Μπορεί το gaming να συμβάλλει κατά της έμφυλης βίας;

Καφενείο χρηστών
1

Θεωρητικά, ζούμε στις εποχές που οι άνθρωποι έχουμε γίνει πιο ανοιχτόμυαλοι και πιο δεκτικοί. Η διάχυση της πληροφορίας στο Διαδίκτυο έχει συμβάλει στην πιο ορθή ενημέρωση και στην αποσαφήνιση καταστάσεων που είχαμε ελλειπή γνώση και πληροφόρηση.

Αυτή είναι η μια πλευρά όμως.

Η άλλη είναι ότι το Διαδίκτυο συσπείρωσε ιδεολογίες, ιδεολογήματα και φανατικούς. Οι μεγάλες πλατφόρμες άλλωστε βρίθουν από μισογυνιστικά, φασιστικά, θρησκοληπτικά παραληρήματα.

Ένα από τα πιο έντονα προβλήματα που συναντώνται είναι αυτό της έμφυλης βίας. Και τούτο το βιώνουν άτομα τα οποία δεν προσδιορίζουν εαυτό με βάση τα δυαδικά φύλα. Τα λεγόμενα διεμφυλικά.

Σε μια υγιή κοινωνία δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί καν τι κάνει κάποιος στο κρεββάτι του ή πώς προσδιορίζεται σεξουαλικά.
Φεύ όμως. Έχει πολλούς αιώνες ακόμα μπροστά της η ανθρωπότητα προκειμένου να φτάσει στα υγιή πλαίσια για να ξεπεράσει τα στεγανά που βασίζονται σε αναχρονιστικές αντιλήψεις προερχόμενες από πολιτικά, θρησκευτικά και καταναλωτικά στερεότυπα.

Έτσι, μειονοτικές ομάδες ανθρώπων που ζουν και κινούνται δίπλα μας, αντιμετωπίζουν καθημερινά την χλεύη και τον κοινωνικό διωγμό.

Γι’ αυτά τα άτομα, τα διεμφυλικά στην προκειμένη, το gaming δίνει μια διέξοδο.
Ίσως, αυτό ακούγεται κάπως παράξενο δεδομένου ότι η κοινότητα του gaming είναι αρκετά σκληρή και έχει, πολλές φορές, χρησιμοποιηθεί, για ρατσιστική προπαγάνδα.

Κι’ όμως, παρόλα αυτά, τα διεμφυλικά άτομα φαίνεται πως μέσω αυτού (του gaming) βρίσκουν διέξοδο στην κοινωνική βια που είτε άμεσα, είτε έμμεσα υφίστανται.

Μάλιστα, υπάρχουν ανέκδοτες μελέτες που δείχνουν ότι τα διεμφυλικά άτομα χρησιμοποιούν τον διαδικτυακό κόσμο -όπως fora και διαδικτυακά βιντεοπαιχνίδια- προσπαθώντας να βιώσουν την ταυτότητα φύλου τους σε ένα ασφαλές, μη απειλητικό, μη αποξενωτικό και μη στιγματιστικό περιβάλλον.

Δείτε σχετικά με αυτό το θέμα:

2 «Μου αρέσει»
2

Να προσθέσω και ένα άλλο πρόσφατο κείμενο από την ελληνική μπλογκόσφαιρα

2 «Μου αρέσει»
3

Aναρωτιόμουν που να κάνω σχόλιο, εδώ ή στο wakeshot. Tελικά θα κάνω το σχόλιο εδώ.

Ναι καταπιέζοντε αυτά τα άτομα. Σίγουρα στο θέμα εργασίας. Ναι χαίρομαι που βρίσκουν κάποιο χώρο να αισθάνοντε άνετα, μακάρι να αισθάνοντε πιο άνετα γενικότερα σε σχέση με τη σεξουαλικότητά τους. Γιατί έχω βαρεθεί να ακούω οτι δεν πισωγλεντιάζω επειδή η πατερναλιστική κοινωνία μου έχει κάνει πλύση εγκεφάλου (τζίσουζ). Επίσης θεωρώ (και ήθελα να το πω) οτι συνήθως (όχι πάντα καθώς το πρόβλημα είναι υπαρκτό) τέτοιου είδους θέματα είναι κάπως αποπροσανατολιστικά με τον τρόπο που περιγράφεται στο βίντεο παρακάτω (δε θυμάμαι σε ποιο σημείο, είναι μεγάλο βίντεο)

1 «Μου αρέσει»
4

Σημαντικό να σημειωθεί επίσης εδώ ότι άλλο είναι η έμφυλη ταυτότητα και άλλο ο σεξουαλικός προσανατολισμός.

  • Στην περίπτωση της έμφυλης ταυτότητας έχουμε τα διαδικά (γυναίκα, άνδρας) πρότυπα που μας δίνει κατά κόρων από την γένησή μας οι γονείς η κοινωνία και το ευρύτερο περιβάλλον, αλλά φυσικά καθώς το φύλο και η έκφρασή του δεν είναι διαδική όπως οι κλασσικοί υπολογιστές αλλά αποτελεί φάσμα, έχουμε και άλλες ταυτότητες φύλου όπως τη διεμφυλική (ή τράνς), και τις μη-διαδικές (έκφραση φύλου κάπου ανάμεσα στο φάσμα της θυληκότητας και της αρενοπότητας - πχ ρευστόφυλη, κουίρ και άφυλη ταυτότητας φύλου).

  • Αυτές δεν συμπίπτουν με τους ορισμούς σεξουαλικού προσανατολισμού, όπου συνήθως δεν μιλάμε για μια ταυτότητα ενός ατόμου και την έκφρασή της, αλλά για την έλξη σεξουαλική/ρομαντική προς άλλους ανθρώπους. Παραδείγματα είναι ο ετεροφυλόφιλος, ομοφυλόφιλος, αμφιφυλόφιλος κά σεξουαλικοί προσανατολισμοί.

Κατά την άποψή μου συνήθως συνχαίονται καθώς αρχικά τα άτομα που ανίκουν εκτός νόρμας είναι αρκετά queer με δικούς τους τρόπους που ένα εξωτερικό παρατηρητό δεν θα μπορούσε να διακρίνει χωρίς να γίνει αδιάκριτο ή να ψαχτεί λίγο επί του θέματος, και από την άλλη, καθώς ο σεξουαλικός προσανατολισμός ορίζετε κλασσικά με βάση το διαδικό φύλο (μου αρέσουν “οι άνδρες” ή μου αρέσουν “οι γυναίκες” ή “και τα δύο”) συνηθίζεται να συνχέετε η έννοια λόγο ύπαρξης έμφυλων πρότυπων (πχ στις γυναίκες αρέσουν οι άνδρες, άρα για να σου αρέσουν οι γυναίκες ενώ σε ορίσαμε γυναίκα θα πρέπει να είσαι αρρενωπή λεσβία, κτλ)

Κατά τα άλλα στο θέμα του gaming, είναι δως φανάρι πως όπου κυριαρχεί η ελεύθεση έκφραση (όπως αναφέρει το κείμενο που μοιράστηκε πιο πάνω @Asfodelus), και όπου βίσκεται “το νέο αίμα”, η καλλιτεχνική και προσωπική έκφραση θα ανθίζει. Ευτυχώς μια όαση για τα μη-διαδικά και τα διεμφυλικά άτομα, καθώς και κάθε καταπιεσμένη προσωπικότητα (όπως αυτές που είπες στην εισαγωγή σου @Maria_Afentouli περί φανατικών και θρησκόληπτων).

Στο σημείο αυτό να κλείσω με μια πρόταση ενός μικρού κειμένου (2015) για όσα είστε ακόμα δυσπιστα για την χρήση και κανονικοποίηση των έμφυλων ρόλων μέσω των παιχνιδιών γενικότερα (και όχι μόνο τα ψηφιακά) και να εκφράσω την ευχαρίστισή μου που παρ’ ότι βλέπουμε τα ίδια τρεντς και στα βιντεοπαιχνίδια, μεγάλος αριθμός αυτών παραμένει gender-neutral ώστε όλα μας να μπορούμε να απολάυσουμε μια ψηφιακή αφήγηση χωρίς να πρέπει να μας πνίξουν υποσυνείδητα με έμφυλα πρότυπα.

@raik μιας και είναι ενδιαφέρον αλλά τεράστιο όντως το βίντεο, μπορείς να αναπτύξεις λίγο τη θέση αυτή να καταλάβουμε τι εννοείς για συζήτηση? :slight_smile:

2 «Μου αρέσει»
5

Aαχχχ. Μου βάζεις δύσκολα. Και δεν μπορώ να το αναπτύξω τόσο καλά όσο το θέτει ο ρώσος πράκτορας από πάνω, και αν το προσπαθήσω όπως θα ήθελα, πολύ φοβάμαι οτι θα παρεκτραπώ σε διάφορα θέματα.
Εν ολίγοις θα προσπαθήσω με το εξής παράδειγμα ενδεικτικά: Ο μαύρος στο δέρμα κύριος τάδε που τυγχάνει να είναι πλούσιος, τυγχάνει επίσης να είναι και ομοφυλόφιλος. Η «κοινωνία» λέει «ένας κύριος με εναλλακτική σεξουαλική προτίμηση» ή έστω gay. Αν ο παραπάνω κύριος είναι φτωχός, η «κοινωνία» λέει «ένας σκυλ@#ραπας παλιόπ@@στας». Δεν ξέρω πως το βλέπεις, αλλά για μένα στο παράδειγμα θα είναι παραπλανητικό να ασχοληθούμε με τον σεξουαλικό προσανατολισμό, γιατί αλλού είναι το πρόβλημα…

2 «Μου αρέσει»
6

Ξεκινησα χτες να απαντω αλλα δεν προλαβα. Ναι πρωτα απ ολα η διαφορετικοτητα υπαρχει σε κοινωνικοοικονομικο επιπεδο. Μετα ερχονται ολα τα αλλα. Αλλιως αντιμετωπιζεται καποιος γονος της ταδε γνωστης οικογενειας, και αλλιως καποιος που προερχεται απο τη μαζα. Αυτο συνεβαινε απο τα αρχαια χρονια και θα συμβαινει παντα.

Ομως να μην παραβλεπουμε οτι αναλογως της διαμορφωσης των κοινωνιων παντα υπαρχει χλευη προς την οποια διαφορετικοτητα. Για παραδειγμα οι αθεοι τρωνε κρεας την Μ.Παρασκευη μπροστα σε καμερες για να προκαλεσουν τους χριστιανους και να τους χλευασουν. Και πηρα αυτο το ανορθοδοξο παραδειγμα για να καταλαβουμε οτι δεν εχει σημασια σε ποια πλευρα της διαφορετικοτητας ειναι ο καθενας. Στο παραδειγμα οι αθεοι δεν το κανουν απο αντιληψη αλλα απο κακια. Το ιδιο θα δειτε σε πολλους διαφορετικους χωρους. Το ιδιο θα δειτε φυσικα και σε διαφορετικες θρησκειες, διαφορετικες εθνικοτητες, διαφορετικο χρωμα δερματος κτλ.

Και φυσικα οι κοινωνιες που “λενε” οτι τα εχουν αποριψει ολα αυτα απο τις ταξεις τους , αυτο γινεται μονο επιφανειακα. Το αποτελεσμα ειναι τουλαχιστον τραγικο σε αυτες τις κοινωνιες…

Το ιντερνετ εχει αρχισει να ενωνει διαφορετικοτητες και ειναι προς οφελος των ατομων. Πχ μια ομαδα στο fb η στο telegram μπορει να εχει διαφορετικους ανθρωπους με ιδιες αντιληψεις η ιδιαιτεροτητες, απο το συνολο του παγκοσμιου πλυθυσμου…

2 «Μου αρέσει»
7

Μια μικρή παρένθεση, είναι η δεύτερη φορά που αναφέρεις κάτι τέτοιο. Αλλά απλά δεν είναι ως γεγονός κάτι το αληθές.

Πάλι μη αληθές

Αν μιλάς στην Ελληνική Ένωση Αθέων απλά κάποια στιγμή έγινε ένα κάλεσμα μέσω Facebook για συνάντηση σε ένα εστιατόριο. Σε εστιατόριο, όχι σε δημόσιο χώρο. Στο Facebook όχι με δελτία τύπου τηλεοράσεις κλπ. Και αν δεν υπήρχαν κάτι ταλιμπάν ουδείς άλλος θα το μάθαινε. Επειδή υπήρξαν αυτές οι αντιδράσεις σαν μια κίνηση ορατότητας επαναλαμβάνετε με τον ίδιο τρόπο κάθε χρόνο. Αν κάποιος ενοχλείτε επειδή κάποιος τρώει σε ένα εστιατόριο, τότε έχουμε μεγαλύτερο πρόβλημα.

Αν θέλεις να μιλήσουμε για κάποιους που το κάνουν από κακία, μπορείς να επιλέξεις πχ κάποιους που επειδή απειλήθηκε ο πολιτισμός τους έψηναν μπριτζόλες έξω από στρατόπεδα πεινασμένων προσφύγων. Η σε μια πρόσφατη περίπτωση σε ένα νησί που υπήρξε πανικός επειδή παρέλασαν κάτι κοκάλα κάτω από ένα μπαλκόνι όπου φοιτητές έτρωγαν. Και όχι οι εφημερίδες δεν τα έβαλαν με αυτούς που έβγαλαν τα κόκαλα βόλτα

Αν κάτι συνδέει αυτές τις περιπτώσεις είναι το πρόβλημα της ορατότητας. Αν κάτι είναι ορατό μας κάνει λιγότερο σίγουρους για τον εαυτό μας και τις επιλογές μας. Ίσως, και να γουστάρουμε, στην τελική όσοι περισσότεροι σε μια κοινωνία έλκονται από το ίδιο φύλο, τόσο καλύτερο δεν είναι για όσους έχουν διαφορετική προτίμηση;

Απλά κάθε δρόμος ξεκινάει με ένα βήμα. Η κοινωνία αλλάζει άλλοτε με αργούς και άλλοτε με γρήγορους ρυθμούς, και είναι η νέα γενιά και η επόμενη που δείχνει τον δρόμο. Όχι πως δεν υπάρχει και εργαλειακή χρήση, όπως την υποκριτική ρητορική για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» απο την Αμερική τον προηγούμενό αιώνα ή το Pinkwashing και το Homonationalism σήμερα.

Συγνώμη για την παρέμβαση

1 «Μου αρέσει»
8

Αρχικα δεν αναφερω το παραδειγμα να προερχεται απο καποια επισημο οργανισμο. Απλα θυμαμαι οτι καπου καπως μια καμερα βρισκεται καπου τη μεγαλη παρασκευη

Με το παραδειγμα απλα θελω να τονισω οτι οταν αυξανεται μια διαφορετικοτητα σε μια κοινωνια τοτε κατα πασα πιθανοτητα θα εχει το προβλημα αυτος που ηταν καποτε στην πλειοψηφια.

Μια κοινωνια ομως μπορει να παρακαμψει τη διαφορετικοτητα ενος ατομου αν αυτο συμβαλει στην κοινωνια με αλλους τροπους. Κι εδω ειναι και η λυση. Ενα ατομο πχ διεμφυλικο που απλα κλαιει τη μοιρα του θα ηταν πιο σωστο να βρει τροπο να μπει στην κοινωνια με εντελως αλλο τροπο. Και ξερω οτι ακουγεται πολυ περιεργο, αλλα μαλλον ετσι ειναι.

Η Αμερικη ενω ειναι η πρωτη χωρα που εχει αναγνωρισει ολες τις διαφορετικοτητες ειναι και η χωρα που γινονται ακομη και σκληρα εγκληματα εναντι στη διαφορετικοτητα.

Οι ευρωπαιοι παντα ηταν πιο χαλαροι με τις διαφορετικοτητες. Ομως η ελληνικη οικονομικη κριση μας θυμιζει οτι ειμασταν για 10 χρονια οι ψωροελληνες για ολους…

Τα διαφορετικα ατομα μιας κοινωνιας ζητουν τροπους για να ξεφευγουν. Αυτο ισως παλια να γινοταν με βιβλια, τωρα ομως ειναι πιο ευκολο μιας και η τεχνολογια μπορει να κατασκευασει εναν κοσμο στα μετρα μας… εστω και εικονικα.
Αυτο βεβαια δεν ειναι παντα καλο γιατι καποιες διαφορετικοτητες αγγιζουν τα ορια της νομιμοτητας. Και οπως εχω πει και αλλου… η ελευθερια μας σταματαει εκει που ξεκιναει η ελευθερια του αλλου.

1 «Μου αρέσει»
9

Καταλαβαίνω @raik τι εννοείς. υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα καταπίεσης και διαχωρισμού των ανθρώπων σε υπο-ομάδες, πιο εύκολα διαχειρήσιμες και ελεγχόμενες. Η ταξική διαφορά υπερνικά ίσως την σεξουαλική διάκριση, αλλά μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά επηρεάζουν όλα μας. Μέχρι να αποψιλώσουμε κάθε πηγή μίσους και ανισότητας, κάθε πόλεμος είτε ταξικός είτε φεμινιστικός είτε της κουίρ απελευθέρωσης, κατ εμέ είναι επίκαιρος και απαραίτητος. Ναι, δεν με απασχολεί περοσωπικά μόνο εάν η γυναίκα απέναντί μου έχει υποστεί τρανσφοβία, ή αν έχει υπάρξει θύμα ενδο-οικογενιακής βίας, ή αν έχει υποστεί διακρύσεις στο σύστημα υγείας ή στην εργασία, με ενδιαφέρει και εάν την ποδοπατάει η καπιταλιστική τάξη. Όλα αυτά, και δεν βρίσκω αποπροσανατολιστική την ολιστική συζήτηση όταν μιλάμε για καταπιέσεις και την εξάλυψη αυτών προς έναν δίκαιο κόσμο για αυτονομία και ισότητα των μελών μιας κοινωνίας.

Συμφωνώ και νομίζω ότι ο τρόπος επίλυσης αυτών δεν είναι απλά η επίπληξη σε όσα χλευάζουν και η επιμόρφωσή τους. Θα πρέπει να σχηματίζουμε και να διατηρούμε δυνατές μορφές με αντανακλαστικά για την αντιμετόπιση τέτοιων θεμάτων στην κοινωνική τους έκφανση, αλλά και στην πηγή - να ξυλωθούν τα καταπιεστικά συστήματα που προάγουν το μίσος και την ανισότητα.

εννοείς πως κάνει λιγότερο σίγουρα τα άτομα της νόρμας όταν η διαφορετικότητα είναι ορατή?
θα συμφωνήσω ότι υπάρχει ένα όποιο σοκ προκαλείτε από τον εκάστοτε πουριτανισμό που η νόρμα έχει αφομιώσει/καλλιεργήσει, αλλά βρίσκω ότι δεν είναι η ορατότητα της διαφορετικότητας που οδηγεί στο σοκ και μίσος το μέσο άτομο, αλλά το σοκ και μίσος που καλλιεργείται από παράγοντες ΜΜΕ και τοπικά πρόσωπα/influencers για αυτό που οδηγεί σε mob mentality. Και πίσω από αυτά, τα συστήματα καταπίεσης όπως ανέφερα πιο πάνω.

Μην ξεχνάμε βέβαια ότι το εάν μια διαφορετικότητα ανήκει στην πλειοψηφία ή όχι, είναι εκτός θέματος και αβέβαιο/άτοπο, καθώς πρώτων υπάρχουν ήδη πολλές καταπιεσμένες διαφορετικότητες που δεν είναι μειοψηφικές εξ ορισμού (πχ η πατριαρχεία καταπιέζει όλες τις θυλικότητες ασχέτος προσδιορισμού ταυτότητας φύλου), και δευτερον όταν υπάρχει καταπίεση και χαμηλή ορατότητα στο διαφορετικό η φαντασία βρίσκει στεγανά και μόνο ο υπαρκτός ως φαίνεται στην νόρμα κόσμος είναι εφικτός έτσι υπάρχουν πτηχές μας που καταπιέζονται χωρίς να ξέρουμε καν ότι είχαμε εναλλακτική. Σαν λινουξάδες το δεύτερο το αναγνωρίζουμε σίγουρα εάν σκεφτούμε την χαρά μας όταν συνειδητοποιήσαμε για πρώτη φορά τι είναι και ότι υπάρχει το λίνουξ και το ελλακ, και πως η καταπίεση της ελευθερίας μας σε αναπαραγωγή χρήση και μετάδωση λογισμικού ξαφνικά “έσκασε” χωρίς να ξέρουμε ότι είμασταν στα δεσμά της. Αλλά για να δώσω και ένα πιο κοντινό στο θέμα παράδειγμα: εάν δεν είχαμε το ιντερνετ για να εκφράσουμε και διαβάσουμε τις ανησυχίες που έχουμε από μικρά παιδιά για το φύλο και την σεξουαλικότητα, μπορεί να το κάναμε στην πορεία σε μια συζήτηση και ανάγνωση ενός βιβλίου ή κειμένου, αλλά από μόνη της η φαντασία για την ελεύθερη έκφραση και των δύο καταπιέζεται πολύ πιο αποδοτικά σε μια κοινωνία χωρίς ορατότητα.

Συγνώμη για το σεντόνι :innocent:

3 «Μου αρέσει»