Αν και αδήριτες και αντικειμενικές δυσκολίες έχουν πάει τα κομπιουτεροσχέδιά μου πολύ πίσω, προσπαθώ σιγά σιγά να μετακινηθώ προς containers και να κάνω deploy διάφορες υπηρεσίες που τρέχω / θέλω να τρέξω (πχ degoogling) σε containers.
Μόνιμο ερώτημά μου είναι: docker ή lxd ?
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το nextcloud. Κάτι “μεγαλύτερο” δηλαδή και πιο “μόνιμο” (όχι απλά ένας πχ torrent client), που θα το τρέχω θεωρητικά χρόνια και κάνει μία σημαντική δουλειά. Σε docker τα πράματα φαίνεται να είναι σαφώς πιο εύκολα (παίρνεις ένα αξιόπιστο image, πχ από linuxserver), το στήσιμο μού φαίνεται minimal και το κάνεις deploy τσακ - μπαμ. Σε lxd η δουλειά είναι περισσότερη· στο αρχικό container πρέπει να στήσεις web server, να κατεβάσεις το nextcloud, να το στήσεις κανονικά κτλ.
Και τα updates σε docker (όπου απλά κατεβάζεις το καινούριο image και περνιέται πάνω από το παλιό) μου φαίνονται πιο streamlined, πιο εύκολα σε σχέση με lxd (που θα πρέπει να “μπεις” στο container και να κάνεις τα updates με το χέρι).
Από την άλλη μεριά, το docker μου προκαλεί αυθόρμητα ένα distress για το μακροπρόθεσμο, το οποίο δεν μπορώ απολύτως να το δικαιολογήσω. Φόβος μην τύχει και η linuxserver κάνει κάποια στιγμή κάποια αλλαγή και μου σπάσει το installation? Είναι κι εκείνο το “ephemeral” που είναι κοτσαρισμένο δίπλα στα docker containers, που έχει βέβαια σαφή τεχνική αναφορά, αλλά με “κωλώνει” να το χρησιμοποιήσω για δουλειές που μόνο εφήμερες δεν είναι…
Η δύναμη των δύο προέρχεται στον συνδυασμό τους. Για παράδειγμα με το LXD έχεις ένα lightweight Virtual λειτουργικό το οποίο έχει τις δυνατότητες:
Να σηκώνεις όσα θες
ελάχιστη κατανάλωση πόρων
Snapshoting, οπότε και κάτι λάθος να κάνεις, κάνεις επαναφορά σε προηγούμενη κατάσταση
Μεταφερσιμότητα : το στέλνεις από ένα PC σε ένα απομακρυσμένο server
και άλλα πολλά
Σκέψου τώρα να τρέχεις docker containers μέσα σε LXD. Συνδυάζεις όλα τα παραπάνω του LXD μαζί με του docker.
Άρα το ερώτημα δεν είναι πιο απο τα δυο… αλλά γιατί όχι και τα δύο μαζί ?
Όσο για το :
Το image μπορεί να σπάσει, να κλείσει η εταιρεία κλπ. Δεν σε νοιάζει, αλλάζεις image στο docker-compose.yml και απλά τα σηκώνεις από την αρχή. To Volume / ή το Data folder σου είναι άθικτο και δεν εντάσσεται σε αυτό που ονομάζεται ephemeral. (στο επιβεβαιώνω από προσωπική εμπειρία όταν έπρεπε να το κάνω σε production διότι ο παλιός πάροχος του image που χρησιμοποιούσα το παράτησε οπότε άλλαξα πάροχο ;) )
Εκτός των άλλων με τα lxc containers μπορεί κάποιος να τρέχει και εικονικές μηχανές με γραφικό περιβάλλον, εδώ και καιρό.
Όσον αφορά το φαινόμενο linuxserver.io, οι άνθρωποι του Linuxserver.io, έτυχαν μεγάλης αναγνώρισης για το έργο τους γιατί “φτιάχνουν” αξιόπιστες εικόνες για όλες τις αρχιτεκτονικές cpu.
Επίσης μπορεί κάποιος να ζητήσει τη δημιουργία μιας εικόνας στο φόρουμ τους και υπάρχει πιθανότητα να εισακουσθεί, αν η πρόταση του πληροί κάποια από τα κριτήρια τους.
Υπάρχουν λεφτά στο Virtualization, πολλά λεφτά. Δηλαδή για να είμαστε περισσότερο ακριβείς εκεί είναι σήμερα όλα τα λεφτά… Κατά συνέπεια υπάρχουν πολλές εταιρείες που θέλουν αυτά τα λεφτά. Και κάθε μια θα φτιάξει τη δική της τεχνολογία να πάρει τα λεφτά.
Οπότε είμαστε στην κατάσταση της φυσικής μετά που η ανακάλυψη του ποριζονίου έφερε μια πληθώρα δεκάδων υποατομικών σωματιδίων: «Ποιος τα παράγγειλε αυτά ρε παιδιά;» Αντίστοιχα στο Linux έχουμε περισσότερες λύσεις για Virtualization από αυτές που παραγγείλαμε.
Διάλεξε αυτό που καταλαβαίνεις καλύτερα ή αυτό που υποστηρίζει καλύτερα αυτό που θέλεις να στήσεις και καθάρισες
