<UmayskipΔΑΤ>
μεγαλωμένος σε Ν.Κόσμο-Ν.Σμύρνη (στα “σύνορα”, …στα συρματοπλέγματα ένα πράμα ) και σε Ναύπακτο (70-30% έως 15χρ), κατάγομαι από Σάμο & Σαντορίνη, όπου έζησα για κάποια χρόνια και στα δύο. τελευταία 10ετία ήμουν Χανιά (απλά μου άρεσε /χωρίς άλλο λόγο δλδ), επειδή έκανα το λάθος να δώσω μία ακόμα ευκαιρία στην Ελλάδα τότε, πριν φύγω. πέρασα πανέμορφα αλλά επιχειρηματικά ζορίστηκα ΠΑΡΑ πολύ (κ δεν φταίει η Κρήτη γι’ αυτό /φταίει για άλλα ελληνικά που σιχάθηκα). τώρα κάνω ένα (αγνώστου max διαστήματος, min5χρ) σταθμό @Κύπρο (είναι κανείς σας εδώ?), έως ιδανικά για κάποια βόρεια ποδηλατούπολη …ή δεν έχω ιδέα.
<UmayόλσοskipΔΑΤ>
διαβάζω πλεον μόνο ψυχολογία ή ότι με μαθαίνει σχέσεις. λατρεύω King κ μυθιστόριμα τρόμου (Barker κτλ) αλλά ο χρόνος είναι το πιο πανάκριβο νόμισμα και θέλω να γνωρίζω να καταλαβαίνω σωστότερα ανθρώπους, ενώ υπάρχει κι ένα άτυπο deadline που λέγεται παιδί (δεν έχω /θα ήθελα μια κόρη) που θα χρειάζεται να μην της φορτώσω δικές μου σάχλες που σαφώς κουβαλάω
το BTTF είναι το μόνο αγορασμένο κι ίσως να θεωρώ θεότητα (ο άθρησκος) τον Σβάρτζ @Terminator (φταίνε κ τα χρόνια της διάπλασης), αλλά πλεον ντοκυμαντέρς κ μόνο καλούλι έως καλό σινεμά. κάποτε epic-metal, τώρα deep-house (όχι βαριά, αλλά όνειρο μια Tomorrowland). επίσης, αν ποδηλατείς σε σέβομαι ήδη αλλά αν έχεις κι εσύ πρόβλημα με τον χρόνο (δλδ τον αγνοείς) ή και εργάζεσαι με χμμμ… “καλλιτεχνισμό” στο flow σου (=ασχολείσαι με ότι νιώθεις κι όχι ότι πρέπει /καλή ώρα…), άϊ λαβ γιου
<οπωσδήποτεskipΔΑΤ>
επαγγελματικά, δεν μου πήγαινε ο υπαλληλισμός κι έτσι τα τραπεζικά έμειναν στο ράφι, μετά 2χρ στα αγαπητά μας ιδρύματα (φταίει κ κάτι το αντιεξουσιαστικό που κουβαλάω και που επίσης μου πρόσθεσε 2μηνάκια στην 18μηνη θητεία μου). από 24 σε δικές μου απόπειρες, η ζωή με ξαναγύρισε σε (διαφημιστικές) εταιρείες, όπου αηδίασα και καπούτ. πριν 10χρ, στο gap του διαζυγίου, αναμπουρδούκλωσα το φευγιό προς Χανιά με το όνειρο του να κάνεις το χόμπυ (της φωτογραφίας /έως τότε μόνο action), επάγγελμα. στην πορεία ξεγέννησα 4 brands με μαγαζί, αλλά η άλλη μου εταιρικότητα έμενε να μην ξεκινήσει ποτέ λόγω φορολογίας. anyway: Linkedin
<butreadΔΑΤ>
[ρομαντική-αναπόληση-on] κομπιουτερικά, αφού ο ντάντι έβαλε δόσεις για 6128 @4η δημοτικού, το βλαμμένο φόρεσε γυαλιά να μάθει basic. τότε ντρεπόσουν να είσαι το μόνο παιδί που έχει “νερντ-μποξ”, οπότε πέρασαν χρόνια για να ρωτήσω τι διάολο σήμαινε το “capslock”! από γυμνάσιο έλυνα ότι πέρναγε ρεύμα, οπότε χάλασα 2crt-tv, 1video και κάτι ασφάλειες που έριχνα κάθε 3μέρες άφτερ δατ, σαν “Amiga-Maniac” παίζαμε ξύλο με Αταράδες & Πισάδες (αφού ανταλλάσαμε τεύχη Pixel /εγώ ποτέ =συλλέκτης), ενώ στο τεχνικό (εμείς οι ηλεκτρονικοί) με ηλεκτρολόγους κ μηχανικούς [ρομαντική-αναπόληση-off]
<τοΖουμί>
γύρω στα 30, είχα μαζέψει κάποια λεφτά και στην ονειρική φάση “να φτιάξουμε το δικό μας εντελώς πρωτοποριακό περιοδικό μοτοσυκλέτας” (κάτι που καταφέραμε /έως να πλακώσει η κρίση), μέσα στην μαστούρα του “μια ζωή την έχουμε”, άρχισα να ξαναμαζεύω μηχανήματα που δεν είχα($) ποτέ. οπότε η σύζυξ είδε στο μικρό μας διάρι (Χαλανδρι=εξπένσιΒ), να στοιβάζονται σαλόνι κάτι σαβούρες πλαστικού (δίπλα στην μοτοσυκλέτα, ναι μέσα /είχα άλλες 2 στο γκαράζ @1θέση αυτοκινήτου /το κάρο γυναίκας έξω φυσικά, τι ρωτάς?). κάπου @40μηχανήματα (με την προίκα τους) τα πήρε κρανίο (όχι, δεν χωρίσαμε γι’ αυτό ) κι έτσι πούλησα τα διπλά, ξεμένοντας με 23 κομμάτια (που απο τότε σαφως κουβαλάω ευλαβικά, ελπίζωντας ν’ ασχοληθώ κάποτε). αφού άντεξαν 2 μεγάλες μετακομίσεις, αν δεν πεινάσω δεν θα τα πουλήσω γενικώς δεν πετάω κομπιούτερς ή πλακέτες κτλ κι η αγάπη μου είναι να βρίσκονται σε άψογη κατάσταση, γουργουρίζοντας σε “αποστειρωμένο” χώρο. δεν είναι αξίας, είναι πανάρχαια (αλλά έως εδώ έχεις καταλάβει τα ψυχοπροβλήματά μου αχαχαχα). πλέον έχω και στημένο πάγκο να τα ξεκοιλιάζω ενώ σαφώς αν ακουμπήσεις δάχτυλο σε οθόνη ή φωτογραφικό φακό, ίσως να πρέπει να Α-ποθάνεις
τώρα πια, σχεδιάζω το μεγαλύτερό μου επαγγ άνοιγμα (…έτσι ονομάζεται sic το “χρεώνομαι έως αυτιά”) με 2 εταιρικότητες, γιατί “ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς” κι ένα όνειρο χρόνων (ένα δικό μου κανάλι όπου θα ανοίξω ότι επαγγελματικό εφαρμόζω, βοηθώντας τον κλάδο μου /ελπίζωντας να συμβάλω στο να σοβαρευτεί κάποτε). σαφώς υπάρχει πάντα η σκέψη να τα γράψω όλα κ να μείνω σπίτι τα 2-3 πρώτα χρόνια του παιδιού, αφήνοντας την τωρινή σύζυγο να δουλεύει (αυτοαπασχολούμενη μέσω net), όπως δλδ μου ζήτησε. αλλά το σκέφτομαι… ίσως κριθεί από το πόσο πολύ τα κλάσω όταν θα το πρωτοκρατήσω (μπαμπάδες εδώ? χελπ).
τέλος, fyi (σαν hyper-active-social-freak), θα σας περάσω κάποια στιγμή διάφορα προτζεκτάκια μου (μη κερδοκοπικά, όχι bus-media ή διαφήμιση κτλ), αν ενοχλούν σβήνετε αέρα κ καμία παρεξήγηση
- ps. just saying… περί χαρακτήρα, θα ζοριστείς πολύ για να με κάνεις να σε παρεξηγήσω. αλλά αν πχ γέρνεις προς ρατσισμό ή κλωτσάς κάνα ζώο… ε, θα μου το κάνεις πιο εύκολο
χαίρω πολύ λοιπόν, Βασίλης : fb-page - new tw
…ΕΣΕΙΣ ποιοι είστε?
(δεν ξέρω αν βρίσκετε καλή ιδέα αυτό το ποστ, σφυρίξτε μου αν δεν θα θέλατε τόσο προσωπικό άνοιγμα των μελών σας πχ, να σβήσω. #nostress )