Με αφορμή την εξέλιξη της κουβέντας σε ένα άλλο νήμα μου σκέφτηκα να ανοίξω αυτό το θέμα, γιατί είναι ενδιαφέρον να έχουμε τη ματιά διαφορετικών ανθρώπων για το ίδιο ερέθισμα. Θα μιλήσω ως αρχάρια, τώρα που ακόμα διατηρώ αυτήν την ιδιότητα, πριν αυτή ξεφτίσει και ξεχάσω τις πρώτες εντυπώσεις μου.
Είχα ακούσει διάφορα για το linux. Το έβαλα, λοιπόν, γιατί μου αρέσει να δοκιμάζω γενικά καινούργια πράγματα. Για την ώρα το έχω σε dual boot με win10, όχι για να επαναπαύομαι στη χρήση των win (9 στις 10 φορές μπαίνω στο linux), αλλά για να τα έχω καβάντζα σε περίπτωση προβλήματος, μιας και από τον υπολογιστή χρειάζεται να δουλεύω διάφορα πράγματα. Βλέπετε, δεν έχω κανέναν λινουξά στον κύκλο μου. Κακό αυτό, γιατί δεν έχω καμία απολύτως βοήθεια. Αλλά και καλό, για τον ίδιο ακριβώς λόγο 
. Δυστυχώς δεν έχω στη διάθεσή μου και όσες ώρες θα ήθελα να έχω προς εξερεύνηση (ειδικά την περίοδο της καραντίνας, μόνο πολύ αργά το βράδυ και πολύ νωρίς το πρωί βρίσκω ησυχία) και έτσι προχωράω σε slow motion.
Στην πρώτη αποτυχημένη μου προσπάθεια για dual boot, κατάφερα να εγκαταστήσω με επιτυχία το linux. Πάνω που χάρηκα για το επίτευγμά μου, διαπίστωσα ότι μόλις είχα καταφέρει να εξαφανίσω τα windows (λάθη στα partitions)!!! Για αρκετό διάστημα το πήγα έτσι, μόνο με linux. Αλλά για κάποιους λόγους, έπρεπε να δουλέψω άμεσα κάποια πράγματα στα windows, που τα ήξερα. Σκούπα όλα, λοιπόν, και φτου κι απ’την αρχή. Τη 2η φορά τα κατάφερα.
Προερχόμενη, λοιπόν, από windows, όπου όλα τα είχα στο πιάτο έτοιμα, όταν έβαλα linux, βρέθηκα σε ένα περιβάλλον απογυμνωμένο, πρωτόγονο θα έλεγα. Η δική μου ματιά πάντα, έτσι; Σαν να έχω μπροστά μου μια επαρχιωτοπούλα που θα πρέπει να την πάρω εγώ από το χέρι και να την κάνω πρωτευουσιάνα (μιας και, σύμφωνα με τις περιγραφές των λινουξάδων, για πρωτευουσιάνα πρόκειται). Έλα, όμως, που είμαι κι εγώ επαρχιωτοπούλα στους υπολογιστές! Καμιά σχέση με σπουδές Πληροφορικής. Μόνα μου εφόδια η αγάπη για τους υπολογιστές και το ίντερνετ, η κάποια επιπλέον εξοικείωση μέσα από τη διαχείριση μιας δικής μου ιστοσελίδας, η περιέργεια.
Δεν ξέρω αν θα τη φτάσω την κοπελιά μέχρι την πρωτεύουσα ή μόνο μέχρι το επόμενο χωριό. Δε με απασχολεί κιόλας, δεν έκανα και τάμα να στεριώσω στο linux. Ό,τι κι αν γίνει, θα έχω σίγουρα αποκομίσει πολλές νέες γνώσεις. Όμως θέλω να διαμορφώσω ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος και όχι να αποχωρήσω κάποια στιγμή από το linux από βαρεμάρα και από “δεν έχω τι άλλο να ψάξω και να βρω εκεί μέσα”.
Τι θα βοηθούσε έναν νέο χρήστη; Σίγουρα το να έρθει από μόνος του στο linux, γιατί αλλιώς τζίφος. Είναι σαν να σου λέει κάποιος άλλος να κάνεις δίαιτα για το καλό σου: ίσως το κάνεις τελικά, ειδικά αν σου φέρνει και έτοιμα τα διαιτητικά γεύματα, αλλά με την πρώτη ευκαιρία θα λακίσεις. Επίσης ο νέος χρήστης μπορεί να παραμείνει, αλλά μπορεί και όχι. Δεν έχασε και το τρένο. Ίσως επανέλθει μια άλλη φορά. Το ότι δεν παρέμεινε κάποιος νέος χρήστης μπορεί να σημαίνει πολλά: ότι ενθουσιάστηκε στην αρχή, αλλά μετά του έφυγε. Ή ότι απλά δεν το βρήκε ενδιαφέρον (δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια πράγματα). Ή ότι δεν είχε στη διάθεσή του τις εργατοώρες που απαιτεί η εξερεύνηση (και οι εργατοώρες είναι αντιστρόφως ανάλογες προς την εξοικείωση του καθενός με τους υπολογιστές). Ή ότι δυσκολεύτηκε στα πρώτα στάδια με την υπερσυσσώρευση πληροφορίας από sites, forums, facebook και youtube, ενώ αυτό που θα ήθελε είναι ένας μικρός μπούσουλας-οδηγός για την κατανόηση εννοιών και διαδικασιών, που πρώτη φορά “πέφτουν πάνω στο τραπέζι” για τους πολλούς και που πιθανό να τις βρει άμεσα μπροστά του. Να ανάψουν δηλαδή κάποιοι φάροι στα σκοτεινά ύδατα του linux και ο κάθε νέος χρήστης μετά ας πάει εκεί και ας βουτήξει ή πλατσουρίσει με τον δικό του τρόπο. Βέβαια, και πάλι με λίγο ή πολύ ψάξιμο, όλες τις πληροφορίες τις βρίσκει κανείς.
Δεν ευθύνεται κανείς για το αν θα παραμείνει ή όχι κάποιος στο linux, πόσο μάλλον το ίδιο το linux και η πολύ μεγάλη υποστηρικτική κοινότητα που υπάρχει στο internet. Είναι πάρα πολύ οι προσωπικοί λόγοι που παίζουν ρόλο σε κάτι τέτοιο. Εξάλλου δεν είναι ανάγκη όλοι να γνωρίσουν τα πάντα σε αυτή τη ζωή 
Καλή Ανάσταση
)
). Φαντάζομαι πως πολλοί ένιωθαν έναν ελιτισμό, γι’αυτό και ήθελαν να παραμείνουν ολίγοι.
.