Για την κατάσταση των θεμάτων στο gnome

Εννοώ ολόκληρο το Gnome. Δε μπορώ με τίποτα να χωνέψω την αντισυμβατική λογική του, ούτε βρίσκω τον λόγο που έπρεπε να αλλάξει εντελώς την πεπατημένη και δοκιμασμένη επί δεκαετίες επιτυχημένη διάταξη των XFCE / Cinnamon / Mate / Windows 7.
Δηλαδή το άλλαξαν για να πουν ότι έκαναν κάτι διαφορετικό, και προέκυψε ένα εντελώς αντιπαραγωγικό και με λειψές δυνατότητες έκτρωμα.
Αντίστοιχου βεληνεκούς ήταν και τα πρώτα Windows 8, τα οποία όμως η MS τα πέταξε στον Καιάδα όσο πιο σύντομα μπόρεσε. Εδώ οι του Gnome επιμένουν σε αυτή την κατ’ ελάχιστο χαρακτηρισμό “περίεργη” αρχιτεκτονική. Κατά μέγιστο ας μην το συζητήσουμε, θα πάμε πάλι σε “τιμωρίες”.
Και δε με ενδιαφέρει ότι με τα extensions γίνεται πιο ανθρώπινο, μιλάμε πάντα για default καταστάσεις.

Βλέπω αρκετούς όμως τους βολεύει. Παρόλα αυτά δύο εγώ δύο απλά θέματα έχω. (1) Δεν μπορείς να αλλάξεις γρήγορα μεταξύ παραθύρων. Δηλαδή πρέπει να πας στο hot corner, να ανοίξεις το activities, να πατήσεις το παράθυρο, ενώ σε κλασσικό περιβάλλον απλά το επιλέγεις στη taskbar. (2) Για να ανοίξεις τις διαθέσιμες εφαρμογές χρειάζεται ένα περαιτέρω κλικ στα προηγούμενα, ενώ στο κλασσικό περιβάλλον απλά επιλέγεις (όμοια με προηγουμένως) το μενού με τις εφαρμογές από τη taskbar.

Δεν ισχύει αυτό. Δεν κάνει κανένα κλικ. Ούτε χρειάζεται να πας στο hot corner. Απλά πατάς ένα “super key” και κανεις αναζήτησή το όνομα αυτού που θες να ανοίξεις.

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την παραγωγικότητα του πληκτρολογίου

1 «Μου αρέσει»

Άμα θέλεις παραγωγικότητα του πληκτρολογίου καλύτερα να πας σε κάποιον WM, ποιος ο λόγος να έχεις GNOME?

Μα το Gnome είναι ΚΑΙ Window Manager.

Συνιστώ δοκιμή του Pop OS, και να δοκιμάσεις να μάθεις την χρήση του χωρίς την χρήση του ποντικιού. Πέραν αυτού περί ορέξεως

2 «Μου αρέσει»

To έχω δοκιμάσει το Pop_OS με τον tiling διακόπτη του κτλπ., μα έχεις και όλα τα άλλα που δεν χρειάζονται αν κάνεις keyboard driven χρήση, αυτό λέω, για ποιο λόγο? Για να τρως πόρους?

Αυτή είναι η κατάσταση του υπολογιστή μου, μόνο με το desktop να τρέχει

CPU; Ελάχιστη χρήση, Μνήμη; Σε αφθονία (έχω 16GB). Γιατί να με νοιάζουν οι πόροι; Και έχω ένα όμορφο και λειτουργικό περιβάλλον. Κάποιες φορές με βολεύει το tilling κάποιες άλλες όχι. Με ένα κουμπί το ενεργοποιώ/απενεργοποιώ. Κάποιες φορές είμαι με πλήρη χρήση πληκτρολογίου, άλλες φορές μόνο ποντίκι. Κάποιες φορές κάνω αρκετά βαριές εργασίες. Και δεν καταλαβαίνει, παρότι δεν είναι και πολύ νεαράς ηλικίας. Γιατί να κάνω συμβιβασμούς;

3 «Μου αρέσει»

Αυτό δεν το κατάλαβα ποτε !
Εκτός και αν κάποιος έχει κάτω από 4GB Ram και μονοπυρινο επεξεργαστή δεν ξέρω γιατί πρέπει να τον νομίζουν οι πόροι.
Ευτυχώς το Linux ξέρει πολύ έξυπνα να προσαρμόζεται και να διαχειρίζεται τους πορους και αν το παρατηρήσει κανεις όσο μεγαλύτερη πχ RAM έχει τόσο απλώνει τα «πόδια» του ;)

ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ! Άδεια Ram … κακιά Ram

4 «Μου αρέσει»

Ρε παίδες για την βελτιστοποίηση… είστε και άνθρωποι που ασχολείστε με την τεχνολογία είτε Software (αλγόριθμοι) είτε Hardware (Raspberry Pi). Για να μην παρεξηγηθώ δεν έχω πρόβλημα με το GNOME μια χαρά DE είναι για την δουλειά που βγήκε, φιλικό στην χρήση και όμορφο. To έχω σε ένα λάπτοπ και όταν το εγκαθιστώ στο μηχάνημα,το πρώτο πράγμα που κάνω είναι η ρύθμιση του minimize to click στην μπάρα. Χρησιμοποιώ και το ποντίκι πολύ στο συγκεκριμένο μηχάνημα και τα virtual desktops και τα hotkeys του, γουστάρω και τα χοντρά title-bars που σου κόβει 20% πληροφορία από την οθόνη :grin:και γενικά πάω για το full experience. Τώρα ήρθαμε full circle, γιατί η αρχική μου ερώτηση είναι πάνω στην ατάκα του @cerebrux

Που συμφωνώ, αλλά θεωρώ εύλογα, ότι ένας WM σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν καταλληλότερος, και δεν είναι απάντηση στο πρόβλημα του @konfou. Βλέπω δηλαδή μιά τάση των “δυνατών” KDE-GNOME να εισάγουν, τελευταία, χαρακτηριστικά των WM (tiling, stacking κτλπ) είτε μέσω extension είτε μέσω kwin-scripts, που είναι μια προσπάθεια για best of the both worlds, αλλά μου θυμίζει περισσότερο τα λάστιχα 4 εποχών που όπως και να το κάνεις είναι μέτρια σε όλες τις εποχές.

@cerebrux για εναλλαγή μεταξύ των εφαρμογών δεν χρειάζεται να γράψεις το όνομα όλης της εφαρμογής αλλά με super + 1,2,3, βγαίνει αρίθμηση πάνω στις εφαρμογές της μπάρας με την σειρά που τις έχεις τοποθετημένες και γίνεται η εναλλαγή αυτόματα.
Έχουμε και τον αθεόφοβο @amonaxos, που θέλει να φέρει το GNOME, και δη 42!!!, στο Slackware, που δεν το έχει το Fedora ακόμα… δηλαδή ήμαρτον!!! :kissing_heart: :kissing_heart: :kissing_heart:

Ας βάλει το Debian testing που έχω και εγώ και το Gnome 42 το έχουμε εδώ και 2 εβδομαδες :) ΠΟΝΑΤΕ ;;;; Εεε ΠΟΝΑΤΕ ;;;

:)

1 «Μου αρέσει»

Slackware64 15.0 Gnome 42 - YouTube τι ημερομηνία λεει upload το βίντεο ρε παλικάρι;
Λολ

:joy::joy::joy::joy:

Τωρα περα απ την πλάκα χρειάζομαι βοηθεια σε δυο πράγματα, αλλα για να με βοηθήσετε πρέπει να εχετε slackware σε virtualbox (μπάρεμου) αρα δεν θα βοηθήσετε, αρα … τα λέμε …:kissing_heart:

2 «Μου αρέσει»

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχ

Προτιμώ τα ληγμένα … μαστουρώνει καλύτερα από το να κάνω manual compiling το package v2.0 και μόλις ολοκληρωθεί μετά από 6 ώρες να βλέπω ότι έχουν κάνει push το v2.1

Ημανε εκει πριν 10+ χρόνια… καλά ήταν … δεν ξανά πάω ποτε :)

1 «Μου αρέσει»

Εκει εμαθες ομως… Οχι με τα κλικ…

2 «Μου αρέσει»

Πράγματι. Σε αυτό έχεις απόλυτο δίκιο.

1 «Μου αρέσει»

Ο βασικός νόμος της βελτιστοποίησης είναι ο Νόμος του Amdahl ο οποίος μας λέει πως «Η συνολική βελτίωση της απόδοσης που επιτυγχάνεται με τη βελτιστοποίηση ενός μεμονωμένου τμήματος ενός συστήματος περιορίζεται από το κλάσμα του χρόνου που το βελτιωμένο μέρος χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα». Προφανές δεν είναι αν το σκεφτείς; :stuck_out_tongue:

S_\text{latency}(s) = \frac 1 {(1 - p) + \frac p s}

κατά συνέπεια:

\begin{cases} S_\text{latency}(s) \leq \dfrac 1 {1 - p} \\[8pt] \lim\limits_{s \to \infty} S_\text{latency}(s) = \dfrac 1 {1 - p}. \end{cases}

Κατά συνέπεια δεν βελτιστοποιείς ούτε στα τυφλά, και επίσης μπορεί να βελτιστοποιήσεις κατά 300\% κάποιο τμήμα του προγράμματος για να πάρεις σε απόδοση λιγότερο από 1\%. Τα ίδια περίπου ισχύουν και για την μνήμη. Εκεί σε γενικές γραμμές ότι κερδίζεις σε μνήμη (πχ με χρήση απλούστερων δομών δεδομένων) το χάνεις πολλαπλά σε απόδοση.

Γιατί αν είναι να μιλήσουμε επιστημονικά, τότε να μιλήσουμε, χεχε :stuck_out_tongue:

Θυμάμαι στις πρώτες μέρες που ο κόσμος έβλεπε την χρήση της μνήμης που έκανε το XFree86 και φρίκαρε, γιατί απλά δεν μπορούσε να καταλάβει πως αυτή η μνήμη δεν ήταν μνήμη RAM που έχανε, αλλά η μνήμη της κάρτας γραφικών.

Σήμερα πάλι δεν έχει γίνει κατανοητό το προφανές: Ένας composite display manager θα στείλει σαν εικόνα το παράθυρο στην κάρτα γραφικών, και όχι σαν μια σειρά από εντολές σχεδίασης. Αυτό αυτόματα σημαίνει πως οι πρώτοι που ανησυχούσαν έχουν σήμερα δίκιο :blush: Πλέον τα παράθυρα είναι αποθηκευμένα μέσα στην «πραγματική» μνήμη, συχνά πάνω απο μία φορά. Αυτό είναι το τίμημα για να έχεις ημιδιαφάνειες και blur (που κάποιοι δεν μπορούν χωρίς αυτό), αλλά και ευανάγνωστο κείμενο, μεταξύ άλλων.

Τώρα όσον αφορά την τεχνολογία του Gnome: To desktop στο gnome-shell είναι κάτι σαν μια σελίδα web. Όλο το Interface είναι γραμμένο σε Javascript και CSS. Αυτό θέλει πολύ μνήμη. Αλλά σου επιτρέπει να έχεις φοβερές δυνατότητες παραμετροποίησης, χωρίς να κάνεις compile.

Αν θέλεις κάτι που να μην θέλει μνήμη στα αποθετήρια υπάρχει το fvwm ακόμα. Νταξ δεν έχει 3D acceleration αλλά αυτά είναι για τους φλούφληδες :stuck_out_tongue:. Αν είσαι αναγκασμένος να χρησιμοποιείς μηχάνημα μη ηλικία πανελληνίων εξετάσεων, τότε υπάρχουν αρκετά άλλα γραφικά περιβάλλοντα. Η παραμετροποίηση τους είναι να βάλουμε κανένα applet στο taskbar, άντε και κανένα conky, αλλά μια χαρά παραγωγικά είναι παρά τους περιορισμούς τους και την ασχήμια τους (προσωπική άποψη). Τέλος όσοι γουστάρουν και μπορούν, γιατί να μην έχουν μια καλύτερη εμπειρία χρήσης;

2 «Μου αρέσει»

Αυτό δεν ισχύει ακριβώς. Χωρίς πολλά πολλά, κάνε ένα απλό πρόγραμμα σε Node και C και δες χρήση μνήμης και απόδοση. Το ίδιο ισχύει και εδώ.

Γιατί είναι window manager τον οποίο λογικά θα χρησιμοποιήσεις με κάποιον standalone compositor.

ρίξτε μια ματιά κι εδώ για μια πιο σφαιρική άποψη…

1 «Μου αρέσει»

Αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Για κάθε γλώσσα προγραμματισμού ή θα έχεις απόδοση ή ελάχιστη χρήση μνήμης. Στην περίπτωση της C για παράδειγμα θα κάνεις compile με -Os για ελαχιστοποίηση της μνήμης, μόνο σε σφιχτά embedded systems. Συνήθως θα δώσεις -O3 το οποίο θα βελτιστοποιήσει την ταχύτητα σε βάρος της μνήμης. Είναι ενδιαφέρον να δεις τον κώδικά στα διάφορα επίπεδα βελτιστοποίησης. Ένα το ίδιο loop θα δώσει από 10 έως 100 εντολές. Και στο τέλος θα κάνεις και ένα LTO που θα κάνει inline συναρτήσεις με αποτέλεσμα μεγάλη αύξηση στο μέγεθος του κώδικά

Όχι ο Window manager (o mutter στην περίπτωση του Gnome) είναι ο compositor. Πηγή

Ναι του έριξα μια γρήγορη ματιά. Αυτό που διαφεύγει του συγγραφέα είναι πως το libadaita ήρθε ακριβώς για να μειώσει τις εξαρτήσεις και να ενοποιήσει την γενική εμφάνιση. Στο παλιό Gnome κάθε εφαρμογή έκανε τα δικά της και χρησιμοποιούσε διαφορετικά Widgets. Αυτή την στιγμή ναι, δεν έχουν περάσει όλες οι εφαρμογές στο libadaita, αλλά δουλεύουν πυρετωδώς πάνω σε αυτό. Μπορείς να δεις την εβδομαδιαία εξέλιξη εδώ.

Από εκεί και μετά, δεν μπορώ να καταλάβω την μανία να θέλουμε σε κάθε διανομή να έχουμε Gnome, χωρίς να θέλουμε να έχουμε το Gnome (και μετά να λέμε πως δεν μας αρέσει). Ένα γραφικό περιβάλλον από τα πολλά που έχουμε είναι.

Όχι ο Window manager (o mutter στην περίπτωση του Gnome) είναι ο compositor.

Λέω για το fvwm. Ο mutter δεν έχει κι επιλογή γιατί σε Wayland window manager και compositor είναι ένα εκ σχεδιασμού ένα. Ωστόσο σε Xorg δεν είναι αναγκαίο.