Ένα κειμενο απο τον δημιουργό του LinuxMint :mint:

Απρίλιος 1 2019, Clem

Πολλές ευχαριστίες για την υποστήριξη και τις δωρεές σας, αλλά και για τα σχόλια και τις ιδέες σας. Σήμερα θα μιλήσουμε λίγο για κάποιες από τις αρνητικές πτυχές της ανάπτυξης του Ελεύθερου Λογισμικού, αλλά πριν κάνουμε, θέλω να τονίσω πόσο τυχεροί είμαστε εδώ στο Linux Mint για να έχουμε αυτή την κοινότητα και αυτό το επίπεδο υποστήριξης. Δεν είναι πάντα εύκολο να επιτύχουμε αυτό που θέλουμε. Μάλιστα μερικές φορές δεν είναι καν εύκολο να καθορίσουμε τι ακριβώς είναι αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε. Κάποιες φορές έχουμε αμφιβολίες για πράγματα που πραγματικά δουλέψουμε σκληρά, και στη συνέχεια να τα αμφισβητήσουμε τόσο πολύ, που να μην είμαστε σίγουροι αν θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε.

Κάποιες φορές οι κριτικές που παίρνουμε είναι τόσο αρνητικές που μπορεί να οδηγήσει τους προγραμματιστές μας να απομακρυνθούν από το έργο, και να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα ή ακόμα και να αποχωρήσουν για τα καλά. Και κάποιες άλλες φορές απλά βλέποντας τους ανθρώπους να απολαμβάνουν , ότι κάναμε, σε κάποιο email που μας στέλνουν ή σε κάποιο σχόλιο, μας ωθεί όλους να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να φτιάξουμε κάτι καλό.

Εγώ προσωπικά δεν έχω απολαύσει αυτόν τον κύκλο ανάπτυξης μέχρι στιγμής. Επίσης 2 από τους πιο ταλαντούχους προγραμματιστές μας έχουν εγκαταλείψει. Ο διαχειριστής παραθύρων Muffin έχει ακόμα μια άθλια απόδοση. Τα σχόλια για την νέα σελίδα και το νέο λογότυπο ήταν απογοητευτικά. Ελπίζουμε σε μια ακόμα κορυφαία καινούργια έκδοση, που θα έχει πολλές βελτιώσεις, αλλά πρέπει να είμαστε ισχυροί και να παραμείνουμε σίγουροι. Οι προγραμματιστές θέλουν τα ίδια πράγματα με τους χρήστες, είναι χρήστες, ήταν “μόνο” χρήστες πριν ασχοληθούν. Σε κάποιο στάδιο αποφασίζουν να συμμετάσχουν ενεργά και αρχίζουν να επενδύουν χρόνο, προσπάθεια και συναισθήματα για να βελτιώσουν τη διανομή. Αυτό που ψάχνουν περισσότερο είναι η υποστήριξη και η ευτυχία. Χρειάζονται ανατροφοδότηση και πληροφορίες για να κατανοήσουν τα σφάλματα ή τα θέλω των χρηστών και όταν έχουν ολοκληρώσει κάτι, πρέπει να αισθάνονται σαν ήρωες, οι δίνουν και παίρνουν ευτυχία.

Μπορώ να τους δείξω 500 ανθρώπους που δώρισαν χρήματα τον περασμένο μήνα, μπορώ να τους διαβιβάσω μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην ομάδα όπου οι άνθρωποι μου λένε πόσο αγαπούν το Linux Mint, μπορώ να τους πω ότι κάνουν την διαφορά. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απ¨ο το να αλληλεπιδρούν απευθείας με έναν ευτυχισμένο χρήστη, βλέποντας από πρώτο χέρι κάποιον να είναι ενθουσιασμένος με αυτό που έφτιαξε. Η αλληλεπίδραση της κοινότητας μας με τους προγραμματιστές μας είναι καθοριστική, για το έργο τους, για την ευτυχία τους και για τα κίνητρά τους.
Στο blog του(https://feaneron.com/2019/03/28/on-being-a-free-software-maintainer/), ο Γιώργος Σταύρακας (George Stavracas) μίλησε για την εμπειρία του.
Αυτό που πραγματικά μου άρεσε στο blog post του George είναι ότι έδειξε πώς από χρήστης, έγινε συνεισφέρων, και από εκεί πώς τελικά έγινε προγραμματιστής. Μερικές φορές νιώθουμε ένα χάσμα μεταξύ “χρηστών” και “προγραμματιστών”, σαν να ήταν διαφορετικοί άνθρωποι, σαν οι χρήστες να μην είναι προγραμματιστές και οι προγραμματιστές να μην είναι χρήστες και αυτό είναι γελοίο.
Η ιδέα ότι ένας προγραμματιστής δεν μπορεί να καταλάβει κάτι που είναι σαφές για όλους τους άλλους είναι κάτι που βλέπουμε στους δρόμους, στην πολιτική. Είναι μια λαϊκιστική αντίληψη όπου η ενδυνάμωση είναι διεφθαρμένη και ο δρόμος ξέρει καλύτερα. Αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το ελεύθερο λογισμικό, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός χρήστη και ενός προγραμματιστή, πέραν από το επίπεδο ενεργής συμμετοχής. Ο καθένας μπορεί και πρέπει να συμβάλλει ανάλογα με τις γνώσεις του και τις δυνατότητες του.

Νομίζω ότι είμαι σκληρόπετσος και ο ρόλος μου είναι επίσης να προστατεύσω αυτό το έργο, τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύω και την κοινότητα γύρω μας. Μπορούμε να έχουμε τόση διασκέδαση να συνεργαστούμε, νομίζω ότι είναι σημαντικό να καλλιεργούμε αυτές τις σχέσεις και να διασφαλίσουμε ότι οι αλληλεπιδράσεις παραμένουν όσο το δυνατόν θετικότερες και εποικοδομητικές.

Η ανατροφοδότηση είναι κάτι που πρέπει να αγαπάμε, όχι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε. Είναι αυτό που τροφοδοτεί το έργο μας και την ανάπτυξή μας. Όταν οι προγραμματιστές κάνουν τα πράγματα σωστά, οι αλλαγές που πραγματοποιούν οδηγούν σε μεγαλύτερη ευτυχία των χρηστών. Όταν οι χρήστες κάνουν τα πράγματα σωστά, τα σχόλια που δίνουν τα αποτελέσματα στους προγραμματιστές είναι ακόμα πιο κίνητρα.

Είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μην αναστατώνουμε τους χρήστες με (ορισμένες φορές απαραίτητες) αλλαγές κώδικα. Είναι σημαντικό για την κοινότητά μας να μην αποθαρρύνει εκείνους που αποφάσισαν να ασχοληθούν ποιο ενεργά και να γίνουν προγραμματιστές.
Προτού προχωρήσω στο επόμενο θέμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον George Stavracas για την εργασία του στο Ημερολόγιο του GNOME. Είναι μια μεγάλη εφαρμογή και ήμασταν πολύ ευτυχείς να το προσθέσουμε στο Linux Mint 19.

Ελπίζω ότι τα παραπάνω δεν ακούγoνται σαν μια ηθικοποιητική αλαζονεία. Τα πράγματα πάνε πολύ καλά. Η θέση του Georges έφερε το θέμα προς τα πάνω και νομίζω ότι είναι καλό για εμάς ως κοινότητα να αγγίξουμε το θέμα επίσης. Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να αποσαφηνίσω τη θέση μου σχετικά με αυτό, καθώς ασχολούμαι με τη μεσολάβηση αυτού του ιστολογίου, συχνά ψάχνω για ανατροφοδότηση ποιότητας, λεπτομερείς πληροφορίες που μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε καλύτερα και να διατηρήσουμε τα κίνητρα και τη διασκέδαση όσο το δυνατόν περισσότερο για όλους εμπλεγμένος.

6 «Μου αρέσει»

Ευχαριστώ το Google Translate. Χωρίς αυτό θα ήταν ποιο δύσκολο να μεταφράσω αυτό το κατεβατό. Βελτίωσα λίγο την μετάφραση και βεβαιώθηκα πως δεν αλλαξε το νόημα. Θεωρώ το κείμενο σημαντικό, και άν κάποιος έχει κάποια καλύτερη μετάφραση, εστω και για μια παράγραφο ας την στείλει.

Το αρχικό κείμενο υπάρχει εδώ https://blog.linuxmint.com/?p=3736 και έχω μεταφέρει μόνο το πρώτο μέρος. Η συνέχεια του με τις βελτιώσεις και αλλαγές που θα έρθουν στο Linux Mint θα ακολουθήσει.

Εδώ LinuxMint τα νέα του Μάρτίου: Και το όνομα αυτής Τίνα

5 «Μου αρέσει»

Να σου πω την αλήθεια, κάπως κοντά με αυτό που ανέφερε για τον φίλο Γιώργο και το blog του και πως ξεκίνησε εκείνος, ξεκίνησα κι εγώ.

Ήταν 1998 ένας τύπος είχε λυσσάξει να μου βάλει τότε redhat, με τα λίγα και τα πολλά, επειδή το έσπασα σε 1 ώρα μέσα, μου το ξαναέβαλε, το ξαναέσπασα σε 2 μέρες, μου το ξαναέβαλε, μετά λίγο από εδώ και από εκεί έμαθα να κάνω την εγκατάσταση, κόψε ράψε partitions, μόνος μου, να ορίζω το “lilo” ως bootloader, boot flags και άλλες ιστορίες, την εποχή που δεν ήξερα να περνάω windows ( που λέει ο λόγος :stuck_out_tongue: ).

Μετά ήρθε η εποχή που ήθελα να δω τι υπάρχει έξω, από κάτι Monomaxos και κάτι άλλα έφτασα στο Knoppel, Ελληνικό fork εποχής του Knoppix, όπου και μπήκα στην ομάδα μετάφρασης. Από μερικές μεταφράσεις ασχολήθηκα με shell scripting, μετά έγινα maintainer κάποιων script, μετά έμαθα python, μετά μετά μετά…

Τα υπόλοιπα είναι αυτό που τώρα είναι ο Λευτέρης! :stuck_out_tongue:

Όσο για το η ζωή του maintainer, ναι παιδιά είναι θέμα μεγάλο και αν η κοινότητα που σε περικλείει δεν έχει τα ίδια μυαλά και κατανόηση, αλλά το κλασσικό Ελληνικό style που τα περνάει οδοστρωτήρας και δεν τον νοιάζει τίποτα, μόνο τότε μπορείς να πεις ότι υπάρχει κατανόηση από την κοινότητα ανοιχτού λογισμικού (αν δεν βγάζω νόημα παίζει και λίγο κούραση, αλλά όχι εκεί θα γράψω ρε :smiley: ), να ξέρεις ότι αφήνεις ένα βοτσαλάκι και ο επόμενος θα πάει δίπλα και θα βάλει ένα που να ταιριάζει, και θα γίνει σαν Tetris και θα παίξει, όχι να πετάξει τα βοτσαλάκια γιατί έχει δική του άποψη με το πως θα πρέπει να λειτουργούν κάποια πράγματα (ο Έλλην που λέγαμε πριν).

Πάντως παιδιά, υπάρχουν εκεί έξω άτομα με θέληση, μερικοί δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο :-/

3 «Μου αρέσει»