάζεις ολοκληρωμένη εναλλακτική αλλά εφαρμόζεις ένα απλοϊκό μπλοκάρισμα. Δε φτιάχνεις καν ένα δικό σου apt πακέτο αλλά δίνεις ως λύσεις PPAs (άρα δυνητική επικινδυνότητα) και apt-pinning (όχι ιδιαίτερα ορθή μέθοδος χρήσης). Και λίγο αργότερα δημοσιεύεις έναν «οδηγό» που τα αναιρεί όλα αυτά. Οπότε, ποια είναι η αξία της αντίδρασής σου και γιατί αντέδρασες;
Δε βρίσκεις ότι θα ήταν προτιμότερο να πουν εξαρχής «αυτά είναι τα θετικά του snapd και αυτά τα αρνητικά», και να ενσωματώσουν στον installer ένα checkbox με την επιλογή; Ούτε φασαρία θα γινόταν, ούτε νήματα με clickbait τίτλους όπως το παρόν θα δημοσιεύονταν, ούτε βίντεο που εγκαλούν την ομάδα του Mint για ανακρίβειες θα έβγαιναν, ούτε τίποτα.
Το Mint θα μπορούσε να κάνει τον κόπο και να προσαρμόσει το σύστημά του ώστε να μην υπάρχει καθόλου το snapd (και πάλι, αν όντως πιστεύουν ότι είναι τόσο κακό) και θα ίσχυε επακριβώς η παραπάνω φράση σου (γιατί δεν υφίσταται επιβολή). Αυτό όμως θέλει δουλειά και μάλλον δεν είναι διατεθεμένοι να την κάνουν. Οι διανομές δεν είναι παιδονόμοι αλλά το Linux έχει μακρά ιστορία σε ορθές πρακτικές χρήσης και ενημέρωσης των χρηστών. Είναι αυτή η περίφημη «φιλοσοφία» που το κάνει να ξεχωρίζει -την οποία φαινομενικά ασπάζεται και το Mint, τουλάχιστον στην περίπτωση του snap Chromium- και με την οποία έχουν πρόβλημα οι νεότεροι χρήστες.
Παράδειγμα ορθής πρακτικής
Ακριβώς αυτό συνέβη, για παράδειγμα, όταν αφαιρέθηκε από τα DE η δυνατότητα εκτέλεσης ολόκληρης γραφικής εφαρμογής με δικαιώματα υπερχρήστη. Γινόταν για χρόνια, ήταν πάντοτε επικίνδυνο, έπαψε να υπάρχει. Δεν είπαν οι προγραμματιστές «ξέρετε, είναι επικίνδυνο αυτό αλλά κρατήστε τα gksu και kdesu σαν να μη συμβαίνει τίποτα». Και εκεί υπήρξε αντίλογος και κάποιοι είπαν (λανθασμένα) «ααα, μας το «επιβάλλουν» οι κακοί προγραμματιστές», όμως ήταν όντως επικίνδυνο, οι προγραμματιστές το γνώριζαν και το σταμάτησαν. Αντίστοιχα, μια γνωστή διανομή έκανε revert την υλοποίηση και συνέχισε να εκθέτει τους χρήστες της σε κίνδυνο για χάρη της «ευκολίας». Και εκείνη η ενέργεια ήταν ανέντιμη.
Ναι, το Mint είναι θρυλικό για το πόσο polished είναι σε ένα Χ εύρος χρηστών Linux αλλά ταυτόχρονα είναι και θρυλικό για άλλα, λιγότερο ή περισσότερο, αρνητικά στοιχεία σε ένα Ψ εύρος. Τίποτα από τα δύο δε σημαίνει κάτι από μόνο του, όμως και τα δύο ταυτόχρονα είναι το Mint και καλό θα είναι να τα βλέπουμε πάντα και τα δύο. Αυτό ισχύει για οποιαδήποτε διανομή.
Με τα παραπάνω δε σκοπεύω να πάω κόντρα στο Mint. Δε με αφορά η συγκεκριμένη διανομή (ούτε η μητρική της). Αυτό που λέω, και δεν είμαι μόνο εγώ που το λέω, είναι ότι ενώ σε κάποιες περιπτώσεις κάνουν καλή δουλειά, σε κάποιες άλλες φέρονται σαν να θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Practice what you preach, που λέμε και στα Ελληνικά. Τόσο απλό είναι.