Η ερώτησή μου είναι σχετικά ρητορική/ προς συζήτηση. Θα προτείνατε να υφίστανται περισσότερα του ενός DEs στο ίδιο σύστημα; Φαντάζομαι βαραίνει αρκετά τον υπολογιστή, ακόμα και μόνο από άποψη χώρου. Παλαιότερα ο ίδιος δοκίμασα να τρέξω Ubuntu με Unity και Gnome, οδηγώντας σε κρασάρισμα της login screen (χρειάστηκε να τρέξω κάποιες εντολές του Xserver για να το φέρω στα συγκαλά του αν θυμάμαι καλά). Πιο πρόσφατα προσπάθησα να έχω παράλληλα Cinnamon και KDE, όπου όσο ήμουν στο δεύτερο το λάπτοπ γκάζωνε υπερβολικά. Εσείς τι εμπειρίες έχετε σχετικά;
1 «Μου αρέσει»
Προσωπικά δεν κατάφερα ποτέ να βάλω 2 γραφικά περιβάλλοντα μαζί. Δεν είχε το login screen το 2ο που έβαζα μετά.
Εμφανίζεται το μενού αν πατήσεις το εικονίδιο δίπλα από το όνομα σου!
Μπορείς να έχεις όσα θέλεις ταυτοχρόνως, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ωστόσο έχει διαφορά πόσο καλά υποστηρίζεται κάθε γραφικό περιβάλλον από κάθε διανομή και επίσης πόσο καλά συνεργάζεται με τον display manager. Το KDE προτείνει sddm ενώ το Gnome προτείνει gdm.
Εγώ πχ έχω KDE και Openbox. Ο sddm τα βλέπει και τα δυο και μπορώ να διαλέξω.
Σε κάποιες περιπτώσεις θεωρητικά μπορεί να υπάρχει conflict μεταξύ πακέτων γιατί έχουν τα ίδια αρχεία. Για παράδειγμα η αρχική έκδοση MATE επειδή εμφανιζόταν ως gnome (ήταν αντιγραφή από το gnome2) είχε σύγκρουση με το gnome. Αυτό νομίζω λύθηκε αλλάζοντας όλα τα ονόματα.
Για το θέμα τής υποστήριξης από κάθε διανομή να πω ότι δεν είναι το ίδιο να έχεις Kubuntu, KDE neon και να εγκαταστήσεις KDE σε Ubuntu παρόλο που και τα τρία είναι KDE με βάση Ubuntu.
2 «Μου αρέσει»
Είχα βάλει παλιά σε fedora 17 με gnome shell το kde, το αποτέλεσμα να προστεθούν και οι native εφαρμογές του kde, θέμα ουσιαστικό δεν είχα. Μόνο στο μάτι με ενοχλουσε πού έβλεπα τις εφαρμογές και των 2 ui μαζί χύμα. Αυτο όμως είναι δικό μου κόλλημα 
3 «Μου αρέσει»
Ισχύει αυτό. Ένας λόγος ακόμα που κανείς συνήθως βάζει ένα κύριο και όσα θέλει μικρά.
1 «Μου αρέσει»
Μικρά λέγοντας; Xfce κλπ;
Tο εχω δοκιμασει στο Debian και εχω παρατηρησει ορισμενα θεματακια:
-
File Associations. Οταν αλλαζεις απο Desktop σε Desktop θα δεις οτι ανοιγει τα προγραμματα του αλλου Desktop αντι για αυτου που εισαι… πχ ας πουμε οτι εχεις MATE και LXQt. Εαν εχεις ορισει το featherpad να ανοιγει τα αρχει κειμενου σου στο LXQt οταν θα κανεις login στο MATE δεν θα σου ανοιξει το Pluma για να επεξεργαστεις αρχεια κειμενου.
-
Το μενου σου θα ειναι χαλια. Τι εννοω με αυτο. Οτι θα εχεις και Pluma και Featherpad μεσα δηλαδη δυο επεξεργαστες αρχειων κειμενου… αντι μονο το ενα για το καθε Desktop.
-
Πιο περιπλοκα dependencies. Υπαρχουν φορες που σε συστημα με 2 Desktops οταν κανεις απεγκατασταση ενα πακετο απο ενα συστημα να απεγκατασησει και πακετα απο το αλλο Desktop.
Κατα τα αλλα αν ο Display Manager ειναι ο ιδιος (πχ lightdm και για τα δυο Desktops) δεν θα εχεις θεμα… αλλα αν εισαι με Display Manager σχεδιασμενο για συγκεκριμενο Desktop (πχ gdm ή kdm) τοτε ισως αντιμετωπησετε ορισμενα αλλα θεματακια.
3 «Μου αρέσει»
Και ακριβώς αυτό είναι το νόημα της επιλογής. Έχεις ένα επεξεργαστή κειμένου που σου αρέσει/βολεύει και επιλέγεις να χρησιμοποιείς αυτόν. Με τίποτα δεν θα ήθελα να επιλέγει το περιβάλλον εργασίας. Αν ήταν έτσι γιατί να υπήρχε η επιλογή;
Ένας επεξεργαστής κειμένου είναι ένα πρόσθετο του περιβάλλοντος και όχι ένα βασικό της στοιχείο. Τα βασικά στοιχεία (πχ πίνακας ελέγχου) έχουν καταχώρηση στο αρχείο desktop που τα κρύβει από άλλα γραφικά περιβάλλοντα. Μπορείς κάλλιστα να αφαιρέσεις ότι δεν χρησιμοποιείς.
Και εδώ η σύγχυση προκείπτει από ελλειπή κατανόηση του τι είναι ένα γραφικό περιβάλλον και των εξαρτήσεων. Ένα γραφικό περιβάλλον έχει τα βασικά πακέτα και τις βιβλιοθήκες, κάποια συνιστώμενα προγράμματα, κάποια πρόσθετα προγράμματα, και κάποια ακόμα που κρίνει η διανομή πως θέλεις. Και υπάρχουν τα αντίστοιχα μεταπακέτα που εγκαθιστάς, τα οποία είναι απλοι κατάλογοι άλλων πακέτων που θα εγκατασταθούν
Σαν ένα παράδειγμα στο σύστημα μου για το mate έχω (μεταξύ άλλων)
mate-core - MATE Desktop Environment (essential components, dummy package)
mate-desktop - Library with common API for various MATE modules
mate-desktop-environment - MATE desktop environment - full desktop with extra components
mate-desktop-environment-core - MATE Desktop Environment (essential components, metapackage)
mate-desktop-environment-extra - MATE Desktop Environment (extra components, dummy package)
mate-desktop-environment-extras - MATE Desktop Environment (extra components, metapackage)
mate-terminal - MATE terminal emulator application
ubuntu-mate-desktop - Ubuntu MATE - full desktop
mint-meta-mate - Set of packages installed by default in the MATE edition of Linux Mint
Μπορώ λοιπόν να επιλέξω ανάμεσα σε πολλές επιλογές. Και ναι αν πάω για ευκολία και ταχύτητα και βάλω το mint-meta-mate θα έχω αυτά που περιγράφεις. Η λογική του είναι πως θα έχεις ένα σύστημα με ένα γραφικό περιβάλλον.
Τέλος η δουλεία του Display Manager είναι απλή: α) Να θέσει κάποιες μεταβλητές περιβάλλοντος (πχ locale), να ξεκινήσει μια νέα συνεδρία (kernel) με τα credentials του χρήστη, να ξεκινήσει τα X11 (προαιρετικά) και τέλος να τρέξει ένα script που θα ξεκινήσει μια συνεδρία (γραφική) με οτι θέλει το γραφικό περιβάλλον για να τρέξει. Σαν μια τέτοια απλή δουλεία, σπάνια θα βρεθούν προβλήματα.
2 «Μου αρέσει»
Πολύ σωστά.
Φαντάζομαι ότι δεν δημιουργείται πρόβλημα με dependencies απεγκαθιστώντας πακέτα που είναι σε de-metapackages (de=desktop environment), πχ από το mate-desktop-environment-extras ή από το mate-desktop-environment-core
Εκεί όμως που δημιουργείται πρόβλημα (οπτική ανομοιομορφία) είναι αν στη σούπα κανείς έχει des (=πληθυντικός του de) με qt και gtk (ή διαφορετικές εκδόσεις αυτών).
Η εγκατάσταση πολλαπλών des στα μάτια μου είναι εφικτότατη, αλλά διακινδυνεύεται η out of the box functionality.
1 «Μου αρέσει»
Αυτό είναι το θέμα. Δεν μου το πετούσε (GNOME με Xfce σε Ubuntu, χωρίς να αλλάξω login manager).
Δεν υπαρχει συγχηση. Παραθετω την εμπειρια μου. Ισως να μην το εξηγησα με τις απαιτουμενες λεπτομεριες.
Αυτο θα γινει ετσι και αλλιως απο την στιγμη που θα βαλεις μια εφαρμογη με διαφορετικο framework δεν χρειαζεται να βαλεις δευτερο DE για να χαλασει η οπτικη “σουπα”. Το μονο που ψιλοσωζει την κατασταση ειναι τα themes που προσπαθουν να εξομοιωσουν το επικρατεστερο framework για το συγκεκριμενο DE (πχ qtcuve)
Ειναι λιγο δυσκολο το GDM3 να τρεξει κατι αλλο εκτος απο GNOME3. Δεν ειναι ακατορθωτο αλλα ειναι δυσκολο. Το ιδιο και το KDM. Και τα δυο αυτα display managers ειναι συγκεκριμενα για το GNOME3 και το KDE. Τα lightdm, sddm, xdm και nodm μπορουν να εναλλαχθουν μιας και δεν ειναι φτιαγμενα για καποιο συγκεκριμενο DE. Απο αποψη χρηστικοτητας για εναν χρηστη που θελει OOTBΧ (out of the box experience) δεν βλεπω να μπορει να δουλεψει 2 DEs σαν το MATE και το XFCE με το GDM3 (λογω του οτι ειναι συγκεκριμενο για το GNOME3).
Προφανώς, αλλά το θέμα μας δεν είναι αν και πώς μπορείς να βγάλεις τα μάτια σου μόνος σου (το οποίο προφανώς και γίνεται πολύ εύκολα).
Αν έχεις δύο des με gtk3, τότε μπορείς να βάλεις μόνο gtk3 εφαρμογές, οπότε οπτικά η σούπα θα ναι ομοιόμορφη. Αν βάλεις όμως δύο des με διαφορετικά frameworks, τότε δεν ημπορείς, δεν δύνασαι να μην έχεις δύο λογιών εφαρμογές. Σε αυτές τις περιπτώσεις η οπτική ομοιομορφία συνήθως δεν είναι out of the box.
1 «Μου αρέσει»
Έχω το arch με τον lxdm login manager.
Δεν είναι ο πιο όμορφος αλλά είναι λειτουργικός.
Έχω μαζί: mate, lxde και xfce. Και επιπροσθέτως με το lxde βγήκε μια επιλογή openbox και άλλη μία kde/openbox που αυτή δε δουλεύει.
Μερικές φορές όταν μπαίνω στο xfce πριν η οθόνη είτε είναι blured για 1-2 sec ή μπορεί να έχει το τελευταίο session, πριν κάνω shut down για 1-2 sec.
Μου τη σπάει να βλέπω όλες τις εφαρμογές μαζί αλλά ευτυχώς το xfce τις εφαρμογές του mate δεν τις έχει στο menu.
Μου έχει τύχει στο xfce 2 φορές freeze αλλά αυτό δεν ξέρω αν σχετίζεται με τα διάφορα περιβάλλοντα.
Σαν εμπειρία είναι ωραίο πάντως.
1 «Μου αρέσει»
Μικρά λέγοντας αυτά που δεν έρχονται με την προίκα τού μακαρίτη αλλά είναι όσο γίνεται πιο σκέτος ο window manager. To Xfce είναι στην μεσαία κατηγορία. Αρκετά καλή περίπτωση «μικρού» είναι το Openbox.
1 «Μου αρέσει»