Αλήθεια, πιστεύουμε, ότι συμπεριφερόμαστε, φυσιολογικά, μέσα στο forum;

Κάποιος, εκφράζει, στο forum, μια άποψη, π.χ. πώς να βελτιωθεί, το επίπεδο της επικοινωνίας, μεταξύ των μελών.

Και, αντί, να είναι αυτό, η αφορμή, να γίνει ανταλλαγή απόψεων και να βελτιωθεί η επικοινωνία…, γίνεται αιτία, παρανοήσεων, επιθέσεων, προσβολών, διαστρεβλώσεων, αποπροσανατολισμού και αποδυνάμωσης των σχέσεων, μεταξύ των μελών, που, τελικά, σιωπούν και ο διάλογος, διακόπτεται…

Και διερωτάται, κανείς, “γιατί συμβαίνει, αυτό; Είναι φυσιολογικό;”

Και, βέβαια, είναι, φυσιολογικό!

Όταν, νιώθουμε ανασφαλείς και ανώριμοι, έτσι, συμπεριφερόμαστε! Κι αυτό, δεν σχετίζεται, ούτε, με την ηλικία, ούτε, με το μορφωτικό επίπεδο, ούτε, με τις ειδικές γνώσεις, που έχουμε!

Και, πάλι, διερωτάται, κανείς… “και, είναι φυσιολογικό, αυτό;”

Και, βέβαια, είναι, φυσιολογικό!

Είναι “θέμα εγκεφάλου”. Το ανασφαλές, ανώριμο άτομο, “λειτουργεί”, τον εγκέφαλό του, όπως ο Προκρούστης!

Δηλαδή, ΦΑΝΑΤΙΖΕΤΑΙ, με ΕΝΑ, μόνο, ΚΡΙΤΗΡΙΟ και με αυτό, τα “κρίνει, ΟΛΑ”, χωρίς, να χρησιμοποιεί, τη σκέψη του!

“Πείθει”, όμως, τον εαυτό του, ότι η φανατική προσκόλληση, σε ένα, μόνο, “κριτήριο” και ο αποκλεισμός, όλων των άλλων, “είναι βαθειά, σκέψη!”

Ούτε, που φαντάζεται, ότι ο φανατισμός, χαρακτηρίζει, την κυτταρική αδράνεια, την νοητική υστέρηση, την “προκρούστεια λογική” και είναι, η βασική αιτία, για την ανασφάλεια και για την ανωριμότητα, που νιώθουμε!

Γι αυτό, δεν γίνεται συζήτηση, μεταξύ οπαδών, αντίθετων ομάδων!

Ούτε, μεταξύ ατόμων, που έχουν ως “κριτήριο”, αντίθετες ιδεολογίες!

Ούτε, με άτομα, που χωρίζουν τους ανθρώπους, ανάλογα, με τις γνώσεις τους!

Στις αρχές του ‘90, εμφανίστηκε μια τεχνολογία, με φιλοσοφία, για ανθρώπους, που πιστεύουν, ότι η ανθρώπινη ύπαρξη, είναι συνυφασμένη, με εκείνη, των άλλων, πέρα και πάνω, από ιδεολογίες, θρησκοληψίες, φανατικές απόψεις και διαχωρισμούς…,

“UBUNTU”…,

για όλους τους ανθρώπους, που φροντίζουν, τα εγκεφαλικά κύτταρά τους, να λειτουργούν, φυσιολογικά, να έχουν τη δυνατότητα, να συζητούν και να οδηγούνται, σε ωφέλιμα, για όλους, συμπεράσματα, για μια κοινωνία, με “ανθρωπιά”!

Και, ίσως, διερωτηθεί, κάποιος…, “δηλαδή, ο φανατισμός στο ΕΝΑ κριτήριο, αδρανοποιεί, τα κύτταρα στον εγκέφαλο και η έννοια UBUNTU, τα κάνει, να λειτουργούν φυσιολογικά;”

Ακριβώς, έτσι! Αρκεί, η έννοια, να κατανοηθεί!

Στην “οθόνη της κοινωνίας”, ο φανατισμός, καταστρέφει pixel και η έννοια “UBUNTU”, τα διορθώνει!

Όλοι, έχουμε “αξέχαστες αναμνήσεις”, απ’ την νεανική μας ηλικία, πριν, ακόμη, αρχίσουμε, να φανατιζόμαστε και να “καίμε, pixel”…,

επειδή, σε ότι κάναμε, τότε, παιχνίδι ή δουλειά, δεν είχαμε, ΕΝΑ “κριτήριο”…

και γι αυτό, ενεργοποιούσαμε, την περιοχή του εγκεφάλου, που λέγεται, ιππόκαμπος, όπου παράγονται τα βλαστοκύτταρα…

και “ξεχνιόμασταν”, χάναμε την αίσθηση του χρόνου, “δινόμασταν”, σ’ αυτό, που κάναμε, το απολαμβάναμε και νιώθαμε, ευτυχισμένοι…

Ύστερα, όμως, μας είπαν, ότι “μεγαλώσαμε” και, πρέπει, να αποκτήσουμε ΕΝΑ “κριτήριο”…

και μόλις, έγινε αυτό, νιώσαμε την κορτιζόλη, μέσα μας, αλλά, μαζί και το άγχος, την ανασφάλεια, τον φανατισμό, που προκαλεί η αυξημένη παρουσία της…

Δυστυχώς, δεν νιώσαμε, που ο ιππόκαμπος, άρχισε, να συρρικνώνεται…,

δεν νιώσαμε, που η παραγωγή των βλαστοκυττάρων, άρχισε να μειώνεται…

και, αρχίσαμε, να ενοχλούμαστε, απ’ τις απόψεις των άλλων…

και αρχίσαμε, να μη μπορούμε, να συζητήσουμε, έστω και “καλοπροαίρετα”, μαζί τους…

Όμως, όσο περνούν τα χρόνια, η λειτουργία της μνήμης, μειώνεται κι αρχίζουμε, να μη θυμόμαστε, καλά κι, ενδεχομένως, αργότερα, θ’ αρχίσει και η άνοια…,

αφού, οι αναμνήσεις μας, πριν αποθηκευτούν, μόνιμα, στον εγκέφαλο, περνούν, πρώτα, απ’ τον ιππόκαμπο…, που τον καταδικάσαμε, με τον φανατισμό μας, να συρρικνωθεί…

και, όταν ο ιππόκαμπος, υπολειτουργεί, χάνουμε τον προσανατολισμό μας, δεν ξέρουμε, που βρισκόμαστε…, αφού, αυτός, ρυθμίζει και ρυθμίζεται, απ’ την συμπεριφορά μας!

Όλοι θέλουμε, να παίρνουμε μέρος στο διάλογο και να συμβάλλουμε, θετικά, σ’ αυτόν…,

μπορούμε, όμως, ανατομικά, λειτουργικά; Ο ιππόκαμπός μας, το επιτρέπει;

Όταν ο ιππόκαμπος υπολειτουργεί, η “καλή προαίρεση”, δεν ωφελεί!

Κάθε φορά, που νιώθουμε, ότι η “άλλη άποψη”, είναι “ενοχλητική κι απαράδεκτη”…

και κάθε φορά, που σκεφτόμαστε, “μ’ αυτόν, δεν γίνεται, συζήτηση”…,

ας σκεφτούμε, το “κριτήριό μας”, τον ιππόκαμπο και τα βλαστοκύτταρά μας…,

έτσι κι αλλιώς, στόχος της επικοινωνίας, είναι ο συγκερασμός απόψεων και όχι, η αποδοχή ή η επιβολή, μιας άποψης και ειδικότερα, της δικής μας!

9 «Μου αρέσει»

@Stelios_Haralabidis εξαιρετικός. Έπρεπε να το πω και γραπτώς.

Θα προσθέσω απλά ότι ο περισσότερο κόσμος δεν γνωρίζει τι είναι ένα φόρουμ και το ρόλο του απέναντι στους χρήστες του.

2 «Μου αρέσει»

Ευχαριστώ, Χρήστο! Είναι σκέψεις, που τις κάνουμε, όλοι, οι άνθρωποι, αλλά συνήθως, νιώθουμε, εγκλωβισμένοι, απ’ το “μοναδικό κριτήριο”, που αποκτήσαμε στη ζωή και την κάναμε “δύσκολη”. Βέβαια, αν θελήσουμε, τ’ αλλάζουμε, όλα και προσωπικά, το διαπίστωσα, ως απλώς χρήστης, που δεν έχει ειδικές γνώσεις, ότι το κατάφερα, με την ενασχόλησή μου, με το Archlinux… Ίσως, κάποια στιγμή, αναφέρω την εμπειρία μου, αλλά και τον ρόλο του forum, να βοηθάει τεχνολογικά, όσους, λόγω γνώσεων, μπορούν να αξιοποιήσουν τις οδηγίες, που τους δίνονται και όχι, τους απλούς χρήστες, τους άσχετους, όπως εγώ, που, συνήθως, “δεν βγάζουν νόημα”, απ’ τις οδηγίες… Όμως, τελικά, οι απλοί χρήστες, παίρνουν απ’ το forum, πολύ περισσότερη βοήθεια, που αν την περιγράψουν, δεν θα γίνει κατανοητή, τουλάχιστον, απ’ τους περισσότερους, αν και θα περιγράφουν, ουσιαστικά, τον κεντρικό πυρήνα της φιλοσοφίας του Linux! Κάτι, σαν “ubuntu”…

1 «Μου αρέσει»

Μπορεί κιόλας να φάγαμε μια πάστα που τη λιγουρευόμασταν και να μας ανέβηκε το ζάχαρο, και όταν ανεβαίνει το ζάχαρο «φορτώνουμαι» γρήγορα σαν δίχρονοι κινητήρες :smile:

Μπορεί να έχουν πέσει τα επίπεδα τεστοστερόνης γιατί γεράσαμε και να έχουμε γίνει ευερέθιστοι :smile:

Μπορεί να έχουμε χαρμανιάσει :smile:

Θέλω να πω, ας προσπαθήσουμε να σκεφτόμαστε σε τι κατάσταση είμαστε. Όχι οτι θα τα καταφέρουμε και πολύ καλά… (αν κρίνω εξ ιδίων)

'Εχει επικρατήσει στην κοινωνία η νοοτροπία των σόσιαλ μύδια, της προβολής της περσόνας μας κλπ, σε όλες τις πτυχές της συμπεριφοράς μου φαίνεται εμένα…

2 «Μου αρέσει»

Για κάποιο λόγο πολύς κόσμος πιστεύει ότι επειδή του δίνεται η δυνατότητα, πρέπει οπωσδήποτε να πει και τη γνώμη του σε όλα τα θέματα.

Τα πράγματα είναι απλά:

Αν κάποιος ρωτάει κάτι και το γνωρίζεις, του δίνεις την απάντηση. Αν δεν το ξέρεις δε μιλάς εκτός και αν σου δώσουν το λόγο.

1 «Μου αρέσει»

Χρήστο, τα κύτταρά μας, ανανεώνονται το αργότερο, σε 120 μέρες! Δηλαδή, είμαστε “αυτοκίνητα”, που κάθε ανταλλακτικό τους, ανανεώνεται, το αργότερο, κάθε 120 μέρες! Δηλαδή, οι προδιαγραφές μας, είναι να μη παλιώνουμε, ποτέ! Να μη γερνάμε, ποτέ!
Όμως, εμείς, ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ, να γεράσουμε και να πεθάνουμε…
…και η “πάστα”, μπορεί να παίζει κάποιον λόγο, όχι, όμως, όπως την φαντάζεται ο κόσμος…, αφού την τρώει ένα παιδί, έχει υπεργλυκαιμία, αλλά δεν νευριάζει…,
όπως και ένας γέρος, βέβαια, που δεν τρώει “πάστα”, ούτε, έχει υπεργλυκαιμία, αλλά, μπορεί να νευριάζει ή μπορεί, να μη νευριάζει…, μπορεί, να λέει την άποψή του, χωρίς να τον ρωτούν στο forum ή να μη μιλάει, ακόμη κι αν τον ρωτούν…
Η αλήθεια, Χρήστο, βρίσκεται, αλλού… Πιθανόν, “σουλατσάρει”, μέσα στο forum…, πιθανόν, είναι γύρω μας, αλλά το “μοναδικό, κριτήριο”, που χρησιμοποιούμε, σε κάθε αξιολόγηση που κάνουμε, λειτουργεί σαν παρωπίδες, που περιορίζουν το “οπτικό πεδίο” μας… Ήξερα ένα άτομο, που άρχιζε ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ πνευματικές εργασίες και δούλευε, δραστήρια, παρόλο, που οι ορμόνες του, όπως η τεστοστερόνη, ήταν μειωμένες και το χέρι του, έτρεμε κάπως, αφού ήταν ήδη 104 ετών! Βέβαια, επιστημονικά, είναι γνωστό, ότι τα κύτταρα των νέων, διαφέρουν, από εκείνα, των υπεραιωνόβιων, κυρίως, στον ρυθμό ανανέωσής τους! Τότε, γιατί, γερνάμε, θα μου πεις… Η απάντηση, μπορεί να βρίσκεται, ακόμη και στην φιλοσοφία του Linux, αν κάποιος, την σκεφθεί, λίγο… και την κατανοήσει…, όχι απλώς, να την μάθει ή να την καταλάβει, καλά, τεχνολογικά…

3 «Μου αρέσει»

Ο Ανθρωπος εχει την ταση να συμπεριφερεται διαφορετικα σε καποια ψηφιακη πλατφορμα. Βεβαια δεν ειναι μονο η ψηφιακη πλατφορμα που θα δεις διαφορές, αλλα εκει ας πουμε βγαζει ματι.

Fb insta forum κλπ … Εκει ολοι ειμαστε αγνωστοι απεναντι σε αγνωστους ακομη και αν εχουμε τη φωτογραφια μας και το ονομα μας. Η ψηφιακη πλατφορμα μπορει να βγαλει εναν αλλο εαυτο μας ο οποιος δεν γινεται να βγει στο περιβαλλον μας.

Φυσικα μετα απο ολα ειναι και η αναγνωση ενος μηνυματος. Καποιος μπορει να πει κατι χαριτολογοντας και να μας φανει οτι μας προσβαλει. Τα μηνυματα δεν μπορουν να ανταλλάξουν ποτε την δια ζωσης επικοινωνια

Υπάρχει ένα φαινόμενο που ονομάζεται «online disinhibition effect». Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι με το να είμαστε online μειώνονται οι αναστολές μας.

Κατά συνέπεια αυτού συμβαίνουν δυο τινά:

Το ένα είναι αυτό που έχει ονομαστεί ως «toxic disinhibition». Δηλαδή, η άσχημη διαδικτυακή συμπεριφορά.

Το άλλο είναι το λεγόμενο «benign disinhibition» κατά το οποίο, οι άνθρωποι, ανοίγονται πιο εύκολα στο Διαδίκτυο απ’ ότι στην εκτός Διαδικτύου ζωή τους.

Δεν είναι όμως πανάκεια ότι οι άνθρωποι είναι πάντα πιο κακοί στο διαδίκτυο από ό,τι προσωπικά, αλλά σύμφωνα με «online disinhibition effect» οι άνθρωποι μπορούν να ενεργούν διαφορετικά στο Διαδίκτυο.
Δηλαδή, είτε γίνονται πιο μοχθηροί, είτε ανοίγονται περισσότερο.

Φυσικά, ο παράγοντας «ανωνυμία», ότι και αν σημαίνει αυτό (σωστά το είπε ο Κώστας πιο πάνω), αφενός μας κάνει να αισθανόμαστε και να είμαστε λιγότερο ευάλωτοι.

Αφετέρου, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τη γλώσσα του σώματος και τον τόνο - και έτσι μπορούμε εύκολα να παραποιήσουμε τον εαυτό μας.

Επιπλέον, (στο Διαδίκτυο), τείνουμε επίσης να αποδίδουμε φωνές και φανταστικά χαρακτηριστικά στο γραπτό κείμενο με βάση τις δικές μας προσδοκίες και όχι απαραίτητα με το πραγματικό επιδιωκόμενο νόημα του κειμένου, κάτι που μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να ενεργούν διαφορετικά από ό,τι θα μπορούσαν να ενεργήσουν προσωπικά.

Συνάμα, υπάρχει και το φαινόμενο «solipsistic introjection», το οποίο σημαίνει ότι «έτσι σε βλέπω, στο μυαλό μου» που σε συνδυασμό με την άποψη ότι «η διαδικτυακή μου προσωπικότητα είναι διαφορετική από αυτή που έχω στην πραγματική ζωή» και του ότι «μπορώ να κάνω ό,τι θέλω στο Διαδίκτυο» (minimization of authority) θολώνουν τα όρια που κρατούν υπό έλεγχο τη συμπεριφορά μας στην πραγματική ζωή.

Φυσικά, τα πάντα είναι και θέμα χαρακτήρα. Αλλά και της διαδικτυακής «μάσκας».

Ξέρω ανθρώπους που είναι οι χείριστοι εκτός Διαδικτύου. Αλλά, σε αυτό, έχουν μια εντελώς διαφορετική προσωπικότητα η οποία δημιουργεί ως και αισθήματα θαυμασμού.

Και φυσικά, το αντίθετο.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα που, δυστυχώς, συμβαίνει συχνά. Το έχουμε συναντήσει και εδώ μέσα:

Έρχομαι, πχ, εγώ και ρίχνω με το γάντι, μια ανάρτηση που εξαρχής έχω στόχο τον Χρήστο και τον Κώστα. Λέω δηλαδή, κάτι που ξέρω ότι θα εγείρει τα αντανακλαστικά τους και θα αντιδράσουν.

Που ακόμα και αν δικαίως αντιδράσουν, μπορεί ο τόνος της αντίδρασής τους να φανεί εριστικός, συγκριτικά με την ήπια, αλλά εκ του πονηρού, δική μου ανάρτηση.

Το αποτέλεσμα;

Τους παίρνει όλους η μπάλα, εξομοιώνοντας συμπεριφορές.

Η μια πλευρά είναι αυτή. Υπάρχει όμως και η άλλη:

Έρχομαι πάλι εγώ και λέω κάτι που ναι μεν είναι κακό για τον Χρήστο και τον Κώστα, αλλά συγχρόνως είναι και αλήθεια.

Σαφώς και ξανά, θα υπάρξει αντίδραση από την άλλη πλευρά.

Το αποτέλεσμα και εδώ, θα είναι όπως και στην προηγούμενη περίπτωση.

Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται περισσότερο για την αυτοέκφραση παρά για τις απόψεις των άλλων. Το να είσαι ολοκληρωμένος μπορεί να είναι καλό ή κακό, ανάλογα με τις πληροφορίες που μοιράζονται (ή, στις περισσότερες περιπτώσεις, που – υπερβολικά - κοινοποιούνται).

Βασιζόμαστε σε εντερικά συναισθήματα, αντί σε γεγονότα, για να διακρίνουμε την αλήθεια.

Στην πραγματικότητα, όλοι μας υπόκεινται σε προκαταλήψεις που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούμε την «αλήθεια» των πραγμάτων. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πιστέψουν μια δήλωση εάν είναι γραμμένη με τρόπο «υψηλής αντίθεσης» (μαύρες λέξεις σε λευκό φόντο) παρά με μια «χαμηλή αντίθεση» (λευκές λέξεις σε μπλε φόντο).
Αυτό μπορεί να ακούγεται γελοίο στην αρχή, μέχρι να καταλάβουμε πώς το ένα από αυτά διαβάζεται πιο εύκολα από το άλλο. Όταν μια δήλωση είναι πιο εύκολη στην επεξεργασία, είναι πιο εύκολο να θεωρηθεί (αυτή η δήλωση) ως αλήθεια.

Βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε.

Δεν είναι λάθος να έχουμε απόψεις, από μόνο του. Αυτό που φταίει είναι όταν επιμένουμε ότι οι απόψεις μας είναι ανώτερες από αυτές των άλλων, όχι λόγω γεγονότων, αλλά επειδή αυτές είναι οι απόψεις μας.

Όσον αφορά τη «σοσιαλοποίηση» συμφωνώ και δε συμφωνώ. Τα socials έκαναν αυτό που, με το πέρασμα του χρόνου, έκριναν ότι πρέπει να πράξουν.
Να συμβάλλουν δηλαδή, στο να βγάλουν τις σκοτεινές πτυχές του χαρακτήρα. Συνάμα, σε αυτό συνέβαλε και η αποκοινωνικοποίηση εκτός Διαδικτύου. Αυτό συνέβη επειδή συμφέρει την υπάρχουσα κατάσταση του πολιτικού συστήματος.

Επανερχόμενος στην ουσία, δηλαδή στα των forums. Η μακρόχρονη εμπειρία, μου έχει δείξει ότι η πανταχού παρούσα μορφή του/των διαχειριστή/ων λειτουργεί αντίθετα απ’ ότι αυτοί πιστεύουν.

Το θέμα δεν είναι ο «από μηχανής θεός (admin)» που θα τα πάρει όλα παραμάζωμα, κλειδώνοντας και εξισώνοντας. Ούτε και φταίει ο ίδιος γι’ αυτό φυσικά.

Το σημαντικό είναι οι υπόλοιποι μετέχοντες, οι «χρήστες» να ορίσουν τα όρια και να επαναφέρουν τον/τους παρεκτρέποντα/ες.

Σαφώς και όλοι, διαδικτυακά, δημιουργούμε σχέσεις συμπάθειας και αντιπάθειας για ένα σωρό λόγους.

Για παράδειγμα, γουστάρω να ανταλλάσω απόψεις με τον raik, με τον RedDebian, τον thanp και κάποιους άλλους. Ίσως, επειδή είμαστε κοντά ιδεολογικά και σαν κοσμοθεωρίες; Μπορεί και αυτό.

Παράλληλα, μου αρέσει να μιλάω και με τον Kostas_Kostas. Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε στα περισσότερα, αλλά ο διάλογος μαζί του είναι πάντα εποικοδομητικός.

Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που δε συμπαθώ, αλλά δε θα μπω κατ’ ανάγκη στη διαδικασία αντιπαράθεσης μαζί τους. Απλά τους προσπερνώ.
Και, ίσως, αυτή να είναι η λέξη κλειδί. Το να προσπερνάμε.

Είναι άλλωστε γνωστό ότι πολλοί (πάρα πολλοί) άνθρωποι ακόμα και αν τους παρουσιαστούν ισχυρές αποδείξεις ενάντια στις προσωπικές τους πεποιθήσεις, εμμένουν σε αυτές, τις πεποιθήσεις, ούτως ή άλλως. Δεν είναι απαραίτητα επειδή είναι ηλίθιοι. Είναι επειδή αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος για να ανταποκριθεί κάποιος στη γνωστική ασυμφωνία ή στη δυσφορία που προκαλείται από δύο αντικρουόμενες ιδέες που υπάρχουν στο ίδιο μυαλό.

6 «Μου αρέσει»

Συμπληρωματικά να προσθέσω την ιδέα της φούσκας. Για μένα το χειρότερο κακό που έχει φέρει το Internet. Ας πούμε πως με ενδιαφέρει η ιστορία των κουκλιών της Μπάρμπι και μένω σε κάποιο Καλοχώρι μόνος μου. Στο Internet όμως αν ψάξω σίγουρα θα βρω κάποιους με παρόμοια ενδιαφέροντα. (Υπάρχει κανένα φόρουμ εκεί έξω; ασχολείται κάποιος με το αντικείμενο να μας πει;) Και αυτό είναι καλό. Αλλά αν φτάσω να ασχολούμαι μόνο με αυτό πλέον δεν είναι.

Έστω ότι έχουμε εδώ μέσω κάποιον χρήστη Windows. Του αρέσουν τα Windows, το λέει και το τεκμηριώνει. Και δεν είναι τρολ. Αν αποχωρήσει επειδή αντιμετωπίζει χλεύη η συνεχείς επιθέσεις σε τι θα ωφελήσει; Και το χειρότερο είναι πως αν ξεκινήσεις από αυτό, τότε που σταματάς; Σε αυτούς που δεν τους αρέσει το Gnome; Έξω από την παράγκα. Σε αυτούς που δεν τους αρέσει το Arch; Το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία. Στο τέλος θα μείνεις μόνος σου με λίγα άτομα να αυτοθαυμάζεστε τι όμορφα άτομα είστε. Δεν είναι ανάγκη να γίνει έτσι, η εντροπία είναι πληροφορία. Το TAZ δεν είναι μονόδρομος.

Παραφράζοντας ένα στίχο «Η διαχείρηση θέλει ζόρι και κουπί και δεν μπορείς πάντα να κάνεις το παπί» Σκοπός σου είναι να κρατάς μια ισορροπία, ξέροντας πως αν πάει κάτι στραβά θα είσαι εσύ ο κακός από όλες τις πλευρές. Αν έδρασες φταις γιατί έδρασες και ταυτόχρονα επίσης φταις γιατί δεν έδρασες αρκετά. Στην αρχή είχαμε ελπίδες με το meta moderation και τα επίπεδα πρόσβασης που έχει το λογισμικό που χρησιμοποιούμε. Αλλά είμαστε μικροί, μόλις 6 άτομα αυτή τη στιγμή κατάφεραν να φτάσουν και να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο πρόσβασης.

Οπότε ναι, το φόρουμ είναι οι χρήστες του, και μόνο σε αυτούς υπάρχει ελπίδα. Όπως κάθε ένας, έτσι και οι διαχειριστές είναι άνθρωποι με τις αδυναμίες τους και με τις συμπάθειές τους. Απαιτείτε λοιπόν από τον καθένα που εξίσου το αγαπά, να παρεμβαίνει, να σβήνει εντάσεις όχι να ρίχνει λάδι στη φωτιά, αλλά και να επισημαίνει τι γίνετε σωστά και τι γίνετε λάθος.

Και μέσα στο παιγνίδι θα είναι και άτομα με κλειστές αντιλήψεις (αν κάποιος πιστεύει στην κούφια γή, αλήθεια μπορείς να πεις κάτι να του αλλάξεις γνώμη;) ή άτομα που έχουν κάποια κακή στιγμή (περιστασιακά ή μόνιμα). Θα υπάρχουν περιπτώσεις πάντα που θα πρέπει κάποιος να επέμβει. Και σε αυτές τι περιπτώσεις το ξέρεις πως ότι και να κάνεις εσύ θα φταις. Το φόρουμ έχει μια στόχευση, δεν είναι ένας προσωπικός χώρος να λες ότι θες, δεν υπάρχει ελευθερία λόγου. Η ελευθερία λόγου υπάρχει εκεί έξω, αν σε ενδιαφέρουν οι κούκλες Μπάρπι φτιάξε ένα φόρουμ ή κάποιο blog στην τελική.

Μια άλλη παρατήρηση για κάτι που συμβαίνει και που μάλλον με εξέπληξε: Ζούμε στην εποχή μιας ατομικής φούσκας εγωισμού, κάθε διαφωνία οδηγεί σε αποχώρηση και επειδή δεν μπορεί να γίνει (και τεχνικά) έχουμε ανωνυμοποιήσεις. Έτσι το μόνο που καταφέρνουμε είναι να αυξάνει η κλειστότητα.

ΥΓ: Το παρόν είναι προσωπικές θέσεις και δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκη τον χώρο αυτό. Περιττό να λεχθεί, διαφορετικά θα είχε επισημανθεί με ειδικό πλαίσιο, αλλά στο internet μας διαβάζουν…

2 «Μου αρέσει»

Συμφωνώ με τον Asfodelus ότι η διαχείριση είναι δύσκολο έργο και πάντα θα γίνεσαι κακός για κάποιους.

Συγχρόνως όμως, ο ρόλος της διαχείρισης απαιτεί, όταν γίνεται αυτή, να μένουν κατά το δυνατόν στην άκρη προσωπικές προκαταλήψεις ή επιρροές από άλλα, προηγούμενα, γραφόμενα.

Όμως έχω μια απορία που θα την κάνω συγκεκριμένη, χωρίς φυσικά να ονοματίσω.
Έρχεται κάποιος και είτε με καλή θέληση, είτε εκ του πονηρού, δίνει έναν σύνδεσμο προς κάποια σελίδα/blog.
Αυτή όμως η σελίδα/blog τυγχάνει να έχει ορισμένα κακόβουλα ή και δόλια χαρακτηριστικά.
Έτσι έρχεται κάποιο άλλο μέλος του forum και λέει: «προσοχή παιδιά, αυτή η σελίδα/blog, έχει αυτά τα ανεπιθύμητα ή κακά χαρακτηριστικά. Έχετέ το υπόψιν.»
Και αυτό το τεκμηριώνει, με απόδειξη, χάρη στα διάφορα εργαλεία που υπάρχουν.
Το κάνει με θέληση να προστατέψει τους υπολοίπους, ανυποψίαστους.
Μπορεί αυτό το μέλος να έχει προηγούμενα με τον κάτοχο της σελίδας/blog. Μπορεί και όχι. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν βγάζει έξω το προσωπικό στοιχείο αλλά απλώς αναφέρει την τυχόν επικινδυνότητα με αποδείξεις όπως προείπα.

Είναι κακό αυτό; Είναι αντίθετο στην ηθική ή σε γενικούς διαδικτυακούς κανόνες;

2 «Μου αρέσει»

@Maria_Afentouli κι εγω εχω επισημανει προσφατα σελιδα με keylogger. Αν και γενικα δεν ειμαι αντιθετος με την λειτουργια του ιντερνετ ουτε γενικα μου πεφτει λογος σε σελιδες που εχουν “κακοβουλο” χαρακτηρα να τις επισημαινω. Με την λογικη του παρόντος φορουμ θα επρεπε να επισημανθει ολοκληρο το ιντερνετ και να μεινουν μονο 16 σελιδες (που λεει ο λογος)

Επειδη ομως δεν θεωρω την αναρτηση σου γενικη θα ελεγα οτι ειπα και πιο πανω. Δηλαδη οτι ενα ποστ η ακομη και μια περιοδος με καποια ποστ καποιων δεν μπορει να τους χαρακτηριζει, οτι και να εχουν εκφρασει ( εξαιρουνται απειλες, βρισιες κτλ) Η διαχειρηση εδω νομιζω εχει τα εργαλεια για να καθησυχασει τον κοσμο.

Για την ιστορια, παλια συμμετειχα σε ενα εξειδικευμένο forum. Καποια στιγμη και ενω πρεπει να ειχα πανω απο 1000 ποστ σε εξειδικευμενα θεματα (δεν ηταν forum software) και με 6 χρονια παρουσιας μου, για ενα δυο μου ποστ αποβληθηκα για 1 μηνα. Η αληθεια ειναι οτι δεν ξαναμπηκα ποτε. Θυμωσα? Ναι… αλλα σιγα. Την δουλεια τους καναν οι διαχειριστες να με επαναφερουν στην ταξη. Επρεπε να σκεφτω πιο λογικα και να καταλαβω οτι δεν με χαρακτηριζαν για εκεινο το κακο μου ποστ, αλλα επρεπε να προφυλαξουν και εμενα και αλλους θερμοαιμους απο το να ξεφυγει η κατασταση…
Συμβαινουν αυτα, μεγαλωσαμε και απλα αποδεχομαστε τις κοινοτητες με τους ορους που θετουν. Απο κει και περα μεγαλα παιδια ειμαστε ολοι και πρεπει να γνωριζουμε οτι η ελευθερια μας σταματαει εκει που ξεκιναει η ελευθερια του αλλου.

3 «Μου αρέσει»

“Είναι άλλωστε γνωστό ότι πολλοί (πάρα πολλοί) άνθρωποι ακόμα και αν τους παρουσιαστούν ισχυρές αποδείξεις ενάντια στις προσωπικές τους πεποιθήσεις, εμμένουν σε αυτές, τις πεποιθήσεις, ούτως ή άλλως”…

Η “προκρούστεια λογική”.

Κλειδί, απάντηση και εξήγηση, της, γνωστής, συνηθισμένης, αποδεκτής από όλους μας και καθιερωμένης, στην κοινωνία μας, συμπεριφοράς…,
που φανερώνει έλλειψη ενσυναίσθησης…
και αδυναμία, ουσιαστικής, ανθρώπινης επικοινωνίας και συνεννόησης…
Συμφωνώ, απόλυτα, με τις απόψεις, που εκφράζονται στη συζήτησή σας, που τη θεωρώ υπόδειγμα για το forum…

1 «Μου αρέσει»

Φόρουμ (πληθ. φόρα): Ουσιαστικό ουδέτερο άκλιτο

δημόσια ανοιχτή συγκέντρωση και συνομιλία για ένα ή περισσότερα θέματα
χώρος για την παραπάνω συγκέντρωση και συνομιλία (φυσικός ή εικονικός-στο διαδίκτυο)
(ιστορική αναφορά στην) ρωμαϊκή αγορά (από Βικιλεξικό)

Κατά την εγγραφή του στο φόρουμ το μέλος αποδέχεται αυτόματα και τους κανόνες λειτουργίας του,
όπως αυτοί έχουν τεθεί από τους δημιουργούς του.
(προσωπικά το παράδειγμα με τα σκουπίδια στις παραλίες, στους κανόνες λειτουργίας,
ήταν και ένα από τα κίνητρα εγγραφής)
Θεματολογία: καθορίζεται από τους δημιουργούς του φόρουμ.
Απαγορεύσεις: καθορίζονται από τους δημιουργούς του φόρουμ.

Ερώτηση προς δημιουργούς του φόρουμ: τα Greeklish με ποια κριτήρια απαγορεύθηκαν;

2η Ερώτηση: Υπάρχουν προκαθορισμένοι βαθμοί ελευθερίας που αφορούν απαγορεύσεις - συστάσεις των κανόνων λειτουργίας
(πχ πολιτική συζήτηση, αλλά και κανόνες ευγένειας) των μελών σε μία συζήτηση σε ένα τεχνολογικό φόρουμ;
Πως καθορίζονται αυτοί δίνοντας στα μέλη δικαίωμα συμμετοχής χωρίς παραβίαση κανόνων εντός της θεματολογίας;

Για παράδειγμα, όσον αφορά την φωτογραφία, αν η συζήτηση περιορίζεται αυστηρά στην διαχείριση και στην επεξεργασία της, οι πιθανότητες να υπάρξουν άλλου είδους διαμάχες μειώνονται, ενώ αντίθετα αν υπάρχει δυνατότητα παρουσίασης λευκωμάτων, όπου από κάποια ανάρτηση φωτογραφίας μνημείου, τοπίου κλπ, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να ξεσπάσει "πόλεμος"ανάλογα με τον συμβολισμό του περιεχομένου της.
Το ίδιο και για ένα τραγούδι, για κάποιον είναι ύμνος, για κάποιον άλλο προσβολή

  • θυμίζω εδώ τι έγινε στο νήμα του βιβλίου.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι από τη στιγμή που (καλώς) υπάρχει ενότητα του καφενείου όπου η (χωρίς φυσικά αδειοδότηση) συζήτηση και θεματολογία (καλώς) διευρύνονται, κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα.
Όλα σχετίζονται με την παρουσία ή την απουσία επιχειρημάτων και κυρίως την υποστήριξή τους, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στα μέλη να ανταλλάξουν απόψεις (ίσως κάποιες φανατικά αδιαπραγμάτευτες) και να γνωριστούν καλύτερα.

Πηγαδάκια, συμπάθειες, αντιπάθειες, πλάκες και καυγάδες. Φυσιολογικά δεν είναι όλα αυτά στην αγορά?
Κάποιες μέρες η δουλειά του αγορανόμου είναι μάλλον περισσότερο κουραστική και δύσκολη…
Σε ένα helpdesk ίσως τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα και απλά.

Επειδή είμαι ο δημιουργός του συγκεκριμένου νήματος και νιώθω μια ευθύνη που με βαραίνει και ενισχύεται από τα γραφόμενά σου. Να σου θυμίσω ότι ζήτησα να μην παρεκτραπεί το νήμα με πολιτικές αντιπαραθέσεις αλλά με γράψατε στα … Και λέω γράψατε γιατί συμμετείχες και εσύ, ενεργά, μετά την ανάρτησή μου, στην αναζωπύρωση της φλόγας, που οδήγησε στην διαγραφή αναρτήσης βιβλίου και στην ανωνυμοποίηση ενός ακόμα χρήστη. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν να τα βρίσκουν όλοι με όλους αλλά καλό είναι να είμαστε δεκτικοί στην διαφορετικότητα από όπου και αν προέρχεται και πάνω από όλα ευγενικοί με τον συνάνθρωπο, κάτι που δεν θα επέτρεπε εκτροχιασμό συζητήσεων. Προτού λοιπόν σηκώσουμε το δάκτυλο ας κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω και ας αναλογιστούμε…

3 «Μου αρέσει»

Φίλτατε συνφορουμίτη @Maras
Θα διαφωνήσω μαζί σου στο “καλό είναι να είμαστε δεκτικοί στην διαφορετικότητα από όπου και αν προέρχεται”
Σε κάποια πράγματα έχω μάθει να στέκομαι απέναντι όπου κι αν βρίσκομαι και θα συνεχίσω να το κάνω με οποιοδήποτε κόστος,
γι αυτό και αγνοήθηκε από την πλευρά μου η πυροσβεστική σου παρέμβαση.
Η “διαφορετικότητα” δεν καλύπτει τον φασίστα, τον βιαστή, τον παιδόφιλο και άλλους…
Τώρα αν η παρουσία μου στην κοινότητα κρίνεται εκτός ορίων των κανόνων λειτουργίας, κάθε κριτική ευπρόσδεκτη και κάθε ποινή καλοδεχούμενη…

1 «Μου αρέσει»

Το θέμα με τα βιβλία πολύ καλώς ανοίχτηκε από τον @Maras . Αυτό έχω να πω εγώ.
Κατά τα άλλα δεν ξέρω τι έγινε στο θέμα αυτό γιατί εκείνη την περίοδο έλειπα και μετά είχαν σβηστεί κάποια πράματα οπότε δεν μπορώ να έχω άποψη.
Γενικά πάντως καλό είναι να συγκρατούμαστε (αν και καταλαβαίνω σε γενικές γραμμές την παραπάνω δήλωση του @thanp ) καθότι δεν είναι πολιτικό το φόρουμ καταρχήν.
Επίσης με ενδιέφερε να μάθω κάποια πράματα σχετικά με εκείνο το βιβλίο που διαγράφηκε και τώρα μάλλον δεν θα μάθω. Καλά να είμαστε, υγεία να έχουμε, και κάποια στιγμή ίσως και να μάθω :kissing_smiling_eyes:

2 «Μου αρέσει»

@Maras
τελικά η φιλαναγνωσία μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ επικίνδυνη κατάσταση…
κάποιες φορές.
Όπως και να´χει ευχαριστούμε για τη δημιουργία του νήματος, η οποία κρίνεται νομίζω απαραίτητη, την περίοδο που διανύουμε, από όλες τις απόψεις.
Μία περίοδο κατά την οποία ίσως κάποιοι να έχουμε την ανάγκη ή την πολυτέλεια από μία “καλή” εσωστρέφεια, (όχι με την έννοια της περιχαράκωσης δηλαδή), μέσα σε ένα περιβάλλον rolling release, σαν τις διανομές του linux.

2 «Μου αρέσει»

Να είσαι καλά φίλε μου @nikaskonstantinos, είναι καλή διέξοδος όντως. Επίσης, νομίζω ότι τις επικίνδυνες καταστάσεις, τις δημιουργεί ο άνθρωπος και όχι τα βιβλία.

2 «Μου αρέσει»

A post was split to a new topic: Ventoy. Φτιάξε Multiboot USB, εύκολα…

Πιστεύω σθεναρά πως αυτό το status που περιγράφεις είναι μια εξαίρεση… μια παρενθεσούλα στο συμπαντικό status. Αυτή η χιλιετής απόλυτη πραγματικότητα για την περιχαρακωμένη ανθρώπινη αντίληψη, την δεσμευμένη από δόγματα, φανατισμούς, απολυτότητες, ναρκισσισμό, απομόνωση, απόρριψη και ένα σορό ακόμη faulty ψυχικά modes, που φλερτάρουν πεισματικά με την σχιζοφρένεια και ταυτόχρονα είναι πεπεισμένα ότι διέπονται από αλήθεια και αντιπροσωπεύουν την κανονικότητα, φαντάζομαι πως θα φαίνεται σε κάθε που παρατηρεί αυτή την εμμονή στην παράνοια. Σαν την μύγα μες το γάλα. Σαν ένα ανισόρροπο σημείο αναφοράς για να εκτιμάται η ισορροπία. Μια κολόφαρδη εξαιρεσούλα που από τύχη εξακολουθεί να υπάρχει και δεν έχει αυτοκαταστραφεί ή δεν έχει λυτρωθεί από το πασιφανές επίπονο αδιέξοδο. Οι βεβαιότητες που διέπουν την κοινωνία μας εικάζω πως από μια άλλη θέση θα δείχνουν πραγματικά ανόητες. Απόψεις όπως “Έτσι είναι ο άνθρωπος δεν αλλάζει”, αντίκεινται στις αρχές της ύπαρξης. “Το θέλημα του θεού” ή το όμοιο αρνητικό του διπόλου “Δεν υπάρχει θεός”, προσπαθούν άτσαλα να ξεμπερδέψουν με άθλια προχειρότητα επιθανάτια άγχη που πιθανόν είναι συνυφασμένα με το νόημα της ύπαρξης . Την γνώση στο πλαίσιο της σοφίας και την πνευματική ανάπτυξη. Ακριβώς επειδή σε ένα έλλογο ον η ανάγκη της πνευματικής ανάπτυξης είναι αντίστοιχης σημασίας με το ένστικτό της επιβίωσης. Έτσι αντιμετωπίζεται αντίστοιχα. “Να ξεμπερδεύουμε με ότι μας αναστατώνει ή μας ανησυχεί”. Δηλαδή με ιδέες και απόψεις που εξορισμού δεν μπορούν να απαντηθούν, με τους άλλους που εξορισμού έχουν και αυτοί κέφαλι και επιθυμούν να υπάρχουν, με την Εντοπία ή το ιδανικό που μας θυμίζουν την δουλειά που έχει να γίνει και τον δρόμο που είναι να διανυθεί. Όποιος τα θεωρήσει όλα αυτά άπιαστα ωφείλει να καταλάβει πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ή η πραγμάτωση του οράματος ή ανυπαρξία. Όμως δεν νομίζω πως έχουμε δικαίωμα επιλογής για το δεύτερο. Στην λιγοστή πορεία του είδους μας έχουμε κολλήσει σε μια αδιέξοδη μάταια ανταγωνιστική λούπα που καταναλώνει και αφοδεύει κάθε προιόν συνεργασίας μάλλον με γρηγορότερο ρυθμό το πρώτο συγκριτικά με το δεύτερο αν κρίνουμε από τα περιβαλοντολογικά μας αποτελέσματα. Υπόθεση, θέση, αντίθεση και μέχρι εκεί. Στην σύνθεση δεν έχουμε περάσει ποτέ συλλογικά εκτός ίσως από μερικές στιγμούλες που αντηχούν διαρκώς στους αιώνες. Για αυτό έχουν αρκετή ευθύνη αυτοί που μπορούν να συνθέσουν αλλά δεν προσπάθησαν αρκετά στο να μοιραστούν αυτή την τέχνη και με τους άλλους. Από φόβο. Από συμπλέγματα κατωτερότητας εφάμιλλα της εγωπάθειας και του ναρκισσισμού. Έτσι τα παραπάνω φαίνονται ηλίθια, τρελά, ακαταλαβίστικά. Όμως πρέπει να ειπωθούν. Τόσα χρόνια απέφευγα την ευθύνη τους, ελπίζοντας να καταφέρω να κρυφτώ. Τελικά έγινε το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί, ως συνήθως. Κρύφτηκα από τους ανθρώπους μου και τώρα τους είμαι ακατανόητος, αλλά δεν ξέφυγα από αυτούς που βασικά ήθελα από φόβο να ξεφύγω. Τους κύριους διατηρητές αυτής της παρανοικής λούπας. Τους φορείς της επιβολής και της εξουσίας. Αξίες που μόνο στο είδος μας βρίσκει κανείς να ασκούνται από αλλωτριωμένους άδειους ματαιόδοξους, που όσο ποιό πολύ τους περνάει τόσο περισσότερο λυσσάνε φορτιζώμενοι από την διωγκούμενη πείνα τους και την κενότητα τους. Αν ρίχνατε μια μικρή ματία στα επίδοξα αδιέξοδα σχέδια των παρανοημένων του είδους μας, πραγματικά θα φρίζατε και θα ντρεπόσασταν για την κάθε συμμετοχή. Μιλάω απροκάλυπτα πια γιατί πληρώνω καθημερινά το τίμημα. Είχα σκόπό να την περάσω διακριτικά και ήσυχα. Τελικά όμως επέλεξαν να το τερματίσουν. Σας εγγυούμαι πως δεν θα επιτρέψουν ότι υγιές διατηρείτε. Θα έρθουν να σας το καταστρέψουν. Όπως σε εμένα καθημερινά με δελτίο μου επιτρέπουν να διεξάγομαι στο πλαίσιο που νομίζουν πως θέλουν. Όποιος αμφισβητεί τα λεγόμενα μου εδώ είναι η πρόκληση. Ας έρθει να ξεπατώσει από τον υπολογιστή μου τους 3ους που δεν γνωρίζω και που ελέγχουν το πειβάλλον του υπολογιστή ευελπιστώντας πως θα ελέγξουν και εμένα, χώρις να με ξεπαστρέψουν. Κάτι στο στυλ “οικονομία στα αντικείμενα του πειράματος”. Σας ορκίζομαι πάντως πως οι εφαρμογές τους μπορούν να γίνουν εξαιρετικά φρικτές.