To Linux δεν είναι UNIX. Τόσο νομικά, όσο και τεχνικά. Τεχνικά γιατί δεν μοιράζετε καθόλου κωδικά με την υλοποίηση του UNIX από την AT&T, και νομικά γιατί δεν έχει πληρώσει όποιον έχει το εμπορικό δικαίωμα σήμερα. Το τελευταίο έχει αλλάξει χέρια τόσες φορές και έχει χαθεί η μπάλα.
Αλλά πως ήταν άραγε μια “διανομή” UNIX, πως ήταν η σωστή εμπειρία UNIX; Το δοκίμασα σήμερα σε μια εικονική μηχανή. Της έδωσα 16 ολόκληρα megabytes (ΜΒ) μνήμη και σε αυτήν έτρεξα την τελευταία έκδοση του UNIX που έχει βγει από την AT&Τ και τα Bell Labs κάπου το έτος 1979. Το θρυλικό και ιστορικό UNIX V7.
Αυτό ήταν τι περιμένατε; Να έχει δυνατότητα να μπαίνει στο διαδίκτυο ή να έχει γραφικά; Στην εικόνα βλέπουμε όλο τον κώδικα του init system. Systemd φάε την σκόνη μας.
Στην παρακάτω σελίδα υπάρχει αυτή η τελευταία έκδοση, τροποποιημένη ώστε να μπορεί να τρέξει σε x86 (i386). Περιέχει τον αρχικό κώδικα, και την αρχική τεκμηρίωση, κλασικά προγράμματα όπως το vi καθώς και ένα assembler για τον X86.
Πολύ χαρτούρα αδελφάκι μου. Για να το αγοράσεις ήθελες ένα νεφρό. Και για κάποιο λόγο το φτηνό Coherent, που δεν είχε μέσα κωδικά της AT&T και δεν μπορούσε να λεχθεί UNIX δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα (ή δεν έπεσα ποτέ πάνω του).
Τα βιβλία του Coherent μπορείς να τα κατεβάσεις από εδώ και αξίζουν ακόμα και σήμερα να τα διαβάσεις. Μέσα σε 1500 σελίδες θα μάθεις τα βασικά και που ισχύουν ακόμα και σήμερα!
Θεωρω τον εαυτο μου τυχερο , απο την αποψη οτι την δεκαετια του '90 ημουν φοιτητης σε πανεπιστημιο και ειχα στην διαθεση μου μια μεγαλη ποικιλια απο μηχανηματα και unix flavors στα computer rooms.
Απο dumb terminals που “τραβαγαν” την login screen απο καποιον σερβερ , μεχρι SGI ( τρεχανε IRIX ) , SunOS workstations ( solaris ) , HP ( hp/ux ) . Καποια στιγμη ειχα πετυχει και μηχανημα που ετρεχε vms .
Σε καποια απο αυτα τα μηχανηματα ειχαμε φυσικη προσβαση , π.χ. τα SunOS workstations , που τοτε οι τεραστιες (17αρες οθονες αν θυμαμαι καλα) και το Χ γραφικο περιβαλλον μας δημιουργουσε σοκ και δεος
Ολες τις υπολοιπες ωρες την βγαζαμε στα dumb terminals με την λιγδα στο πληκτρολογιο , το μονοχρωμο μονιτορ με μαξιμουμ 5 fps στο scrolling … που τρεχανε καποιο τελειωμενο δεν-το-ξερει-η-μανα-του-δεν-θυμαμαι-ποιο unix flavor … ουτε γραφικο , ουτε administrative rights ( επισημα ;) ), ουτε dependency resolving , ουτε τιποτα. Ετσι ανδρωθηκαμε
Ποιανού είσαι συ;
Το VMS έτρεχε σε PDP-11?
Irix? How about ultrix (νομίζω ήταν DEC, oπως και το vms αν θυμάμαι καλά)?
Σαν τα παπούδια στο ΚΑΠΥ καταλήξαμε …
Δεν αφήνει πια 2η απάντηση σε άλλον διαδοχικά, οπότε την προσθέτω εδώ!
Κάπου τη δεκαετία του 80 η ΑΤ&T είχε κάνει μαζική παραγωγή από pc που είχαν unix απ’την μάνα τους. Κάποιος γνωστός είχε αγοράσει μερικά σε δημοπρασία από κάποια εταιρεία software που χτύπησε πέταλα, για ένα γελοίο ποσό. Είχαν και αυτοκόλλητο επάνω με το νόμο εποχής Raegan που απαγόρευε την πώληση τους στο ανατολικό μπλόκ, όπως και η εξαγωγή λογισμικού unix στον κόκκινο εφιάλτη του αμερικάνικου κεφαλαίου.
Αυτά που την εποχή διάφορες εκδόσεις unix ήταν ανοικτά και ελεύθερα στο διαδίκτυο, στο οποίο είχε άμεση πρόσβαση η ΕΣΣΔ και το μπλοκ της.
Πανέμορφο σαν κουτί, οθόνη, πληκτρολόγιο ακόμα και ποντίκι AT&T, αλλά σε επιδόσεις ένα 386 φάνταζε σαν φόρμουλα 1 διπλα σε 2cv. Πιθανά και η πολύ χαμηλή μνήμη γραφικών να το έκανε να μοιάζει απελπιστικά αργό. Είχε όμως θήρα για ethernet από τότε και όλο το tcp/ip έτοιμο για δράση, την εποχή που τα modem ήταν 2400Βaud, το δικό του ήταν 1200 αν θυμάμαι καλά.
και σε αυτήν έτρεξα την τελευταία έκδοση του UNIX που έχει βγει από την AT&Τ και τα Bell Labs κάπου το έτος 1979. Το θρυλικό και ιστορικό UNIX V7.
