Εικονικές μηχανές με το virt-manager - Μέρος 2ο

Εικονικές μηχανές με το virt-manager - Μέρος 2ο

Στο προηγούμενο μέρος…

Είδαμε μερικές βασικές έννοιες σχετικά με τις εικονικές μηχανές. Σε αυτό το μέρος θα μπούμε στο “ψητό” της υπόθεσης. Στην προετοιμασία και την εγκατάσταση μιας εικονικής μηχανής. Πριν αρχίσουμε τα screenshots του virt-manager που δείχνω εδώ είναι στα αγγλικά οπότε εάν δεν καταλαβαίνετε τι λέει σε κάποιο σημείο πείτε μου και θα το μεταφράσω ή αλλιώς αν χρειαστείτε άμεση μετάφραση μπορείτε να πάρετε μια ιδέα από το Google Translate

Πριν δημιουργήσουμε την πρώτη μας εικονική μηχανή

Κατεβάσουμε και εγκαθιστούμε τα εξής πακέτα είτε με το apt-get από ένα τερματικό (είτε από το Synaptic Package Manager, ή το Packagekit ) : qemu-kvm libvirt0 virt-manager bridge-utils libvirt-clients libvirt-daemon-system libguestfs-tools genisoimage virtinst libosinfo-bin. Αυτά τα πακέτα ίσως εγκαταστήσουν στο σύστημα μας και άλλα πακέτα (εξαρτήσεις) στα οποία στηρίζονται.

Η εντολή που θα χρειαστούμε αν επιλέξουμε το τερματικό είναι η εξής:

sudo apt-get install qemu-kvm libvirt0 virt-manager bridge-utils libvirt-clients libvirt-daemon-system libguestfs-tools genisoimage virtinst libosinfo-bin

Για να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε την δικτύωση κατάστασης χρήστη και να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε εικονικές μηχανές σαν κανονικοί χρήστες ο λογαριασμός μας πρέπει να ανήκει στις εξής ομάδες: kvm, libvirt, και libvirt-qemu Αυτό γίνεται είτε από την εφαρμογή “Users & Groups” (ή ανάλογη εφαρμογή από το γραφικό περιβάλλον που χρησιμοποιούμε) είτε με τις παρακάτω εντολές στο τερματικό:

sudo usermod -aG kvm username
sudo usermod -aG libvirt username
sudo usermod -aG libvirt-qemu username

Οπού username είναι το όνομα χρήστη του λογαριασμού σας.

Η πρώτη μας εικονική μηχανή

Με τον συνδυασμό KVM/QEMU/virt-manager μπορούμε να δημιουργήσουμε εικονικές μηχανές με διάφορες αρχιτεκτονικές… από 64αμπιτα συστήματα με UEFI μέχρι ARM (32bit και 64bit) και PowerPC.

Θα χρειαστούμε το αρχείο ISO του λειτουργικού που θέλουμε να τρέξουμε στην εικονική μας μηχανή καθώς και να δούμε τι πόρους θα δώσουμε στην μηχανή μας. Το αποθηκεύουμε σε ενα φάκελο (ας πούμε στον φάκελο /home/gnutechie/Media/ISOs) και αφού κατεβεί το ISO αρχείο τρέχουμε το virt-manager.

Στο virt-manager πρέπει να δημιουργήσουμε μια συνεδρία χρήστη (User session) έτσι ώστε να έχουμε πρόσβαση σαν χρήστες στις εικονικές μηχανές που θα δημιουργησουμε. Για να το κάνουμε αυτό πηγαίνουμε στο μενού File -> Add Connection και δημιουργούμε μια νέα συνεδρία χρήστη διαλέγοντας το QEMU/KVM User Session. Αυτό σημαίνει ότι, ότι εικονικές μηχανές με εικονικούς σκληρούς δίσκους χρησιμοποιήσουμε θα αποθηκευτούν στον φάκελο του χρήστη κάτω από τον οποίον τρέχουμε το virt-manager. Δηλαδή αν ο χρήστης μας έχει λογαριασμό με όνομα χρήστη gnutechie τότε τα αρχεία των εικονικών μηχανών θα αποθηκευτούν σε έναν φάκελο μέσα στο /home/gnutechie/ μαζί με όλα τα αρχεία των ρυθμίσεων κλπ κλπ.

Με την σύνδεση συνεδρίας χρήστη φτιαγμένη και επιλεγμένη ξεκινάμε να φτιάξουμε την πρώτη μας εικονική μηχανή πατώντας το πρώτο κουμπί στο πάνω αριστερό μέρος του παραθύρου του virt-manager. Πατώντας το κουμπί αυτό βγαίνει ένα καινούργιο παράθυρο που μας ζητάει μερικές πληροφορίες όπως τι θα χρησιμοποιήσουμε για να εγκαταστήσουμε το λειτουργικό σύστημα της εικονικής μας μηχανής (CD/DVD, δικτυακή σύνδεση (HTTP/FTP κλπ) ή υπάρχουσα εγκατάσταση σε εικονικό σκληρό δίσκο). Για τις ανάγκες του άρθρου αυτού αφήνουμε τις προεπιλογές ανέπαφες. Σημειώστε μονό ότι αν δεν αλλάξουμε κάτι η εικονική μηχανή που θα δημιουργηθεί θα είναι 64μπιτη. Πατώντας το κουμπί “Forward” προχωράμε παρακάτω.

Στο επόμενο παράθυρο που θα βγει επιλέγουμε το αρχείο ISO που κατεβάσαμε πατώντας το κουμπί “Browse”. Το καινούργιο παράθυρο που βγαίνει μας δείχνει τους φακέλους στον δίσκο μας που είναι προκαθορισμένα από το virt-manager σαν σημεία που περιέχουν ISO αρχεία και φακέλους από τους οποίους τα έχουμε πάρει Για να βρούμε το αρχείο που έχουμε αποθηκεύσει κάνουμε αριστερό κλικ στο κουμπί “Browse Local” και μόλις γίνει αυτό θα ανοίξει ένα παράθυρο επιλογής αρχείων του συστήματος του host.

Πηγαίνουμε στον φάκελο μας και επιλέγουμε το ISO αρχείο που κατεβάσαμε. Αφού κλείσουμε και τα άλλα επιμέρους παράθυρα γυρνάμε πίσω στο παράθυρο που μας ζητάει το πλήρες όνομα και μονοπάτι του ISO αρχείου και στο κάτω μέρος του παράθυρου αυτού, ξεμπουκάρουμε την επιλογή “Automatically detect from installation media / source” λόγω του ότι υπάρχουν θέματα με την αυτόματη ανίχνευση του λειτουργικού από το ISO αρχείο Μέσα στο πεδίο “Choose the operating system you’re installing” και επιλέξτε Generic default για GNU/Linux διανομές εάν δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των διανομών στην λίστα που σας παρουσιάζετε όταν αρχίσετε να γράφετε το όνομα του λειτουργικού.

Στο επόμενο παράθυρο ορίζουμε το μέγεθος της μνήμης RAM και των πυρήνων0 που θέλουμε να αφοσιώσουμε στην εικονική μας μηχανή. Πατώντας “Forward” ορίζουμε το μέγεθος και το όνομα του εικονικού μας σκληρού δίσκου Με πάτημα πάλι στο “Forward” ερχόμαστε στον ορισμό του ονόματος της εικονικής μας μηχανής και στον ορισμό του μηχανισμού δικτύωσης (γεφυρωμένης δικτύωσης ή δικτύωση κατάστασης χρήστη). Είμαστε ένα βήμα πριν εκκινήσουμε την εικονική μας μηχανή και πριν να τρέξει το λειτουργικό στο ISO αρχείο που έχουμε ορίσει Πατώντας το Finish βλέπουμε το ΜΧ Linux (του οποίου το ISO διάλεξα για το 2ο μέρος της σειράς αυτής) να φορτώνει και να μας ζητάει να διαλέξουμε πως θα φορτώσει. Αφού επιλέξουμε θα δούμε το λειτουργικό να φορτώνει κανονικά σαν να έχουμε USB στικακι στον υπολογιστή μας και να το ξεκινάμε.

Στην συνέχεια…

Στο επόμενο μέρος θα δούμε αναλυτικά τις ρυθμίσεις της πρώτης μας εικονικής μηχανής καθώς και διάφορες λύσεις σε διάφορα προβλήματα που τυχών να μας παρουσιαστούν.

Εάν στο παρόν μέρος ή σε προηγούμενα υπάρχουν λάθη, ανακρίβειες ή σημεία που χρειάζονται επεξήγηση παρακαλώ πείτε μου και θα προσπαθήσω να κάνω αυτά τα σημεία πιο κατανοητά.

14 «Μου αρέσει»

πολύ χρήσιμος & βοηθητικός οδηγός, ευχαριστούμε!
(περιμένω με αγωνία και την συνέχεια :D )

error : (μετά reboot), κατά το vm-start: error starting domain: requested operation is not valid: network "default" is not active. λύση : sudo virsh net-autostart default by manjaro-forum

ps1. εδώ γενικές πληροφορίες που επίσης με βοήθησαν: link1 / link2 & basic install / also +virtio drvs / bestof vids / techy-nerdy

ps2. install kvm virtio drivers info

3 «Μου αρέσει»

Να σαι καλα. Ερχεται και το τριτο μερος απλα μου ετυχαν μερικα πραγματα που χρειαστηκαν την προσοχη μου. :slight_smile:

3 «Μου αρέσει»

(ρωτάω εδώ κι όχι στο 3ο μέρος γιατί α. είναι μάλλον παιδική η απορία, β. (τις διάβασα αλλά…) δεν έχω εξασκήσει ακόμα όλες τις οδηγίες του 3ου…)

πέταξα το (win10) iso στο downloads κι έκανα την εγκατάσταση (έβαλα virtIO) κι όλα καλά (βλέπει δίκτυο και μετά reboot κτλ). το θέμα είναι πως (ενώ θεώρησα ότι το αρχικό iso χρειάζεται μόνο κατά το setup /όπως άλλα vm-progs και μετά το διέγραψα από downloads), τώρα το ζητάει κατά την κάθε εκκίνηση vm (οπότε το ξαναντέγραψα με ίδιο filename και παίζει). όμως… το κάνει mount (σαν cd"D:") και σε κάθε vm-bootup (παρόλο το eject). θα ήθελα:

α. να μην πρέπει να κρατάω τα αρχικά iso, επιβάλλεται?
β. να μην τα κάνει auto-mount (όχι όλα τα removable-media γενικά, μόνο το initial-iso),
γ. να μεταφέρω την εξάρτηση αυτής της μηχανής (από το download/χύμα σε άλλο dir /παρότι δηλώνω νέο “pool”-dir, δεν πάει να ψάξει κι εκεί για το iso που δεν βρίσκει, αφού το μετακίνησα)

…ΚΑΛΗμέρα είπα? :)

Καλη σου Μερα (καλησπερα μιας και εδω ειναι 7μμ εδω). Οι απορειες σου δεν ειναι καθολου παιδικες.

Το γεγονος οτι χρειαζεται το αρχικο ISO κατα πασα πιθανοτητα οφειλεται μαλλον στο TianoCore UEFI firmware που χρησιμοποιει το QEMU και το virt-manager. Δεν επιβαλλεται να εχεις το αρχικο ISO αλλα ειναι επειδη το TianoCore ειναι λιγο… ιδιοτροπο.

Στο Boot Options δοκιμασε να βαλεις το CDROM πρωτο και μετα τον δισκο.

Οταν δημιουργεις καινουργιο pool ή οριζεις διαφορετικο folder/dir για τα ISO αρχεια σου μην ξεχνας να κανεις Apply (κατω δεξια στο παραθυρο) γιατι αλλιως δεν θα κρατησει τις αλλαγες σου.

Πες μου αν ξεχασα κατι

2 «Μου αρέσει»