Οι “κατηγορίες” χρηστών Η/Υ

Συνήθως, χωρίζουμε τους ανθρώπους, σε κατηγορίες, σύμφωνα με τις επιλογές τους, τον τρόπο, που συμπεριφέρονται, τους στόχους και τις επιδιώξεις τους, σε μια προσπάθεια να καταλάβουμε, καλύτερα την κοινωνία, που ζούμε.

Στο πλαίσιο αυτό, ο χρήστης του ηλεκτρονικού υπολογιστή (Η/Υ), επιλέγει και χρησιμοποιεί το λειτουργικό σύστημα, που “ταιριάζει”, περισσότερο, στον χαρακτήρα και στην “φιλοσοφία ζωής” του, χωρίς, να τίθεται, βέβαια, θέμα, καλής ή κακής, επιλογής.

Έτσι, διαμορφώνονται, τρεις κατηγορίες χρηστών Υ/Η, σύμφωνα, τουλάχιστον, με το ποσοστό, επί τοις %, των πωλήσεων λειτουργικών συστημάτων Η/Υ, που εμφανίζεται, διεθνώς και αναφέρεται στο διαδίκτυο.

Α. Η πρώτη κατηγορία χρηστών, αφορά, την πλειονότητα των χρηστών (88%), που χρησιμοποιούν τον Η/Υ, “για να κάνουν την δουλειά τους”.

Αν, η δουλειά τους, γινόταν, θα ήταν ικανοποιημένοι, ακόμη και με ένα μολύβι.

Συνήθως, οι χρήστες αυτοί, δεν έχουν ακούσει, για “κάτι άλλο” ή αν έχουν ακούσει, αδιαφορούν. Άλλωστε, θεωρούν, ότι, το “άλλο”, είναι για τους “κομπιουτεράδες”.

Αγοράζουν Η/Υ, με προεγκατεστημένο, ενιαίο, λειτουργικό σύστημα “Windows”, που είναι ένα “κλειστό”, εμπορικό λογισμικό, που εμφανίστηκε, το 1985 στις ΗΠΑ, απ’ την Microsoft και αντικατέστησε, το σύστημα MS-DOS.

Μεριμνούν, για καλή, “τεχνική, υποστήριξη και βοήθεια”, προστατεύοντας τον Η/Υ, με προγράμματα, κατά των ιών, που πρέπει, να ανανεώνουν, συνεχώς.

Θεωρούν, φυσιολογική, την εξάρτησή τους, απ’ την “τεχνική υποστήριξη” και μετριάζουν, τον φόβο, για ιούς, βλάβες και δυσλειτουργίες των Windows, με τη σκέψη, ότι “οι κίνδυνοι, αυτοί, ισχύουν για όλους”.

Γενικά, οι ανάγκες τους, καλύπτονται, με επιτυχία, χρησιμοποιώντας, ελάχιστα, απ’ τα πολλά, προγράμματα των “Windows” και τα υπόλοιπα, τα έχουν, απλά, “φορτωμένα” στον Η/Υ.

Οι χρήστες, αυτοί, νιώθουν ικανοποιημένοι, γιατί επικοινωνούν, τα αρχεία τους, εύκολα, με όλους, αφού “όλοι, χρησιμοποιούν Windows”.

Β. Στη δεύτερη κατηγορία, εντάσσεται, ποσοστό χρηστών 10%, η “φιλοσοφία” των οποίων, διαφοροποιείται, απ’ την πρώτη, επειδή, πιστεύουν, ότι, “αυτό, που πληρώνεις, αυτό παίρνεις”.

Αν, η δουλειά τους, γινόταν, θα ήταν ικανοποιημένοι, ακόμη και με ένα μολύβι, που προτιμούν, όμως, να είναι, “επιχρυσομένο”.

Αγοράζουν, ακριβό Η/Υ, με το προεγκατεστημένο, ενιαίο, λειτουργικό σύστημα Mac OS, που είναι ένα “κλειστό” εμπορικό λογισμικό και εμφανίστηκε το 1984 στις ΗΠΑ, απ’ την Apple Inc, για το σύστημα Macintosh.

Φροντίζουν, να καλύπτονται από “τεχνική υποστήριξη” και προγράμματα, κατά των ιών και όταν δημιουργείται, κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας, με τους χρήστες άλλων κατηγοριών…, σκέφτονται, “πρόβλημά τους…, ας αγόραζαν Mac”.

Γ. Στην τρίτη κατηγορία, εντάσσεται, περίπου 2%, των χρηστών.

Οι χρήστες, αυτοί, για να “κάνουν την δουλειά τους”, διαμορφώνουν τις δυνατότητες του Η/Υ, σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις, σε αντίθεση, με τους χρήστες, των δύο προηγούμενων κατηγοριών, που προσαρμόζουν τις απαιτήσεις τους, στις δυνατότητες του Η/Υ.

Γι αυτό, αγοράζουν έναν απλό Η/Υ, χωρίς λειτουργικό σύστημα και αν υπάρχει, προεγκατεστημένο, το διαγράφουν και εγκαθιστούν, μόνοι τους, μια “διανομή Linux”, που είναι ένα “ανοιχτό”, λογισμικό, απ’ τις εκατοντάδες διανομές, που υπάρχουν στο διαδίκτυο και ως Linux, πρωτοεμφανίστηκε το 1991 και στηρίζεται στο λογισμικό UNIX.

Η “διανομή Linux”, αποτελεί, πλήρες λειτουργικό σύστημα, με πυρήνα (kernel) και βασικά προγράμματα. Εγκαθίσταται, πολύ εύκολα, σε ελάχιστο χρόνο και δεν χρειάζεται ειδικές γνώσεις, ούτε “τεχνική υποστήριξη και βοήθεια”, αφού οι απλές οδηγίες παρέχονται, δωρεάν, στο διαδίκτυο.

Ύστερα, απ’ τη βασική εγκατάσταση, ο χρήστης, επιλέγει και “φορτώνει”, μόνο, τα προγράμματα, που χρειάζεται.

Γενικά, ο χρήστης, νιώθει ασφάλεια, γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος από ιούς, είναι ανεξάρτητος, αφού διορθώνει, μόνος του, οποιαδήποτε βλάβη, με τις οδηγίες, που παρέχονται, δωρεάν, στο διαδίκτυο και επικοινωνεί, με τους χρήστες Windows και Mac,“σώζοντας”, ανάλογα, τα αρχεία.

Αυτός, που επιλέγει Linux, δεν χρειάζεται να έχει ειδικές γνώσεις. Είναι, άλλωστε, χρήστης και, όχι προγραμματιστής και οι οδηγίες στο διαδίκτυο, είναι κατανοητές. Απλά, επιλέγει Linux, επειδή θέλει:

  1. να είναι ανεξάρτητος, από “τεχνική υποστήριξη και βοήθεια” κι, όταν την χρειάζεται, την βρίσκει, άμεσα, στο διαδίκτυο,

  2. να είναι απαλλαγμένος, απ’ το άγχος των ιών,

  3. να αξιοποιεί, ακόμη και έναν παλιό Η/Υ, π.χ. Pentium-3 με 128MB RAM (τα Windows-10 χρειάζονται, τουλάχιστον, 4GB RAM),

  4. να έχει ένα σύγχρονο λειτουργικό σύστημα, που ανανεώνεται, καθημερινά, σε αντίθεση με τα Windows, που ανανεώνονται κάθε 6 μήνες και είναι εκτεθειμένα σε ιούς,

  5. να επιλέγει, ο ίδιος τις ενημερώσεις κι όχι, το σύστημα να κάνει αυτόματη ενημέρωση και επανεκκίνηση, διακόπτοντας “στα καλά καθούμενα”, την λειτουργία του Η/Υ, όπως γίνεται στα Windows,

  6. να επιλέγει, τα προγράμματα, που χρειάζεται και όχι, να έχει “φορτωμένα”, περιττά προγράμματα,

  7. να έχει, ένα “κέντρο λογισμικού”, στην διάθεσή του, στο διαδίκτυο, με κάθε είδους, ελεγμένα και ασφαλή προγράμματα και όχι, προγράμματα από τρίτες ιστοσελίδες, χωρίς κεντρικό έλεγχο απ’ την Microsoft, όπως γίνεται στα Windows,

  8. να έχει, την δυνατότητα, να επιλέγει και να διαμορφώνει, όπως θέλει, την εμφάνιση και την λειτουργία του Η/Υ,

  9. να μην ενοχλείται, από διαφημίσεις και εμπορικές προσφορές και να μη εκμεταλλεύεται, τα “προσωπικά στοιχεία” του, εμπορικά, η Microsoft,

  10. να μπορεί, όταν εμφανίζεται, κάποιο ανυπέρβλητο πρόβλημα, να εγκαθιστά, γρήγορα, μόνος του και χωρίς, να χάνει “δεδομένα”, την ίδια ή μιαν άλλη “διανομή Linux”, κάτι που είναι αδύνατον, στα Windows και Mac.

Βέβαια, την τακτική, αυτή, την εφαρμόζουν, συστηματικά, οι χρήστες της “υποκατηγορίας Linux”, που “δοκιμάζουν”, συνεχώς, νέες “διανομές”, στοχεύοντας να βρουν την “κορυφαία”, ανκαι γνωρίζουν, ότι η τελειότητα, είναι κάτι, που απλά, προσεγγίζεται και μάλιστα, παροδικά… και είναι αυτό, βασικός κανόνας ζωής, που δεν αφήνει να αδρανήσει το πνεύμα…

Στην “υποκατηγορία”, αυτή, οι χρήστες, θέλουν στον Η/Υ τους, την άριστη “διανομή”…,

…μόνο, που η “αριστεία”, έχει, κυρίως, υποκειμενικά κριτήρια και σίγουρα, κάθε μία, απ’ τις 500 “διανομές Linux”, είναι, για κάποιους, η “άριστη”…

Προσωπικά, χρησιμοποίησα, για πρώτη φορά Η/Υ, την Άνοιξη του 1987, ένα IBM PC-AT, με επεξεργαστή Intel 80286 @ 6 MHz, HDD 20 MB, floppy disk drive 1.2 MB 135 mm (ή 5.25"), RAM 256 MB και λειτουργικό σύστημα MS-DOS…, τότε, δεν υπήρχε δυνατότητα επιλογής…

…σήμερα (2022), όμως, στο Desktop Dell Inc. OptiPlex 3020, με επεξεργαστή Intel® Core™ i7-4790×8, SSD 256 GB, RAM 16 GiB…, ξέρω, ότι χρησιμοποιώ την “άριστη”, Linux διανομή…, την Archlinux!

8 «Μου αρέσει»

Υπάρχουν κι αυτοί που χρησιμοποιούν και windows και linux και macos…

4 «Μου αρέσει»

Πολύ σωστά! Οι χρήστες αυτοί, είναι, “υπεράνω κατηγοριών”, πέρα από τα συμβατικά όρια “κατηγοριοποιήσεων”, που κινούνται, σε επίπεδα, προηγμένης νοημοσύνης…
Πιστεύω, ότι για να φθάσει ο “κοινός θνητός” στο επίπεδό τους, θα πρέπει να μη βλέπει, πουθενά, ατέλειες και λάθη, γιατί θα τα συμπληρώνει και θα τα ολοκληρώνει, όλα, άμεσα και αυτόματα…, πριν, του ζητηθεί, αυτό, από κάποιον…

2 «Μου αρέσει»

Άσχετο, αλλά γιατί βάζεις κόμμα μετά από σχεδόν κάθε λέξη; Λίγο κουράζει.

1 «Μου αρέσει»

Έχεις, δίκιο, Κυριάκο. Σήμερα, γράφονται οι λέξεις, στην πρόταση, χωρίς, κόμματα, με αποτέλεσμα, να αναγκάζεται, ο αναγνώστης, συνήθως, να ξαναδιαβάσει την πρόταση, για να την καταλάβει. Το κόμμα, όμως, δεν “διαβάζεται”, δεν διακόπτει τη ροή της πρότασης, δεν είναι, όπως, η τελεία. Απλά, διαχωρίζει τις δευτερεύουσες προτάσεις και τις έννοιες.
Για να κάνω σαφέστερο, αυτό, που λέω, γράφω τα παραπάνω, χωρίς κόμματα.
Έχεις δίκιο Κυριάκο. Σήμερα γράφονται οι λέξεις στην πρόταση χωρίς κόμματα με αποτέλεσμα να αναγκάζεται ο αναγνώστης συνήθως να ξαναδιαβάσει την πρόταση για να την καταλάβει. Το κόμμα όμως δεν “διαβάζεται” δεν διακόπτει τη ροή της πρότασης δεν είναι όπως η τελεία. Απλά διαχωρίζει τις δευτερεύουσες προτάσεις και τις έννοιες.
Βέβαια, αν κάποιος, έχει διδαχθεί, έναν τρόπο και τον έχει συνηθίσει, τότε, δεν καταλαβαίνει, ότι γίνεται, κουραστικός, για τους άλλους…, με ή χωρίς, κόμματα. Να είσαι καλά!

2 «Μου αρέσει»

Ολα τα λειτουργικα και ολες οι εταιρειες ειναι απαραιτητες για την εξελιξη. Ειναι ισως ο μονος κλαδος που οι εταιρειες συνεργαζονται τοσο στενα και μαζι και η καθε κοινοτητα. Αυτο εχει φερει την εξελιξη σε αλλο επιπεδο. Ναι, η google το κανει για το χρημα, οπως και ο προγραμματιστης σε ενα μεγαλο opensource project. Ειναι διαφορετικα τα μεγεθη χρηματος, οπως ομως ειναι διαφορετικες και οι επενδυσεις. Ενα opensource project δεν θα επενδυσει για ερευνα. Η google εχει αναπτυξει ομως τοσες τεχνολογιες μεσα σε 20 χρονια!

Google maps, android, cloud, search, youtube και αλλα πολλα. Ποιο opensource project πχ θα ξεκιναγε χαρτογραφηση με ληψεις φωτογραφιων δρομο δρομο παγκοσμια? Μονο στη σκεψη πρεπει να ηταν καμποσα δις ολο το προτζεκτ μαζι με τις δορυφορικες φωτογραφιες και γενικά το ολο στησιμο.

Η microsoft απο την αλλη με την χαλαρη πολιτικη της στα σπασμενα προγραμματα εβαλε τους υπολογιστες οικονομικα στα σπιτια.

Η apple με την τεχνολογια που ειχε στα 90s ηταν το απολυτο επαγγελματικο εργαλειο για την εικονα.(τωρα ειναι εργαλειο για την εικονα της επιχειρησης αλλα αυτο ειναι αλλο)

Δεν πιστευω οτι αν γινει κατι και γυρισει το 90% σε linux θα ειναι και καλο. Ολες οι διανομες οπως εχω ξαναπει στηριζονται σε δωρεες απο την google την microsoft, την ibm και παει λεγοντας. Αν ολες αυτες οι εταιρειες δεν εχουν εσοδα το πιθανοτερο θα ηταν να κλεισουν… και το linux απλα λιγο αργοτερα θα σταματουσε την εξελιξη του… γιατι και οι προγραμματιστες καπως πρεπει να πληρωθουν.

Τελος να θυμισω σε ολους οτι εταιρειες τετοιου μεγεθους κανουν πολυ κοσμο να εργαζεται πανω στα προγραμματα τους. Ποσοι τεχνικοι windows υπηρξαν? Το office ποσο κοσμο εβαλε στους υπολογιστες? Τα περισσοτερα προιοντα που βλεπετε στο σουπερμαρκετ καποιος γραφιστας πληρωθηκε για να σχεδιασει τις συσκευασιες στο photoshop. Κτηρια και γενικα εργα σχεδον στο συνολο τους σχεδιαζονται σε autocad.

2 «Μου αρέσει»

@anon88072451 ξέχασες να αναφέρεις το kubernetes στα έργα που ξεκίνησε η google.
Και όπως αναφέρεις σχετικά με τις χορηγίες και την πρόσφατη χρηματοδότηση του gnome νομίζω από την Microsoft.
Βέβαια τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά για τον προγραμματιστή του appget του πρόδρομου του Winget της Microsoft, ο οποίος νομίζω δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτό που συνέβη.

Α μάλιστα, δηλαδή είσαι ή του ύψους ή του βάθους. Ή θα τιγκάρουμε με κόμματα κάθε λέξη ή θα το αφήσουμε χωρίς. Μια ενδιάμεση λύση με το σωστό τρόπο για να βάζεις κόμματα, δεν υπάρχει. Ωραίος!!

2 «Μου αρέσει»

Κύριοι, επί του θέματος παρακαλώ

Όταν δεν μπορεί, να αξιολογηθεί, η τοποθέτηση του κόμματος, είναι λογικό, να θεωρείται, ότι η πρόταση “τιγκάρεται”, με κόμματα. Προσωπικά, δεν το βλέπω, έτσι, επειδή, ξέρω, ακριβώς, τη σημασία, που έχει, κάθε κόμμα, μέσα στην πρόταση, που σαφώς, δεν είναι, στην τύχη, πίσω, από κάθε λέξη ή πίσω, από κάθε έννοια. Στον γραπτό λόγο, τα σημεία στίξης και η ορθογραφία, είναι τόσο σημαντικά, όσο και το κενό, που υπάρχει, μεταξύ των λέξεων. Κι αυτό, επειδή “δίνουν” την χροιά, που “δίνει”, ο ήχος της φωνής, στον προφορικό λόγο.
Σιγνομικιριακομακριγορισακαποςκεδενηθελαναπωτοσαπολα.

Ενώ είναι ένα ενδιαφέρον άρθρο, και ενώ πιάνω το νόημα, πιστεύω πως λείπουν κατηγορίες χρηστών Η/Υ. Γι’ αυτό και εγώ θα πάρω την πρωτοβουλία να προσθέσω μία ακόμη.

Στο 0.5% (και πολύ λέω) βρίσκεις τους χρήστες οι οποίοι έχουν πολύ καλή γνώση χειρισμού του Η/Υ τους σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και το Linux δεν τους είναι αρκετό. Συνήθως έχουν στην κατοχή τους κάποιο μεταχειρισμένο business laptop τουλάχιστον δεκαετίας, αν όχι παλιότερο, το οποίο τρέχει από DIY διανομές Linux όπως Gentoo, Linux From Scratch ή κάποια διανομή BSD έως Haiku, ReactOS και Plan9. Τη συγκεκριμένη κατηγορία χρηστών θα τη βρεί κάποιος σε forums όπου οι συζητήσεις είναι περί init systems, περίεργων διαχειριστών παραθύρων, διαφορετικών αρχιτεκτονικών κλπ. Πιθανότατα χρησιμοποιούν τον Η/Υ τους για απλές “εργασίες”, όπως και πολλοί στις πρώτες κατηγορίες, προφανώς γνωρίζοντας το τι κάνουν. Επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό έχουν ιδιαίτερο γούστο σε ταινίες, σειρές και μουσική.

1 «Μου αρέσει»

Αιντε πες το αυτο ,10 φορες συνεχομενα… ή οπως λενε οι αγγλοφονοι φιλοι μας “That’s a mouthful” :slight_smile:

1 «Μου αρέσει»

Έχεις δίκιο! Έτσι, είναι! Μπορεί να θεωρηθεί,αυτό και ως πλεονέκτημα, που παρέχει, η επιλογή του Linux!

1 «Μου αρέσει»

Έτσι, είναι! Βέβαια και ο Κυριάκος, δίκιο έχει, γιατί τα πολλά κόμματα, όταν δεν αξιολογούνται σωστά κουράζουν. Όμως, αν σκεφτούμε, πιό ρεαλιστικά, ο προφορικός λόγος, ο τρόπος, δηλαδή, που μιλάμε, είναι “τιγκαρισμένος”, από κόμματα, για να γίνονται κατανοητά, αυτά, που λέμε!

Ο καθενας βλεπει απο τη μερια του. Προσωπικά δεν με πειραζει πως γραφει καποιος, αν και ισως με τα γκρικλις δεν μπορω να πω οτι διαβαζω με ανεση. Ομως ο προφορικος λογος ειναι περιεργος για να γραφεται παντα ετσι. Πχ εγω καταγομαι απο ενα χωριο που αν γραψω συμφωνα με τον προφορικο λογο που εχω μαθει τα γκρικλις θα ειναι 100 φορες καλυτερα…

Τι τσαμπναει ικιος? Αια. Οχοχοοι…

Αντε και για να μεινω εντος θεματος. Ο προφορικος λογος ειναι σαν διαφορετικα λειτουργικα συστηματα που ψαχνουν ολοι πως θα εξαγουν ενα pdf (γραπτος λογος) να μπορει να το ανοιξει ο καθενας

3 «Μου αρέσει»

εγω σε ποια ακριβως κατηγορια ανηκω? μοντας του κερατα :crazy_face: :stuck_out_tongue_closed_eyes: . που οχι μονο απλα φερνω το λειτουργικο στα μετρα μου, αλλα το τερματιζω με μοντες για να δω μεχρι που μπορει να φτασει

επισης:

@Stelios_Haralabidis μονο debian ρε κουναβια! :rofl: :stuck_out_tongue_closed_eyes: :upside_down_face:

Κώστα, σωστά, βλέπεις το θέμα. Όλα τροποποιούνται και αλλάζουν, με τον καιρό, γιατί πρέπει να προσαρμοστούν, στις συνθήκες της εποχής. Το ίδιο συμβαίνει και με την γλώσσα! Προλάβαμε την καθαρεύουσα, την “καθομιλουμένη”, την δημοτική, την πολυτονική, την μονοτονική και τέλος, τη αλλαγή, που επέφερε, σαν οδοστρωτήρας, η “κυβερνητική”, η γλώσσα των Η/Υ, που εξαφάνισε, τα σημεία της στίξης… Όλα, ακολουθούν το μονοπάτι, που χαράζει η εποχή… και είναι λογικό, κάποιοι, να δυσανασχετούν, όταν θεωρούν, ότι πρέπει ν’ αφήσουν την λεωφόρο, που ξέρουν…, ενώ άλλοι, διαπιστώνουν, πλεονεκτήματα, στο μονοπάτι…, άλλοι, βρίσκουν ποιητικό, το “τι τσαμπνάει ικιός”, γιατί είναι γεμάτο, νοσταλγική, “τοπικότητα”, κάτι, που έχει στερηθεί, ο άνθρωπος, με την “γενικότητα”, του παγκοσμιοποιημένου, “αστιγματικού”, τρόπου γραφής της εποχής…