Μέχρι τώρα είχα πάντα ένα partition με όσο πιο πολλά GB μπορώ, για να το χρησιμοποιώ για αποθηκευτικό χώρο. Το είχα σε ntfs για να το βλέπουν και τα windows σε περίπτωση που θα είχα ποτέ windows. Επίσης να πω ότι πάντα είχα δύο ή τρία λειτουργικά σε διαφορετικά partition και πότε κοινό home, μου άρεσε έτσι. Το όνομα της αποθήκης ήταν συγκεκριμένο και αριστερά στον πλαϊνό πίνακα είτε του dolphin όταν ήμουν σε πλάσμα είτε του caja όταν ήμουν σε mate, εμφανιζόταν έτσι.
Τώρα στην ubuntu 21.04 μου το εμφανίζει “315 GB”.
Με το τζιπ αρδηττού όταν έφτιαχνα την κατάτμηση της είχα δώσει κανονικά το όνομα και το έχει ακόμα. Πώς μπορώ να παρέμβω να το κάνω να εμφανίζεται έτσι;
Θέλω να είμαι έτσι γιατί όταν κάθεται η γυναίκα μου ή τα παιδιά μου, δεν κρατάνε στη μνήμη τους το πόσα partition υπάρχουν και πόσα GB είναι το καθένα. Ξέρουν απλά ότι αν πατήσουν στο όνομα το συγκεκριμένο θα ανοίξει ο φάκελος που περιμένουνε. Έτσι είχαμε συνηθίσει χρόνια. Σκέφτηκα να το κάνω με mount στο fstab. Το έκανα αλλά τίποτα δεν άλλαξε, απλά είναι προσαρτημένο εξαρχής.
Καλα το ονομα… αλλα του εδωσες και ταμπελα; Το Caja και ολοι οι file managers σε GNU/Linux περιβαλλοντα χρησιμοποιουν τις ταμπελες. Οταν λοιπον θα ψαξει το Caja να δει… τι parititons υπαρχουν στο συστημα για να παει να τα προσαρτησει στο /media/poor/ αν δεν δει την ταμπελα (label) θα παει να βαλει κατι αλλο. Εφοσον ειναι NTFS Partition χωρις label θα βαλει την χωρητικοτητα του εν λογω partition… με το σκεπτικο οτι θα ξερεις ποιο ειναι απο το μεγεθος του.
Ανοιξε το Gparted, διαλεξε το 315GB partition σου, και βαλτου μια ταμπελα… ενα label ονομασε το πχ… Backup1 η οτι αλλο θες… θα σου ελεγα μονο λατινικα στο label για να μην γινει καμια στραβη και εφοσον ειναι NTFS (και τα παιδια μπορουν να με διορθωσουν αν ειμαι λαθος) καλητερα να αποφυγεις περιεργα συμβολα… παυλες οκ αλλα αλλα περιεργα… θα σου πρωτινα οχι. Δεν ξερω αν το παλιο θεμα με τα labels που επρεπε να ειναι 11 χαρακτηρες το πολυ (η θυμαμαι το μεγεθος των ονοματων αρχειων… δεν θυμαμαι και τοσο καλα γιατι αυτο ειναι απο την εποχη του MS-DOS) υφιστατε και στο NTFS στις διανομες του GNU/Linux αλλα καποιος αλλος που εχει μεγαλητερη εμπειρια στο θεμα μπορει να σου πει συγκεκριμενα.
για να κοτσάρω και κάνα δυο άλλους φακέλους ακόμα στον πίνακα; Άμα ξέρεις μόνο τον τρόπο με τους σελιδοδείκτες, τον ξέρω κι εγώ. Αλλά στο βγάζει πιο κάτω σε άλλη ενότητα με την επικεφαλίδα “Σελιδοδείκτες”. Δεν μ’ αρέσει έτσι. Θα ήθελα αν μπορώ να τους βάλω μαζί με αυτούς που αναφέρω.
Θα γράψω τη μέθοδο που ακολουθώ. Θα μπορούσες να τη δοκιμάσεις.
ΑΝ ΤΗ ΒΡΕΙΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΑΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ Documents, Pictures, Music (ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΑΡΧΕΙΑ ΜΕΣΑ), ΠΑΡΕ ΠΡΩΤΑ BACKUP ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΔΕΙΑΣΕ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΜΕΣΑ.
Θέλω τα ίδια Documents, Pictures, Music να είναι προσβάσιμα από κάθε διανομή Linux που είναι εγκατεστημένη σε ένα συγκεκριμένο υπολογιστή. Στη δική μου περίπτωση, έχω ένα σκληρό με τρεις κατατμήσεις (όπως μπορείς να δεις είναι οι DOCUMENTS, PICTURES και Windows Files (η τελευταία μόνο για αρχεία που θέλω να είναι προσβάσιμα από εγκατάσταση Windows)) και ένα που έχει μόνο μία (MUSIC). Φυσικά δεν έχει σημασία που είναι άλλοι οι σκληροί, το UUID είναι που ενδιαφέρει.
Αφού τελειώσει η εγκατάσταση της κάθε διανομής, πάω στο fstab της και προσθέτω τις γραμμές που βλέπεις ώστε να προσαρτούνται μόνιμα κατά την εκκίνηση οι συγκεκριμένες κατατμήσεις στα συγκεκριμένα mount points. Έτσι, ανοίγοντας π.χ. τα Documents τής κάθε διανομής, βλέπω τα ίδια αρχεία (ό,τι υπάρχει στην κατάμηση /dev/sdc1 (DOCUMENTS)).
Τρεις λεπτομέρειες εδώ:
Όπου βλέπεις “george” εννοείται πως μπαίνει το όνομα χρήστη τής διανομής.
Το mount point είναι case sensitive. Αν π.χ. γράψεις “documents” αντί για “Documents”, τα αρχεία θα είναι αλλού γι’ αλλού, πάντως όχι στο /home/<χρήστης>/Documents.
Στο cinnamon (και στο xfce απ’ ότι θυμάμαι), κατατμήσεις που προσαρτούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο, εμφανίζονται μόνιμα με εικονίδιο στην επιφάνεια εργασίας. Η παράμετρος “x-gvfs-hide” αποτρέπει την εμφάνιση του εικονιδίου.*
Ανάλογα, φτιάχνω μέσα στο /home/<χρήστης>/ ένα φάκελο που λέγεται π.χ. “Αρχεία_για_Windows”, και πάω στο fstab και προσαρτώ εκεί την κατάτμηση /dev/sdc3 (ntfs, Windows Files). Όταν θέλω κάποιο αρχείο να το διαβάσω από Windows, πάω και το αντιγράφω εκεί μέσα. Δεν την έχω προσαρτήσει όπως βλέπεις, γιατί η εγκατάσταση των Windows έχει αραχνιάσει.
Το γιατί μπαίνω σ’ αυτή τη διαδικασία και φτάχνω ξεχωριστό φάκελο για αρχεία κοινής χρήσης με τα Windows δεν το θυμάμαι καλά. Ίσως γιατί οι φάκελοι /home/<χρήστης>/Documents (Pictures, Music κλπ) δεν μπορούν να είναι ntfs (δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό), είτε γιατί εγώ δεν ήθελα να είναι ntfs.
Η παράμετρος x-gvfs-hide είναι το πρώτο πράγμα που έμαθα για το Linux ερχόμενος στο forum, και μάλιστα μέσω του καναλιού στο Telegram. Ακόμα ευγνωμονώ γι αυτό :-))))
Σ.Σ.: Οι παράμετροι rw,relatime έχουν μπει σχεδόν “τυφλοσούρτης”, και σίγουρα χωρίς πολλή μελέτη. Αν κάποιος συμφορουμίτης έχει να κάνει κάποια παρατήρηση σχετικά με το αν είναι η σωστότερη επιλογή, θα παρακαλούσα να βοηθήσει.
Μπράβο φίλε. Μου αρέσει που κάνεις προσωπικές ρυθμίσεις και κατανομές αντικειμένων.
Έχω έχω δύο διανομές. Αναγκαστικά μία σε mate γιατί είναι φιλικό στην οικογένεια μου (πολλά χρόνια συνήθεια) και μία με plasma αφού είμαι λάτρης του kde από παλιά. Ubuntu και Arch αντίστοιχα.
Έβλεπα παλιά που λέγανε “πως να έχεις κοινό home για όλες τις διανομές”. Δεν μου άρεσε ποτέ η ιδέα αυτή. Το νιώθω σαν μπλέξιμο που δεν με βολεύει. Προτιμώ να είναι ξεχωριστά και διαφορετικά τα αρχεία που βρίσκονται στις δυο αυτές διανομές. Η αποθήκη από την άλλη είναι για πιο μόνιμα αρχεία και είναι και ένα μέρος που όλοι ξέρουμε τι θα βρούμε εκεί.
Τέλος πάντων αυτό είναι θέμα πως να τακτοποιούμε την ντουλάπα με τα ρούχα μας, που θα βάλουμε τα εσώρουχα και τις κάλτσες κλπ.
Απλώς μου άρεσε πάντα, πάνω στα εργαλεία και στις δυνατότητες που δίνει κάθε φορά το λειτουργικό να κάνω ότι διαμόρφωση μου έρχεται στο μυαλό και να δοκιμάζω το πόσο με ικανοποιεί. Συνήθως τις ιδέες της παίρνω από το ίδιο το σύστημα. σε βάζουν να παίξεις οι κερατάδες και τυχαίνει να σου αρέσει και μετά από 2-3 χρόνια σου καταργούν αυτή τη δυνατότητα ή σου καταργούν το πλαίσιο που πατάει η δυνατότητα. Και μένεις μπουκάλα.
Για παράδειγμα, το kde 4 είχε στα εφέ του δυνατότητα κύβου Επ. εργασίας με διαφορετικές ταπετσαρίες. Στο 5 το κατ αργήσανε γιατί το θεωρήσανε εξέλιξη να καταργήσουν κάποια μηχανή για να δουλέψει άλλη. Φακ ουάν
Είχε επίσης τη δυνατότητα με mouse over σε ένα φάκελο ή με hover σε ένα παράθυρο
(αυτό χρόνια τώρα όταν θέλω να το γράψω γράφω και τα δυο γιατί δεν ξέρω πως είναι πιο διαδομένο να λέγεται. Ξέρεις το να βγαίνει popup με το πας το ποντίκι πάνω από ένα εικονίδιο. Κάποτε είχα το μεταφράσανε “Κατάδειξη”. Προβολή πληροφοριών αντικειμένου με Κατάδειξη έλεγε στις ρυθμίσεις. Τέλος πάντων)
να βλέπεις τα περιεχόμενα του φακέλου σε ένα μίνι παραθυράκι αναδυόμενο το οποίο είχε κι αυτό φακέλους και πηγαίνοντας σε έναν από αυτούς άνοιγε κι άλλο. Ε μου άρεσε το θέαμα. Βεβαίως υπάρχει ακόμη αυτό αλλά πρέπει να πατήσεις το βελάκι που έχει το εικονίδιο ως έμβλημα. Δεν θέλω κλικ ρε φίλε. Μπορεί να έχω κάτι ψυχολογικό δεν ξέρω, αλλά μου αρέσει η φάση με τα αναδυόμενα αντικείμενα. Γι αυτό και η βοήθεια που ζήτησα στο θέμα με την pyqt4 κι ένα σκριπτάκι που δείχνει την IP σε ποπάπ. Δες αυτό το σκριπτάκι Μου βγάζει σημείωση με το libnotify και notify4 τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα. Τα λέει κιόλας με το espeak και έχει πλάκα
#!/bin/bash
dir=`dirname $0`
if [ ${0:0:1} != "/" ]
then
dir=$PWD/`dirname $0`
fi
#Αυτό είναι το αρχείο xslt που θα χρησιμοποιηθεί για τη μετατροπή του rss περιεχομένου, σε αρχείο κειμένου.
XSLT="$dir/giortazoun.xsl"
#Κατεβάζεις το RSS feed
/usr/bin/wget http://www.eortologio.gr/rss/si_el.xml -O /tmp/today.xml
#Περνάει μέσω του XSLT στο αρχείο today.xml που βρίσκεται στον φάκελο /tmp. Ορίζεται δε, στο παρών σκριπτ, ως "today". Ορίζεται επίσης στο δεύτερο μισό της γραμμής το καθαρισμα λέξεων από την όλη σελίδα του site και κρατούνται μόνο τα ονόματα που γιορτάζουν.
today="`/usr/bin/xsltproc $XSLT /tmp/today.xml | awk -F ":" '{print $2}' | sed -e 's/(πηγή//g' `
# Του λες να σηκώσει σημείωση με επικεφαλίδα το κείμενο που βλέπεις και να προσθέσει από κάτω τα ονόματα. Επίσης να δείξει και το εικονιδιάκι που έχεις βάλει στο φάκελο eortologio
notify-send -t 14000 "Γιορτάζουν σήμερα : " "$today" --icon=/home/user/eortologio/doro.jpg
#Το λέει με φωνή (ρομποτική κάπως αλλά έχει πλάκα)
espeak -v el -p 35 -s 100 -k 1 "Γιορτάζουν σήμερα,$today"
Ούτε εμένα μου αρέσει το κοινό /home.
Μια φορά το δοκίμασα. Δύο διαφορετικές διανομές με διαφορετικά γραφικά περιβάλλοντα.
Γινότανε το μάλλε-βράσε. Τίποτα δεν δούλευε σωστά.
lsblk #δες σε πιο sdX partition name αντιστοιχεί
ntfslabel /dev/sdX new-label
Το τελευταίο είναι μέρος του ntfs-3g.
Οι φάκελοι κάτω από το Computer τοποθετούνται αυτόματα. Αν θες να τα αλλάξεις θα πρέπει να επεξεργαστείς το κώδικα του Caja (ref) ή του GLib (ref) και τοποθετώντας τους νέους φακέλους στο ~/.config/user-dirs.dirs.
Μου βγάζει σημείωση με το libnotify και notify4 τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα. Τα λέει κιόλας με το espeak και έχει πλάκα