Με αφορμή μια άλλη συζήτηση σε ένα άλλο νήμα. Μερικές σκέψεις για την ιστορία
αγάπης ή μίσους που υπάρχει για το GNOME.
Διαβάζουμε:
Το GNOME δεν έχει θέματα
Το GNOME δεν έχει κουμπί που να δείχνει τις εφαρμογές
Στο GNOME δεν έχουν μενού οι εφαρμογές
Στο GNOME οι προγραμματιστές δεν προσφέρουν πολλές επιλογές
Στο GNOME η επιλογή/άνοιγμα των εφαρμογών δεν γίνεται με τον “παραδοσιακό” τρόπο
(συμπληρώστε ελεύθερα)
Αναρωτιέμαι και γιατί να τα έχει τα παραπάνω, γιατί να είναι μια “παραδοσιακή” επιφάνεια εργασίας. Γιατί να πρέπει να προσαρμοσθεί το GNOME στις συνήθειες των χρηστών και να μην δοκιμάσουν οι χρήστες έναν νέο τρόπο προσέγγισης στην χρήση του υπολογιστή.
Δεν λέω ότι δεν λείπουν χαρακτηριστικά από το GNOME ή ότι δεν είναι ωραίο να σου δίνει επιλογές με ωραία/διαφορετικά θέματα ή όλες οι επιλογές και αποφάσεις των προγραμματιστών είναι σωστές.
Απλά μερικές φορές είναι σαν να χάνουμε το δάσος, γιατί ακόμα και περισσότερα θέματα να είχε θα ικανοποιούσε τους “x” χρήστες αλλά πάντα θα υπήρχαν και οι “y” χρήστες που θα ήθελαν κάποια άλλα.
Αυτό που προσωπικά μου αρέσει στο GNOME είναι η διαφορετική προσέγγιση και το ότι οι προγραμματιστές προσπαθούν να εισάγουν μια νέα εμπειρία στην χρήση της επιφάνειας εργασίας.
Δηλαδή δεν αφαιρούν-αλλάζουν μια δυνατότητα απλά και μόνο για να την αλλάξουν, όπως π.χ. έκαναν τα παντζούρια με την αφαίρεση του κουμπιού της “έναρξης”, ωραία το αφαίρεσες, αλλά γιατί, τη διαφορετικό δίνεις, ποια φιλοσοφία έχεις από πίσω.
Οι προγραμματιστές του GNOME έχουν μια φιλοσοφία στο πως να αλληλεπιδράς με την επιφάνεια εργασίας σου.
Σίγουρα αυτή η φιλοσοφία δεν ταιριάζει ή/και δεν αρέσει σε όλους. Γι’ αυτό αγαπάμε το ελεύθερο λογισμικό και το Linux, γιατί μας δίνει επιλογές.
Ο συγγραφέας θυμίζει πω στην εποχή της μετάβασης του Gnome στη μοντέρνα του εκδοχή, είχαμε την κορύφωση της πίεσης από τη Microsoft απέναντι στο ελεύθερο λογισμικό. Το KDE ήταν ασφαλές (μιας και η SuSE αναγνώρισε τις πατέντες της Microsoft, και έγινε σε μια νύχτα η πιο μισητή εταιρεία/διανομή), αλλά το Gnome έμεινε ακάλυπτο, οπότε έπρεπε να αλλάξει. Προσωπικά δεν αγοράζω αυτήν την εκδοχή, οι υποτιθέμενες πατέντες της Microsoft έπαιξαν τον ρόλο τους αλλά σε ένα δεύτερο η τρίτο επίπεδο. Μια πρόσφατη άλλη συζήτηση.
Αγάπης και μόνον, αγάπης! Χωρίς να υποτιμώ τις άλλες επιφάνειες εργασίας, ταυτίζομαι απόλυτα και με εκφράζει η Gnome…, τουλάχιστον, όπως την γνώρισα ως τώρα… Πιστεύω να παραμείνει έτσι για πολύ, γιατί, όπως ανέφερε, εντελώς συμπτωματικά, πριν από λίγες ώρες, ο getimiskon, για τις δυσλειτουργίες που εμφανίστηκαν ύστερα απ’ την τελευταία αναβάθμιση… "Απ’ όσο γνωρίζω, εδώ και αρκετό καιρό οι developers του GNOME και των εφαρμογών του δηλώνουν πως είναι κατά των θεμάτων στις εφαρμογές τους (https://stopthemingmy.app/). Δεν περιμένω ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση σε αυτό το κομμάτι…
Το gnome είναι ένα πολύ ιδιιαίτερο γραφικό περιβάλλον και αμα μπεις στην λογική του, στο τέλος βλέπεις οτι καταβάθος είναι αρκετά πρακτικό…η μόνη μου ένσταση ηταν το το dock που δεν είναι μόνιμα ορατό (μπορείς να το κάνεις αν θέλεις) αλλά στο τέλος πιο πολύ με βέλεψε ένα extention που λέγετε Dock from Dash, άσε που που έχει γίνει πολύ όμορφο στην τελευτάια του έκδοση…btw δοκιμάστε Fedora φοβερή διανομή
Όντως είναι ιδιαίτερο γραφικό περιβάλλον και σπάει την έννοια του παραδοσιακού και του έτσι μάθαμε έτσι κάνουμε λες και δεν υπάρχει κάτι ή δεν μπορεί να υπάρξει κάτι άλλο.
Οι τελευταίες εκδόσεις του Gnome, ιδιαίτερα σε laptop με τις χειρονομίες είναι καταπληκτικές.
Και στην τελική είναι και αρκετά προσαρμόσιμο με τα extensions που μπορείς να το προσαρμόσεις στα γούστα σου και εάν χρησιμοποιήσεις και μια διανομή που δεν αλλάζει και συχνά π.χ. ubuntu αυτά δεν “σπάνε”.
Τρέχω στο laptop Fedora από το 35 και είμαι πολύ ευχαριστημένος, δείχνει αρκετά σταθερή και συνάμα ακολουθεί τις εξελίξεις με νεότερα πακέτα.
