Συνήθως, χωρίζουμε τους ανθρώπους, σε κατηγορίες, σύμφωνα με τις επιλογές τους, τον τρόπο, που συμπεριφέρονται, τους στόχους και τις επιδιώξεις τους, σε μια προσπάθεια να καταλάβουμε, καλύτερα την κοινωνία, που ζούμε.
Στο πλαίσιο αυτό, ο χρήστης του ηλεκτρονικού υπολογιστή (Η/Υ), επιλέγει και χρησιμοποιεί το λειτουργικό σύστημα, που “ταιριάζει”, περισσότερο, στον χαρακτήρα και στην “φιλοσοφία ζωής” του, χωρίς, να τίθεται, βέβαια, θέμα, καλής ή κακής, επιλογής.
Έτσι, διαμορφώνονται, τρεις κατηγορίες χρηστών Υ/Η, σύμφωνα, τουλάχιστον, με το ποσοστό, επί τοις %, των πωλήσεων λειτουργικών συστημάτων Η/Υ, που εμφανίζεται, διεθνώς και αναφέρεται στο διαδίκτυο.
Α. Η πρώτη κατηγορία χρηστών, αφορά, την πλειονότητα των χρηστών (88%), που χρησιμοποιούν τον Η/Υ, “για να κάνουν την δουλειά τους”.
Αν, η δουλειά τους, γινόταν, θα ήταν ικανοποιημένοι, ακόμη και με ένα μολύβι.
Συνήθως, οι χρήστες αυτοί, δεν έχουν ακούσει, για “κάτι άλλο” ή αν έχουν ακούσει, αδιαφορούν. Άλλωστε, θεωρούν, ότι, το “άλλο”, είναι για τους “κομπιουτεράδες”.
Αγοράζουν Η/Υ, με προεγκατεστημένο, ενιαίο, λειτουργικό σύστημα “Windows”, που είναι ένα “κλειστό”, εμπορικό λογισμικό, που εμφανίστηκε, το 1985 στις ΗΠΑ, απ’ την Microsoft και αντικατέστησε, το σύστημα MS-DOS.
Μεριμνούν, για καλή, “τεχνική, υποστήριξη και βοήθεια”, προστατεύοντας τον Η/Υ, με προγράμματα, κατά των ιών, που πρέπει, να ανανεώνουν, συνεχώς.
Θεωρούν, φυσιολογική, την εξάρτησή τους, απ’ την “τεχνική υποστήριξη” και μετριάζουν, τον φόβο, για ιούς, βλάβες και δυσλειτουργίες των Windows, με τη σκέψη, ότι “οι κίνδυνοι, αυτοί, ισχύουν για όλους”.
Γενικά, οι ανάγκες τους, καλύπτονται, με επιτυχία, χρησιμοποιώντας, ελάχιστα, απ’ τα πολλά, προγράμματα των “Windows” και τα υπόλοιπα, τα έχουν, απλά, “φορτωμένα” στον Η/Υ.
Οι χρήστες, αυτοί, νιώθουν ικανοποιημένοι, γιατί επικοινωνούν, τα αρχεία τους, εύκολα, με όλους, αφού “όλοι, χρησιμοποιούν Windows”.
Β. Στη δεύτερη κατηγορία, εντάσσεται, ποσοστό χρηστών 10%, η “φιλοσοφία” των οποίων, διαφοροποιείται, απ’ την πρώτη, επειδή, πιστεύουν, ότι, “αυτό, που πληρώνεις, αυτό παίρνεις”.
Αν, η δουλειά τους, γινόταν, θα ήταν ικανοποιημένοι, ακόμη και με ένα μολύβι, που προτιμούν, όμως, να είναι, “επιχρυσομένο”.
Αγοράζουν, ακριβό Η/Υ, με το προεγκατεστημένο, ενιαίο, λειτουργικό σύστημα Mac OS, που είναι ένα “κλειστό” εμπορικό λογισμικό και εμφανίστηκε το 1984 στις ΗΠΑ, απ’ την Apple Inc, για το σύστημα Macintosh.
Φροντίζουν, να καλύπτονται από “τεχνική υποστήριξη” και προγράμματα, κατά των ιών και όταν δημιουργείται, κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας, με τους χρήστες άλλων κατηγοριών…, σκέφτονται, “πρόβλημά τους…, ας αγόραζαν Mac”.
Γ. Στην τρίτη κατηγορία, εντάσσεται, περίπου 2%, των χρηστών.
Οι χρήστες, αυτοί, για να “κάνουν την δουλειά τους”, διαμορφώνουν τις δυνατότητες του Η/Υ, σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις, σε αντίθεση, με τους χρήστες, των δύο προηγούμενων κατηγοριών, που προσαρμόζουν τις απαιτήσεις τους, στις δυνατότητες του Η/Υ.
Γι αυτό, αγοράζουν έναν απλό Η/Υ, χωρίς λειτουργικό σύστημα και αν υπάρχει, προεγκατεστημένο, το διαγράφουν και εγκαθιστούν, μόνοι τους, μια “διανομή Linux”, που είναι ένα “ανοιχτό”, λογισμικό, απ’ τις εκατοντάδες διανομές, που υπάρχουν στο διαδίκτυο και ως Linux, πρωτοεμφανίστηκε το 1991 και στηρίζεται στο λογισμικό UNIX.
Η “διανομή Linux”, αποτελεί, πλήρες λειτουργικό σύστημα, με πυρήνα (kernel) και βασικά προγράμματα. Εγκαθίσταται, πολύ εύκολα, σε ελάχιστο χρόνο και δεν χρειάζεται ειδικές γνώσεις, ούτε “τεχνική υποστήριξη και βοήθεια”, αφού οι απλές οδηγίες παρέχονται, δωρεάν, στο διαδίκτυο.
Ύστερα, απ’ τη βασική εγκατάσταση, ο χρήστης, επιλέγει και “φορτώνει”, μόνο, τα προγράμματα, που χρειάζεται.
Γενικά, ο χρήστης, νιώθει ασφάλεια, γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος από ιούς, είναι ανεξάρτητος, αφού διορθώνει, μόνος του, οποιαδήποτε βλάβη, με τις οδηγίες, που παρέχονται, δωρεάν, στο διαδίκτυο και επικοινωνεί, με τους χρήστες Windows και Mac,“σώζοντας”, ανάλογα, τα αρχεία.
Αυτός, που επιλέγει Linux, δεν χρειάζεται να έχει ειδικές γνώσεις. Είναι, άλλωστε, χρήστης και, όχι προγραμματιστής και οι οδηγίες στο διαδίκτυο, είναι κατανοητές. Απλά, επιλέγει Linux, επειδή θέλει:
-
να είναι ανεξάρτητος, από “τεχνική υποστήριξη και βοήθεια” κι, όταν την χρειάζεται, την βρίσκει, άμεσα, στο διαδίκτυο,
-
να είναι απαλλαγμένος, απ’ το άγχος των ιών,
-
να αξιοποιεί, ακόμη και έναν παλιό Η/Υ, π.χ. Pentium-3 με 128MB RAM (τα Windows-10 χρειάζονται, τουλάχιστον, 4GB RAM),
-
να έχει ένα σύγχρονο λειτουργικό σύστημα, που ανανεώνεται, καθημερινά, σε αντίθεση με τα Windows, που ανανεώνονται κάθε 6 μήνες και είναι εκτεθειμένα σε ιούς,
-
να επιλέγει, ο ίδιος τις ενημερώσεις κι όχι, το σύστημα να κάνει αυτόματη ενημέρωση και επανεκκίνηση, διακόπτοντας “στα καλά καθούμενα”, την λειτουργία του Η/Υ, όπως γίνεται στα Windows,
-
να επιλέγει, τα προγράμματα, που χρειάζεται και όχι, να έχει “φορτωμένα”, περιττά προγράμματα,
-
να έχει, ένα “κέντρο λογισμικού”, στην διάθεσή του, στο διαδίκτυο, με κάθε είδους, ελεγμένα και ασφαλή προγράμματα και όχι, προγράμματα από τρίτες ιστοσελίδες, χωρίς κεντρικό έλεγχο απ’ την Microsoft, όπως γίνεται στα Windows,
-
να έχει, την δυνατότητα, να επιλέγει και να διαμορφώνει, όπως θέλει, την εμφάνιση και την λειτουργία του Η/Υ,
-
να μην ενοχλείται, από διαφημίσεις και εμπορικές προσφορές και να μη εκμεταλλεύεται, τα “προσωπικά στοιχεία” του, εμπορικά, η Microsoft,
-
να μπορεί, όταν εμφανίζεται, κάποιο ανυπέρβλητο πρόβλημα, να εγκαθιστά, γρήγορα, μόνος του και χωρίς, να χάνει “δεδομένα”, την ίδια ή μιαν άλλη “διανομή Linux”, κάτι που είναι αδύνατον, στα Windows και Mac.
Βέβαια, την τακτική, αυτή, την εφαρμόζουν, συστηματικά, οι χρήστες της “υποκατηγορίας Linux”, που “δοκιμάζουν”, συνεχώς, νέες “διανομές”, στοχεύοντας να βρουν την “κορυφαία”, ανκαι γνωρίζουν, ότι η τελειότητα, είναι κάτι, που απλά, προσεγγίζεται και μάλιστα, παροδικά… και είναι αυτό, βασικός κανόνας ζωής, που δεν αφήνει να αδρανήσει το πνεύμα…
Στην “υποκατηγορία”, αυτή, οι χρήστες, θέλουν στον Η/Υ τους, την άριστη “διανομή”…,
…μόνο, που η “αριστεία”, έχει, κυρίως, υποκειμενικά κριτήρια και σίγουρα, κάθε μία, απ’ τις 500 “διανομές Linux”, είναι, για κάποιους, η “άριστη”…
Προσωπικά, χρησιμοποίησα, για πρώτη φορά Η/Υ, την Άνοιξη του 1987, ένα IBM PC-AT, με επεξεργαστή Intel 80286 @ 6 MHz, HDD 20 MB, floppy disk drive 1.2 MB 135 mm (ή 5.25"), RAM 256 MB και λειτουργικό σύστημα MS-DOS…, τότε, δεν υπήρχε δυνατότητα επιλογής…
…σήμερα (2022), όμως, στο Desktop Dell Inc. OptiPlex 3020, με επεξεργαστή Intel® Core™ i7-4790×8, SSD 256 GB, RAM 16 GiB…, ξέρω, ότι χρησιμοποιώ την “άριστη”, Linux διανομή…, την Archlinux!