Καλήμερα ελπίζω να έχω μια στοιχειώδη βοήθεια αν χρειαστώ γιατί είμαι νέος στα μονοπάτια του Linux
5 «Μου αρέσει»
Καλώς ήρθες @anastasios_mpilias στην παρέα μας 
Αν δεν το έχεις κάνει ήδη ρίξε μια ματιά στους κανόνες λειτουργίας και αν δεν έχεις τριβή με forums δες και τις καλές πρακτικές χρήσης των λειτουργιών του forum
Καταπληκτικό θέμα, ξυπνά αναμνήσεις και προκαλεί νοσταλγίες… νεότητας!
Πρώτη επαφή το 2005, όντας ήδη “power user” στα Windows, με επεμβάσεις στο μητρώο (registry), στις υπηρεσίες κλπ κλπ. Τότε δεν είχαμε DSL, ήμασταν με τα μόντεμ των 56 kbps, οπότε να σου τον Οκτώβριο το RAM (του οποίου δεν έχανα τεύχος και είχα ένα τεράστιο αρχείο ετών, που καταστράφηκε λόγω… γάμου), να σου λοιπόν το RAM να ξεκινά ένα τεράστιο αφιέρωμα στο Linux και να βάζει ένθετα τεύχη γι’ αυτό και να δίνει και σε DVD το Suse.
Είχα διαβάσει και παλιότερα για το Linux, όμως τότε δεν μπορούσες να κατεβάσεις τίποτα. Δεν υπήρχε λοιπόν περίπτωση να μην διαβάσω και να μην ασχοληθώ, το βάζω στην αρχή σε ένα λαπτοπ αρχαίο που είχε ξεμείνει στον πεθερό μου, μένω κατάπληκτος κυριολεκτικά από το ότι τα είχε όλα έτοιμα, δεν χρειαζόταν να εγκαταστήσεις τίποτα από εφαρμογές, πρόσθετα κλπ κλπ., και ένα βράδυ, πριν κοιμηθώ, αποφασίζω την άλλη μέρα (Σάββατο) να κάνω το μεγάλο βήμα και να βάλω το Suse μοναδικό λειτουργικό στο PC του γραφείου μου!
Εξαφανίζομαι ολόκληρο το Σαββατοκύριακο, στήνω τα πάντα (δίκτυα, εκτυπωτές κλπ.) με ιδιαίτερη επιτυχία αν και όχι χωρίς προσπάθεια, και την Δευτέρα είμαι έτοιμος και δουλεύω ΜΟΝΟ με Linux και Open Office στο γραφείο!
Συνάδελφοι κλπ. βλέπανε και δεν καταλαβαίναν τι είναι αυτό, προσπάθησα να τους εξηγήσω αλλά επειδή το γραφείο δεν είχε καμία απολύτως σχέση με υπολογιστές, δεν υπήρχε περίπτωση να καταλάβουν (δεν ήξεραν καν τι είναι τα Windows, ο υπολογιστής ήταν μια εξελιγμένη γραφομηχανή που αποθηκεύει και τα αρχεία κλπ κλπ), οπότε εγκατέλειψα την προσπάθεια και ούτε σκέφτηκα να το προτείνω και στους υπόλοιπους.
Αυτό που μου έκανε απίστευτη εντύπωση τότε, ήταν το τερματικό και τα cron jobs! Εκεί που στα Win ήθελες ολόκληρα προγράμματα και μάλιστα τότε δεν ήταν freeware για να πάρεις backup, το Linux το έκανε με μια απλή εντολή copy με τις κατάλληλες παραμέτρους, την οποία έβαζες να εκτελεί σε τακτά χρονικά διαστήματα ένα cron, και καθάρισες! Μιλάμε το είχα ερωτευτεί το χαρακτηριστικό αυτό!
Όμως οι μεγάλοι έρωτες δεν κρατάνε πολύ. Λίγο αργότερα βγήκαν τα πρώτα κινητά που έβγαζαν φωτογραφίες και εγώ πήρα αμέσως ένα Sony πορτοκαλί άσπρο, το οποίο με τίποτα δεν μπορούσα να κάνω το Linux να το δει. Έσκασα, απογοητεύτηκα, πικράθηκα, διότι οι φωτογραφίες του κινητού μου ήταν απολύτως απαραίτητες στη δουλειά μου (μη ρωτάτε γιατί), και τελικά ξαναγύρισα στα Win με πολλή πίκρα…
Πέρασαν αρκετά χρόνια για να ασχοληθώ ξανά με το Linux, κάπου στο 2013 περίπου, και πλέον όλα μου τα φορητά τρέχουν Mint, δύο PC τρέχουν Lubuntu & Ubuntu Server, στον οποίο τώρα ετοιμάζομαι να βάλω Debian, ενώ δυστυχώς, όσο και να θέλω, δεν μπορώ να βάλω Linux στη δουλειά.
Επειδή όμως ο πρώτος έρωτας ποτέ δεν ξεχνιέται, έχω κρατήσει screenshot από την επιφάνεια εργασίας μου τότε, Νοέμβριος 2005, στο Suse KDE:
ενώ έψαξα και βρήκα αμέσως στο αρχείο μου εκείνα τα ένθετα του RAM, τα οποία φυσικά έχω κρατήσει:
Τι ταξίδι πίσω στο χρόνο και αυτό! 
7 «Μου αρέσει»
Χαχαχαχα είσαι πολύ ωραίος, τα θυμάμαι αυτά τα τεύχη, τα έχω και εγώ :
επίσης το Ram έδινε σε άγνωστους καιρούς και το XΑκΕΡ, ενώ ένα ακόμα κορυφαίο περιοδικό ήταν και το Rom.
1 «Μου αρέσει»
Η πρώτη επαφή του ελληνικού κοινού με το Linux ήταν με ένα βραχύβιο περιοδικό, που ξεχνώ το δυστυχώς όνομα του, αλλά ήταν φοβερό και είχε μέσα θεωρία για τα δίκτυα παρουσίαζε το μοντέλο του OSI κλπ. Δηλαδή το ακριβώς αντίθετο άρθων του στυλ “Βαθμολογήσαμε 136 κάρτες ήχου”. Αυτό το περιοδικό κάποια στιγμή άρχισε να μοιράζει το πρώτο Slackware και ένα BSD. Έπρεπε να πας στα γραφεία του περιοδικού με κάπου 40 άγραφες δισκέτες και να σου τις γράψουν. Μαζεύτηκε τόσος κόσμος που το μετάνιωσαν.
Την ίδια εποχή ανέβαινε το RΑΜ, και το παρακολουθούσαμε, όπου για χρόνια δεν έλεγε κουβέντα καν, ότι υπάρχει κάτι άλλο. Μέχρι μια μέρα… Μια μέρα που κάποιος ανεκδιήγητος τύπος, που το έπαιζε και διανοητής τρομάρα του, πήγε και έσκασε ένα σωρό λεφτά να αγοράσει ένα SuSE Linux. Το οποίο έρχονταν τότε με 4-5 DVD και ένα αναλυτικό τυπωμένο βιβλίο 100 σελίδων. Το οποίο δεν μπήκε καν στον κόπο να διαβάσει. Και μας είπε πόσο πανάθλιο και πανάκριβο ήταν το Linux. Δεν μπήκε δε καν στον κόπο να πει μια πρόταση για το μοντέλο ανάπτυξης, ή για GPL. Για τόσα κιλά διανοητή μιλάμε.
Το όνομα αυτού του καραγκιόζη (που ακόμα και σήμερα όποτε βλέπω το όνομα του, μου ανάβουν τα λαμπάκια): Νίκος Δήμου
Από τότε ουδέποτε αγόρασα αυτό το πανάθλιο περιοδικό και ούτε ήθελα να το βλέπω. Έπρεπε να δώσει γραμμή η Microsoft, που τότε είχε κάνει μια απεχθέστατη συμφωνία με την Microsoft, αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, για να αρχίσει αυτό το περιοδικό να λέει απαγορευμένες απαγορευμένες λέξεις, πόσο μάλλον να μοιράζει DVD.
Αυτά για την ιστορία. Έψαξα λίγο να βρω τα παλιά Threads, αλλά το σημερινό Internet δεν είναι η μνήμη της ανθρωπότητας, είναι η λατρεία του εφήμερου. Πάλι μια άλλη ιστορία.
2 «Μου αρέσει»
Δεν κατουράμε αναμνήσεις άλλων, πόσο μάλλον όταν μας νοιάζει η μνήμη της ανθρωπότητας…
2 «Μου αρέσει»
Λυπάμαι, εγώ δεν συμφωνώ με τα παραπάνω. Για το Ram έχω τις καλύτερες αναμνήσεις, και έμαθα πολλά από αυτό. Σταμάτησα να το αγοράζω όταν έβαλα DSL και παράλληλα έπεσε δραματικά η ποιότητά του, ενώ ανέβηκε η τιμή του. Το θυμάμαι ακόμα, πήγε ξαφνικά στα 10 ευρώ και είπα, τέλος.
2 «Μου αρέσει»
Αν σου πω ότι είναι από τους αγαπημένους μου, τι γνώμη θα σχηματίσεις για εμε;
Εγώ από την άλλη θα πω για τον Δήμου ότι ήταν ψώνιο με το νέο hardware και δοκιμαζε πράγματα σε κριτικές που δεν ήταν αποστειρωμενες και αρκετά κοντά στις σκέψεις του μέσου χρήστη. Και απαντούσε σε ολα τα email, όπως και απάντησε και σε δικό μου.
Εδώ θα βρείτε κάποια από τα πράγματα που λέγονταν τότε. Λυπάμαι που σας στενοχωρώ αλλά ο κ. Δήμου είχε κάνει μεγάλο κακό στην υπόθεση που λέγετε Linux στην Ελλάδα. Όταν κάνεις 5 χρόνια να πεις μια κουβέντα για το λειτουργικό λες και δεν υπάρχει, και την πρώτη φορά που το ακούς διαβάζεις ένα λίβελο γεμάτο ανακρίβειες. Για όλους τους παλιούς ο Δήμου ήταν το κόκκινο πανί.
Κρίμα που έχει χαθεί το αρχικό άρθρο και οι επιστολές με απαντήσεις (και διακοπές συνδρομών) για να κρίνει ο κόσμος σήμερα. Εντάξει θα μου πεις ένας πληρωμένος γραφιάς ήταν και την πολιτική του περιοδικού υποστήριζε, και άλλες θέσεις του είναι σωστές, αλλά μετά από αυτό το γεγονός δεν τον θεωρώ πνευματικό άνθρωπο.
(Αντίθετα το “Computer για όλους” είχε στο παρελθόν στήλη για αρκετά χρόνια σχετικά με τις εξελίξεις τους επαγγελματικού UNIX. Εκεί διάβασα πρώτη φορά την λέξη POSIX).
ΥΓ1: Δεν θέλω να θίξω τις μνήμες κανενός, αλλά κάποιων οι μνήμες είναι παλιότερες. Όσο για μένα ακόμα λαχταρώ να τον πετύχω μπροστά μου και να τον ρωτήσω αν κατάφερε να στήσει τον εκτυπωτή στο SuSE. Κρατώντας μια μεγάλη τούρτα στο χέρι
http://lists.hellug.gr/pipermail/linux-greek-users/2000-March/thread.html#24457
Δυστυχώς έχει χαθεί η δυνατότητα να ψάξεις στο mailing list να δεις την αγάπη που του είχαν ακόμα και δέκα χρόνια μετά και το zgrep δεν βοηθάει πολύ.
1 «Μου αρέσει»
Τον τύπο τον θυμάμαι από τους 4τροχούς, εντάξει δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση αλλά ξέρεις τι λένε “…οι οπτικές, σκέψεις και απόψεις που εκφράζονται στο παρακάτω κείμενο ανήκουν αποκλειστικά στον συγγραφέα και όχι απαραίτητα και στον εργοδότη, οργανισμό, επιτροπή ή άλλη ομάδα ανθρώπων…”.
Επίσης δεν νομίζω ένας συγγραφέας να έχει τη δύναμη να κάνει κακό σε ότιδήποτε, εκτός και αν τον αφήσει ο αναγνώστης-θεατής-ακροατής.
Ε να μην βγάλουμε να τις μετρήσουμε τώρα… 
Στον αντίποδα, αυτά τα τεύχη δώσανε ερεθίσματα σε κόσμο να ασχοληθεί και να ψαχτεί λίγο παραπάνω. Καλό είναι.
Ο Νικος Δημου, παροτι εχω διαβασει μονο τα αρθρα του στο RAM, παρουσιαζε απλα καθημερινα γεγονοτα. Ηταν πολυ επικριτικος, αλλα δεν θυμαμαι ποτε να χαρακτηριζει τον εαυτο του power user. Παντα εγραφε με την οπτικη ενος αρκετα καλου γνωστη των πραγματων, οσο καλος γνωστης μπορει να ηταν καποιος εκεινη την εποχη. Θυμαμαι οτι ηταν επικριτικός ακομη και σε εταιρειες που του στελναν υλικο για δοκιμη. Ειχε κι εναν αρκετα αντιδραστικο χαρακτηρα απεναντι στο RAM , κατι που τελικα του κοστισε τη δουλεια του εκει.
Ομως δεν ηταν εξειδικευμενος συνεργατης, οποτε οταν δοκιμαζε κατι που του δουλευε σαν απλος χρηστης το ελεγε. Δεν εκανε τεστ και benchmark. Τα τεστ του ηταν τα απογευματα και τα Σαββατοκυριακα.
Πρεπει παντως να σκεφτομαστε οτι οσοι εργαστηκαν σε περιοδικα απο το 198χ εως το 200χ εφτιαξαν το τεχνολογικο κλιμα στην Ελλαδα. Αλλοι πληρωμενοι απο εταιρειες, αλλοι με αγαθη προθεση!
pixel - computer & software (chip) - Ram - Computer για όλους - Multimedia & Cd-rom και αλλα τοσα…
2 «Μου αρέσει»
Μιας και βάλαμε στο στόμα μας το RAM, να πω και γω τη γνώμη μου (ως γνωστόν εκτός από ποποτρυπίδα, έκαστος / εκάστη ημών έχει και μία άποψη! 
)
Επί σειρά ετών διάβαζα κάθε τεύχος του, καθότι ο αδερφός μου ήτο μανιώδης αναγνώστης και συλλέκτης τους - εγώ, δε, διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου σχετικό με πληροφορική.
Η συνολική μου αποτίμηση είναι αρνητική έως αρνητικοτάτη, χωρίς να παραγνωρίζω τα καλά του. Δύο είναι οι κύριοι λόγοι για την απέχθειά μου:
- Ήταν τσατσάδες (ή γιουσουφάκια ή και τα δυο) της microsoft. Μας είχαν κάνει τα κάκαλα μπαλόνια με τις παραθυρομηχανές (θυμάστε εκείνα τα 386SX me 2ΜΒ RAM και μετά τα 386DX@40 με 4MB RAM?
) - Ο εξελληνισμός των όρων πληροφορικής που προσπαθούσαν να περάσουν, μου τρυπούσε το κρανίο και τα μηνίγγια σαν κρουστικό δράπανο.
3 «Μου αρέσει»
Από τους 4 τροχούς τον θυμάμαι και εγώ.
Νομίζω ότι ο Δήμου πέρα από τις ικανότητές του σαν συγγραφέας και κειμενογράφος,
ήταν και λίγο Νιοράντες
(Νιοράντες, Είναι εκείνος που, με τις ενέργειές του, τη συμπεριφορά του, τα λόγια του, το ντύσιμό του, προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να πείσει τον κόσμο (και μαζί τον εαυτό του) ότι είναι πολύ καλύτερος - ομορφότερος - εξυπνότερος - ικανότερος από ό,τι πραγματικά είναι…)
Αυτο τα εξηγεί όλα νομιζω…
2 «Μου αρέσει»
Ναι, σωστά… Είχε μία BMW 318is αν δεν κάνω λάθος (τη 16βάλβιδη με τα 140 άλογα, που για την εποχή του ήτο αρκετά σπορ αμάξι) την οποία εξεθείαζε από κορυφής έως ονύχων…
Πολυπράγμων μπαγλαμάς…
1 «Μου αρέσει»
Επειδή και γνωρίζω προσωπικά τον Σάββα Καρέλη (συντάκτης του RAM κι αργότερα αρχισυντάκτης στο HiTech), αλλά κι εγώ έχω εργαστεί σε περιοδικά για κάποια χρόνια, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι “αγαθή πρόθεση” δεν υφίσταται.
Αν κάποιοι από εσάς είχατε διαβάσει το Metal Invader, από “αγαθή πρόθεση” έκλεισε. Γιατί απλά ο Ανδρέας Στασινόπουλος, εκδότης του, αρνούταν κατηγορηματικά να βάλει βαθμολογίες σε δίσκους που επέβαλαν οι δισκογραφικές. Αποτέλεσμα να τους μποϋκοτάρουν μη δίνοντας υλικό και σε δεύτερη φάση, απαγόρεψαν στα συγκροτήματα να στέλνουν δίσκους αλλά και στα μέλη των να δίνουν συνεντεύξεις.
Εν κατακλείδι, αν δεν πας με τα νερά των “χορηγών”, απλά κλείνεις.
1 «Μου αρέσει»
Αναφερεσαι μαλλον στο D.i.li.ma του Τερζογλου. Οντως μια πολυ καλη προσπαθεια.
Θυμαμαι στο Πανελληνιο Συνεδριο Linux στον Δημοκριτο το 2001, ειχα πιασει κουβεντα με τον Τσακαλογλου (τοτε Προεδρο του HELLUG) που αρθρογραφουσε στο περιοδικο και υπηρχε αισιοδοξο κλιμα για τη συνεχεια - πραγμα που κατερρευσε αμεσα, μολις ο Τερζογλου ανακοινωσε οτι πουλησε το περιοδικο σε καποια εκδοτικη και οτι θα ξαναβγει συντομα απο αλλους κλπ κλπ … ακομα το περιμενουμε 
Πρεπει να χω ακομα 1-2 τευχη. Και ενα site link απο το wayback machine https://web.archive.org/web/20010815165228/http://dilima.gr/home.html
4 «Μου αρέσει»
ο Δημου αυτοθαυμαζεται. Κριμα γιατι εχει δυνατη σκεψη.
το Ram αξιζε στα πρωτα 5 τευχη του. Μετα οταν το πηρε ο Οργανισμος εγινε ενα περιοδικο που απλα διαφημιζε . Οσο για τους εργολαβους της microsoft κυκλοφορουν πολλοι ακομα εκ των οποιων ο εξης…
Συμφωνω οτι ο τυπος ολο κομπαζε ως ειδημων σε ολα. Ναι τον διαβαζα γιατι μ αρεσε ο τροπος σκεψης του αλλα με απωθουσε ταυτοχρονα. Μου ειχε κανει εντυπωση ποσο εχθρικος ηταν για το linux αλλα και για τα mac. Δρουσε - ισως χωρις να του το επιβαλλουν δεν ξερω - ως υπαλληλακι της microsoft. Παντως στην Στουρναρη οι πωλητες τον ειχαν για μεγαλο ψωνιο. Βεβαια αν θελουμε να ειμαστε αντικειμενικοι για την σταση του στο linux δεν ειχε πολυ αδικο. Εφταιγε η δυσκολια στην εγκατασταση του λειτουργικου πραγμα που ακομα φοβιζει κοσμο να το αποδεχτει.
1 «Μου αρέσει»
ναι αυτός με τις παντόφλες. πολύ εξυπνάκιας. Άλλος πολέμιος ολων των λειτουργικών εκτός από την microsoft. Οχι δεν μ αρέσουν τέτοιοι ξερολες.
2 «Μου αρέσει»
Θυμάμαι ακόμα στο 1ο έτος στην σχολή, ο καθηγητής που μας έκανε το μάθημα “Εισαγωγή στους Η/Υ” μας είχε πετάξει τις εξής ατάκες στο 1ο μάθημα:
1η ατάκα: Εδωπέρα θα μάθετε Υπολογιστές, δεν θα σας κάνω σεμινάριο επιπέδου “RAM”
2η ατάκα: Το μέλλον στα λειτουργικά ανήκει στο Linux.
Εποχή: Οκτώβριος 2000
7 «Μου αρέσει»
Όπως αλλά 2-3 παιδιά, έτσι και η δικιά μου πρώτη επαφή με Linux ήρθε τέλος 2001 όταν πήρα από Παπασωσητιου το SuSE Linux 7.3!!!
Ήμουν και εγώ ανάμεσα σε suse & Red Hat.
Αν θυμάμαι καλά είχε 20 κάτι χιλιάδες δραχμές γιατί τα μαζευα ένα ένα…
Έφαγα πολλές μέρες να το στήσω. Φυσικά η πρώτη φορά απέτυχε τελείως και μαζί μ αυτό γ… και το mbr του Win98.
Το LiLo μου είχε βγάλει την ψυχή μέχρι να καταφέρω το dual boot.
Από εκεί και πέρα πήραν σειρά πολλές διανομές Red Hat, Mandrake (Mandriva μετά), knoppix…
Μαζί με Linux έκανα πειράματα και με BSD.
Εκεί και αν μου βγήκε ο πάτος για να το στήσω…
Σταμάτησα να κάνω δοκιμές όταν κατάφερα και έστησα το Slackware!! Έρωτας με την πρώτη ματιά!!
Παράλληλα είχα μπει και στο “αυλάκι” Mac.
Πλέον σαν βασικό εργαλείο έχω ένα iMac και 2 Raspberry που δεν κλείνουν ποτέ
5 «Μου αρέσει»